Tag: Κάραβελ

Λοίμωξη, (εκ του ρήματος λοιμώσσω- λοιμός = πανούκλα), είναι η νοσηρή, μολυσματική κατάσταση,που προκαλείται από την εισβολή στον οργανισμό παθογόνων μικροβίων. Λοιμική, είναι η θανατηφόρα επιδημία. "Έπεσε λοιμική στον τόπο και κόσμος πολύς αφανίστηκε".

Είπε ο πρωθυπουργός του ημετέρου Κρατιδίου: ''...Όλοι περάσαμε στιγμές ανεμελιάς, που ξεχάσαμε τι πρέπει να κάνουμε. Δεν εξαιρώ τον εαυτό μου. Ήταν λάθος μου που δεν φορούσα μάσκα όταν φωτογραφήθηκα...''

Κάτω από στοίβες χαρτιά της δικηγορικής μου νιότης. Εκεί βρέθηκε το ριγέ τετράδιο και μέσα του κάτι άτεχνα στιχουργήματα. "Να τα φάει το σκοτάδι", είπα. Τότε θυμήθηκα του Γιάννη Ρίτσου τη συμβουλή: "Μην πετάς, δες τα σαν ανεπεξέργαστο μετάλλευμα".

Με ιδιαίτερη συγκίνηση πληροφορηθήκαμε πως με σχετική απόφαση του επί της Δικαιοσύνης υπουργού και της Συγκλήτου της Νομικής Σχολής Αθηνών, ιδρύεται νέα Έδρα νομικών σπουδών, προς εμπλουτισμό των γνώσεων των φοιτητών της Σχολής.

Δεν είναι μόνο κουτοί . Γι αυτό συμπεριφέρονται ως ανθρώπινη αγέλη. Γι αυτό έλαβαν τον "τίτλο''. Γι αυτό τους όρισαν να διδάσκουν το μάθημα της Γενικής Αποχαύνωσης στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα.

Μπορεί να μη χαίρεται ο "κόσμος"; Επιτέλους, βρέθηκε ο μέγας ηγέτης, να κατατροπώσει την Αριστερά! Ρεαλιστής, όπως ο "αείμνηστος" πατέρας του και πιο αδίστακτος. Νεώτερος και πιο επικίνδυνος. Σπουδαγμένος και πιο αμόρφωτος.

Αγαπητέ φίλε καραβελομάχε, Οι άξιοι άνθρωποι δεν έχουν να αποδείξουν τίποτα και σε κανέναν ακριβώς γιατί σέβονται και εκτιμούν τη ζωή και τους ανθρώπους που έχουν δίπλα τους αλλά πάνω απ’ όλα τον ίδιο τους τον εαυτό.

Ως γνωστόν η Ελλάς, ιδιαιτέρως επί "βασιλείας" του Κυριάκου Μητσοτάκη, (υιού και διαδόχου του Κων. Μητσοτάκη, και αδελφού της πάλαι ποτέ κραταιάς Ντόρας Μητσοτάκη και θείου του δημάρχου Αθηναίων Μπακογιάννη, αγνώστων λοιπών στοιχείων, είναι κοινοβουλευτική δημοκρατία.

Φίλε Νίκο, Έλαβα γνώση των σε βάρος σου, μα και σε βάρος του τ. Προέδρου μας του ΔΣΑ Αντώνη Ρουπακιώτη, άκρως συκοφαντικών και προσβλητικών «δημοσιευμάτων».

Νίκο μου, Δεν περίμενες βέβαια τη γραφή μου αυτή, γιατί που να ’ξερες ότι μου έστειλε κοινός μας φίλος κείμενα, ασεβή, που έγραφαν και το όνομα σου.