Του Νίκου Καραβέλου

Για φαντάσου!

Μπορεί να φαίνεται, εκ πρώτης όψεως, ότι ο Αρχηγός υπηρετεί δουλικώς τον πρωθυπουργό, και τον εσμό( περιφρ. το πλήθος) που τον γυροφέρνει, αλλά, να είστε σίγουροι, πως τον υπηρετεί μόνο ως θεσμό, όχι ως πρόσωπο. Μην κοιτάτε τις υποκλίσεις, τις ρεβεράντζες του. Θεσμικές κι αυτές! Τούτο θα υποστήριζε αμέσως και ο γνωστός διαπρεπής Συνταγματολόγος Καθηγητής που γυρνάει μέσα έξω το Σύνταγμα, όπως οι παλιοί ράφτες το τριμμένο ύφασμα. Εκείνος που, αντί να διδάσκει τα παιδιά μας, περιφερόταν ... μάρτυς υπεράσπισης σε δίκες για καταπάτηση δημόσιας περιουσίας, ( ξέρει αυτός ...κι εμείς φυσικά).

Να πούμε επιτέλους ότι ,θεσμικώς πάντα, ο αρχηγός των σωμάτων καταστολής, δεν δικαιούται να κρίνει την (έστω αποδεδειγμένη) ηλιθιότητα ,αλλά οφείλει να την τιμά , γιατί και η βλακεία είναι θεσμός. Ιδιαιτέρως αν φορά ακριβό κοστούμι ή έχει τις αναγκαίες οικογενειακές "περγαμηνές", για να υπηρετεί τον λαό.

Και δεν έχει άδικο.Τι να σου κάνει ο καημένος ο Αρχηγός, όταν εσύ ψηφίζεις να σε κυβερνήσει κάθε τετραετία και ένας τέτοιος; Δεν τον ακούς πως κομπορρημονεί; "Ο λαός ( εσύ δηλαδή..) με ψήφισε για να υλοποιήσω το πρόγραμμά μου...".

Θα μου πεις, δεν τον ψήφισες για να βάζει έναν χωριάτη να ελέγχει τον εγκλεισμό σου , να σου ληστεύει 300 ευρώ πρόστιμο, το ένα τρίτο του μέσου μηνιαίου εισοδήματος σου, και να σου εμποιεί τρόμο. Θα σου απαντήσω ότι τον συγκεκριμένο που ψήφισες, τον ήξερες. Ήξερες την σκούφια του, την φάρα του, το γένος, τη σειρά του. Και όμως τον άφησες να νομίζει πως έχει τη συναίνεσή σου, Έτσι ισχυρίζεται.

Καταπατώντας το Σύνταγμα; Όχι βέβαια. ΟΙ περισσότεροι νομικοί συμφωνούν μαζί του, γι αυτό δεν αντιδρούν. Και μάλλον έχουν δίκιο. Γιατί, ως γνωστόν, το δίκιο είναι υπόθεση πλειοψηφίας και όχι λογισμού.

Τελειώνοντας, πρέπει να πούμε, πώς δεν μπορεί να ευθύνεται ο κ. πρωθυπουργός για τη σκούφια του. Εκείνο το παλιό "Μητσοτάκη κάθαρμα" ,που δονούσε την Αθήνα, αφορούσε τον αείμνηστο πατέρα του κι όχι τον ίδιο. Και ούτε υπάρχει οικογενειακή ευθύνη. Άλλωστε στην Ελλάδα, η εξουσία μεταβιβάζεται κληρονομικώς στους κατιόντες, μόνο κατά το ενεργητικό. Ποτέ κατά το παθητικό της.

Ο γράφων, παρά ταύτα, δηλώνει πως αν το Κλεινόν Άστυ ( την Αθήνα) είχε δονήσει κάποτε η κραυγή" Καραβέλο κάθαρμα", δεν θα τολμούσε να βγει ούτε για καφέ. Όχι να γίνει και πρωθυπουργός.!

Ο Πλάτων, έδωσε κάποτε τον ορισμό του ανθρώπου: "Άνθρωπος εστί , όν δίπουν, άπτερον πλατυώνυχον".