Ο τ. Πρόεδρος του Δ.Σ.Α. και Υπουργός Αντώνης Ρουπακιώτης για τον Νίκο Καραβέλο (μία απάντηση)

Αρθρογραφία 01 Νοεμβρίου 2020

ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΡΟΥΠΑΚΙΩΤΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΩΝ



Τηλέφωνα: 3624626 – 3624884 – 3302872

Telefax 210/3617647 – e-mail: [email protected]


Αθήνα, 30 Οκτωβρίου 2020

Νίκο μου,

Δεν περίμενες βέβαια τη γραφή μου αυτή, γιατί που να ’ξερες ότι μου έστειλε κοινός μας φίλος κείμενα, ασεβή, που έγραφαν και το όνομα σου.

Στην εποχή μας, με όσα ακούμε, δεν ξαφνιαζόμαστε με τίποτα πια. Κατεβήκαμε χαμηλά στην προβολή του δημοσίου λόγου. Έτσι κι εγώ δεν ξαφνιάστηκα, ούτε για το ειρωνικό έως και απρεπές- μιλώ με επιείκεια- ύφος του ενός κειμένου, αλλά ούτε και για το παραλήρημα του άλλου.

Σ’ αυτά, παρά την αναφορά του ονόματος σου, ξέρω ότι δεν είσαι εσύ. Γιατί σε ξέρω και δεν είμαι μόνο εγώ. Είμαστε πολλοί, μα παρά πολλοί που σε ξέρουμε, χρόνια τώρα στα ίδια καθημερινά δοκιμαστήρια, στην αέναη ανάγκη του ανθρώπου να απονεμηθεί το υπέρτατο: δικαιοσύνη. Σκολιά η διαδρομή με αυχμηρά αλλά και βαλτώδη πεδία μέχρι το τέλος.

Υπάρχουν όμως και οι πιστοί και οι άκαμπτοι.

Είσαι μεταξύ αυτών.

Δεν γνωρίζω ειδικότερα τους λόγους, για τους οποίους εκτοξεύτηκε και σε βάρος σου τόση χολή. Ούτε τα στοιχεία της υπόθεσης, που με τη θεσμική ιδιότητά σου χειρίζεσαι.

Είμαι όμως σίγουρος για την υπεύθυνη εργασία σου, γιατί γνωρίζω τα άρτια νομικά σου, τη γενικότερη παιδεία σου, αλλά και την υπευθυνότητα σου σ’ αυτό που κάνεις.

Γι’ αυτό, πέρα από την αναγραφή του ονόματος σου, δεν αναγνώρισα εσένα στα κείμενα που έχω στα χέρια μου.

Δεν σε αφορούν. Δεν σε αγγίζουν.

Eίσαι ο ποιητής και διανοούμενος μας, όχι έγκλειστος σε ειρωνικά εισαγωγικά, είσαι ο νομικός υπερασπιστής που δεν ‘’παρίσταται’’ ή δεν εισηγείται απλώς, αλλά προωθεί με δύναμη τον τεκμηριωμένο νομικό του στοχασμό.

Για όλα αυτά είσαι ο φίλος μας.


Με αγάπη

Αντώνης Ρουπακιώτης

Υ. Γ. Ενοχλήθηκα από τα χολερικά δημοσιεύματα, γι’ αυτό σου έγραψα αυτά. Ήταν προσωπική μου ανάγκη.



Προβλήθηκε 1611 φορές

Όλα ξεκινούν από μια Τελεία (Ποτέ δεν ξεχνάμε τους αγαπημένους μας δασκάλους. Κι αυτή είναι μια ιστορία για εκείνους.)

H Τελεία είναι η ιστορία μιας στοργικής δασκάλας που όχι απλώς εμπιστεύεται τις ικανότητες του παιδιού, αλλά το ενθαρρύνει, το υποστηρίζει και εκτιμά τη δουλειά του, όταν το παιδί δεν γνωρίζει από πού να αρχίσει, πιστεύει ότι δεν μπορεί και έχει άρνηση να το προσπαθήσει.