Νίκος Καραβέλος

Ως γνωστόν η Ελλάς, ιδιαιτέρως επί "βασιλείας" του Κυριάκου Μητσοτάκη, (υιού και διαδόχου του Κων. Μητσοτάκη, και αδελφού της πάλαι ποτέ κραταιάς Ντόρας Μητσοτάκη και θείου του δημάρχου Αθηναίων Μπακογιάννη, αγνώστων λοιπών στοιχείων, είναι κοινοβουλευτική δημοκρατία. 

Το εν λόγω πολίτευμα παρέχει το δικαίωμα στον καθένα να ονειρευτεί να κυβερνήσει τη χώρα, ασχέτως αν, για λόγους που ανάγονται σε απλή σύμπτωση, κυβερνιέται συνεχώς από τρεις οικογένειες, που είναι τόσο απεχθείς στον λαό της, που διαδέχονται η μια την άλλη τα τελευταία τρεις χιλιάδες χρόνια.

Τώρα, εάν η χώρα μας ομοιάζει λίγο με την χώρα του αλήστου μνήμης, Αφρικανού ανθρωποφάγου, Ίντι Αμίν Νταντά, οφείλεται σε απλή τυχαιότητα, αλλά και σε παραδρομή. Εάν προσέξει κανείς, θα διαπιστώσει ότι η χώρα αυτή απέχει παρασάγγες, καθώς υπερτερεί μεν σε ζέστη και σε σοβαρότητα προσώπων και καταστάσεων.., πλην υστερεί σε άγρια θηρία από τη δική μας.

Η χώρα, λοιπόν, του Αμίν Νταντά ήταν δικτατορία, άρα ο ίδιος μπορούσε να ανεβάζει, να κατεβάζει ή να τρώει όποιον ήθελε, ήτοι να αυθαιρετεί, επομένως και να κοπανάει διαγγέλματα. Με "συνταγματικό δικαίωμα", δηλαδή, ως δικτάτωρ. Ουδείς μπορούσε να αντιλέξει.

Οι δικηγόροι, οι δικαστές, οι νομικοί "το βούλωναν, ως μη έχοντες το δικαίωμα αντιλόγου. Μπορούσε να τους ψέξει κανείς; όχι βέβαια! "Ουδείς υποχρεούται εις τα αδύνατα".

Η χώρα, όμως, του Μητσοτάκη είναι κοινοβουλευτική δημοκρατία. Άρα ο ίδιος δεν μπορεί να ανεβοκατεβάζει, να τρώει όποιον θέλει, να αυθαιρετεί ή να κυβερνά ξερνώντας διαγγέλματα.

Το χειρότερο: να κυβερνά μέσω του κάθε Χαρδαλιά, ή του Τσιόδρα, τρομοκρατώντας, καταδικάζοντας και φυλακίζοντας στο σπίτι τους ελεύθερους πολίτες, καταντώντας το πολίτευμα της χώρας "Υγειονομική Δικτατορία".

Το άρθρο 44 του έρημου Συντάγματος ορίζει με φειδώ την χρήση των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου, και παρέχει το δικαίωμα διαγγέλματος, υπό ρητές προϋποθέσεις, στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και όχι στον κάθε πρωθυπουργό, ήτοι στον κάθε Μητσοτάκη, που νομίζει την Ελλάδα το χωράφι του πατέρα του.

Και καλά αυτός, καλά κάνει . Έτσι έζησε, έτσι έμαθε. Ήξερε, ο σοϊλίτικος κανακάρης, ότι από της γεννήσεώς του έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να μας καθίσει στο σβέρκο. Αμέ οι άλλοι, οι νομικοί; Γιατί το βουλώνουν, μολονότι έχουν, εκ του πολιτεύματος, το δικαίωμα και την υποχρέωση αντιλόγου; Μπορεί να τους ψέξει κανείς; Οι πάντες!

Αμέ οι άλλοι, η αντιπολίτευση, η λεγομένη Αριστερά, εν γένει; Πώς του επιτρέπουν να διαγγέλλει από τηλεοράσεως το "μπουντρούμι" του λαού, για λόγους τάχα δημόσιας υγείας, χωρίς κοινοβουλευτικό έλεγχο;

Πως τολμούν να σιωπούν, όταν η χώρα με την φοβική ανοχή τους, έχει μετατραπεί ήδη σε δικτατορία, περίπου σαν την "περήφανη χώρα "του μακαρίτη ανθρωποφάγου, Ίντι Αμίν Νταντά; (αν ξεχάσαμε και καμιά κορδέλα του ονόματός του, συμπαθάτε μας), που έχει αρχίσει να καταβροχθίζει τα παιδιά της;

Πώς ακούν τα διαγγέλματα του και δεν τον καταγγέλλουν;