Από 21 έως 30 Σεπτεμβρίου 2022 - Δημοτικό θέατρο ''Δημήτρης Κιντης''
Tag: 1922
Για τελευταία φορά, η Ιωνία των Ελλήνων γιορτάζει την Πρωτοχρονιά. Υποδέχεται το νέο έτος, 1922, με ασφάλεια, χαρά και προσμονή. Παρών ήταν άλλωστε ο ελληνικός απελευθερωτικός στρατός, που σύντομα θα την καθιστούσε και επισήμως ελληνική.
Οι εικόνες με γυναίκες, γέρους και παιδιά που κουβαλούν μπόγους και προσπαθούν απεγνωσμένα και με την απελπισία στα μάτια να φύγουν, έχουν χαραχτεί στη μνήμη όλων.
Η Σμύρνη μάνα καίγεται καίγεται και το βιος μας, ο πόνος μας δε λέγεται δε γράφεται ο καημός μας
ΣΜΥΡΝΗ 30.8.1922. Η Σμύρνη μάνα καίγεται. Για να μην ξεχνάμε...
Ξημερώνοντας η Δευτέρα, στη Σμύρνη και τα περίχωρα υπήρχαν παντού τα ίχνη της βίας που είχε ξεσπάσει την προηγούμενη ημέρα.
…..Κι αρχινά το μαρτύριο. Ο δρόμος απʼ την Πλατεία του Διοικητηρίου ως την πλατεία του Ικί Τσεσμέ - Τούρκικη συνοικία της Σμύρνης- αγρίεψε από το μαρτύριο του καινούργιου αυτού Εθνομάρτυρα.
Δεν μπορώ να γράψω κάτι άλλο για τον συνωστισμό στην παραλία της Σμύρνης.
"Στις 27 Αυγούστου 1922 ο τουρκικός στρατός μπαίνει στη Σμύρνη. Χιλιάδες Έλληνες συνωστίζονται στο λιμάνι προσπαθώντας να μπουν στα πλοία και να φύγουν για την Ελλάδα.
Τρεις ημέρες και τρεις νύχτες ο ουρανός είχε βαφτεί κόκκινος. Μέχρι τον Μπουρνόβα έφτανε εκείνο το τρομερό βουητό της φωτιάς, ο καπνός της που μύριζε θάνατο? Για τρεις ημέρες θαρρούσαμε πως δεν υπήρχε νύχτα? Διάφορες ειδήσεις έφταναν ως εμάς? Ότι η προκυμαία είχε γίνει στάχτη, ότι από τον Φραγκομαχαλά δεν είχε απομείνει τίποτα, ως και η θάλασσα καιγόταν λέγανε? Είχαν καεί και οι ξένες προσβείες, και οι κινηματογράφοι, και τα θέατρα? κι οι τράπεζες, τα εμπορικά κέντρα, τα λουτρά? οι λέσχες των ξένων, τα κέντρα διασκέδασής τους? Τα περίφημα κτίρια, όλα, όλα, είχανε γίνει στάχτη.
