Tag: καμπ

Μαύροι και μετανάστες στην πρώτη γραμμή, αλληλοσκοτώνονταν για τους αριστοκράτες και τους βιομήχανους. Η δοκιμή όπλων μαζικής εξόντωσης. Οι χιλιάδες λιποτάκτες και η μοίρα τους.

Από την Απελευθέρωση του Γένους, που κάποιοι θέλουν να το εξαφανίσουν με κάθε τρόπο, οι πολιτικοί και όλοι αυτοί που τους περιτριγυρίζουν έχουν εξελίξει το «σκύψιμο» σε τρόπο ζωής,σε επάγγελμα.

Μπροστά στο φορτωμένο πορτοκάλια δεντράκι του Μαξίμου, ο Αλέξης αναφέρθηκε τρεις φορές (μήπως και μας διέφυγε) στην «γενναιότητα» του να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης από την Βουλή, ενώ το Σύνταγμα του επέτρεπε να κυβερνά και δίχως να το κάνει.

Και την ώρα που έπεφτε ο σταυρός στα νερά για να τα αγιάσει, το Άγιο Πνεύμα -εν είδει περιστεράς- φώτισε αστραπιαία τον Πάνο Καμμένο, μετατρέποντας τον σε Γέρο της Δημοκρατίας που είχε τους ανένδοτους για ψωμοτύρι.

Δεν πρέπει να έχουμε παράπονο απʼ τον καινούριο χρόνο. Μας προειδοποίησε από την πρώτη του μέρα πως δεν θα πλήξουμε. Από την μετάλλαξη του υπερπολύτιμου προστατευόμενου μάρτυρα σε εγκληματία κατηγορούμενο, μέχρι την διαβεβαίωση Τζανακόπουλου πως θα τολμήσουν να κυβερνήσουν και ως κυβέρνηση δίχως 151 βουλευτές...

Η Βάσια Παναγοπούλου σκηνοθετεί έναν θίασο που αποτελείται αποκλειστικά από γυναίκες ηθοποιούς, τις: Βίλμα Τσακίρη, Γιάννα Σταυράκη, Μυριέλλα Κουρεντή, Φιλίτσα Καλογεράκου, Ελευθερία Ρήγου, Τέτα Καμπουρέλη.

Αφήστε ρε τα ψόφια, που καταδικάζετε απερίφραστα την επίθεση. Φαγωθήκατε να τα κλείσετε τα «βοθροκάναλα της διαπλοκής», σιγά μην στεναχωρηθήκατε που έσκασε βόμβα σʼ ένα απʼ αυτά.

Εγώ θα το γράψω κι ας κακιώσουν μερικοί. Η ΝΔ προηγείται σε όλα έναντι του Σύριζα, εκτός από ένα: Τη συνοχή. Αναφέρομαι στα ανώτερα και μεσαία στρώματα των στελεχών, αλλά στην Ελλάδα ζούμε και ξέρουμε πως ο απλός κόσμος στοιχίζεται πίσω από στελεχάρες και στελεχάκια.

Τι θα γίνει ωρέ παλικάρια μʼ αυτόν τον Τσίπρα; Θα σταθεροποιηθεί επιτέλους σε μία μόνη μορφή και ουσία για να ξέρουμε με ποιον έχουμε να κάνουμε ή θα μεταλλάσσεται διαρκώς σαν ιός που τον κυνηγούν τα αντιβιοτικά; Αγωνιά κι αυτή η άτιμη η ιστορία πως θα τον μνημονεύσει κάποτε...

Μερικοί παλιοί νεοδημοκράτες μου θυμίζουν τους δημοσίους υπαλλήλους όταν ακούνε για αξιολόγηση. Είναι όλοι τους υπέρ της αξιολόγησης γενικώς, αλλά διαφωνούν πάντα με οποιοδήποτε μοντέλο αξιολόγησης γίνει απόπειρα να εφαρμοστεί...

Είπα σήμερα να γράψω κάτι διαφορετικό. Καθότι η κρίση, η καθημερινή μιζέρια, τα οικονομικά στριμώγματα ανθρώπων και κράτους, η φαυλότητα της εξουσίας και η εξαχρείωση μέρους των πολιτών, μας έχουν κάνει να ξεχάσουμε μια σημαντική παράμετρο της ποιότητας της ζωής μας.

Περιστατικό τραμπουκισμού τόσο κατά του ίδιου, όσο και κατά μάρτυρα στη δίκη της υπόθεσης του «Συνεργείου» με πρωταγωνιστή τον πρώην βουλευτή της Χρυσής Αυγής, Νίκο Μίχο καταγγέλλει ο δικηγόρος Πολιτικής Αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής, Θανάσης Καμπαγιάννης.

Αφού ρε Γιάννο γεννήθηκες μέσα στα λεφτά, γιατί ήθελες κι άλλα δηλαδή; Να ʽσουνα κανένα φτωχαδάκι που μεγάλωσες με μπαγιάτικο ψωμί και τρύπιο παντελόνι, άντε να σε καταλάβαινα κι ας μην σε δικαιολογούσα.

Γιος φιλικού μου ζευγαριού με πανεπιστημιακές σπουδές κατέθεσε βιογραφικό σε εταιρεία κινητής τηλεφωνίας και του πρόσφεραν τετράωρη δουλειά, με αποδοχές 184 ευρώ τον μήνα. Ο ίδιος ο νεαρός μου εξομολογήθηκε (χρησιμοποιώ την λέξη, διότι ντρεπόταν να μου το πει λες και έφταιγε αυτός) ότι εταιρεία πώλησης ενέργειας του έδωσε 230 τον μήνα, αλλά σε …δωροεπιταγές, όχι χρήματα.

Ετυμολογικά, το ρήμα «εκλιπαρώ» προέρχεται από την σύνθεση του «εκ» και του «λιπαρός». Λιπαρός είναι ο καλυμμένος με λάδι ή λίπος, αυτός που γλιστράει, ο άπιαστος, ο γλίτσας. Ο Μπαμπινιώτης τα γράφει αυτά. Το «εκλιπαρώ» ως συνθετικό ρήμα, σημαίνει «παρακαλώ ικετευτικά». Βρε τον τσαμπουκά τον Αλέξη λοιπόν.