Σιφναίικος νηστίσιμος κεφτές για τη Σαρακοστή αλλά και μεζές για όλο τον χρόνο.
«Είχαν πάρα πολλά ρεβύθια παλιά και, εκτός από ρεβυθάδα, τα έκαναν και κεφτέδες. Ό,τι φαΐ και να είχαμε, κάναμε και ρεβυθοκεφτέδες τηγανισμένους στη φωτιά στα ξύλα, για μεζέ. Και στα καφενεία, και στις βίζιτες στις γιορτές, τους σέρβιραν μαζί με κρασί και τσίπουρο. Εγώ αλέθω τα ρεβύθια στη μηχανή του κιμά, για να μη γίνουν λιώμα και να τα βρίσκεις στο δόντι. Το μυστικό είναι η μαντζουράνα να το πατεί [να είναι μπόλικη]», λέει το Μαρώ, η Σιφνιά μαγείρισσα, που μας έδωσε τη συνταγή στο οδοιπορικού του «Γ» στις Κυκλάδες.
- 1 κιλό ρεβύθια, μουλιασμένα σε νερό αποβραδίς
- 2 κρεμμύδια, κομμένα στα 4
- 2 πατάτες, καθαρισμένες και ολόκληρες
- 2-3 κλαράκια μαντζουράνα φρέσκια ή 2 κουτ. γλυκού μαντζουράνα ξερή
- 2-3 κλαράκια δυόσμος φρέσκος ή 2 κουτ. γλυκού δυόσμος ξερός
- 1/2 μάτσο μαϊντανός, χοντροκομμένος
- 5 φρέσκα κρεμμυδάκια, κομμένα σε χοντρά κομμάτια (ή ό,τι άλλο πράσινο έχουμε, στην εποχή του, όπως σπανάκι, πράσο κ.ά.)
- αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι
- λάδι για το τηγάνισμα
- Για να ετοιμάσουμε τους θρυλικούς ρεβυθοκεφτέδες της Σίφνου ξεπλένουμε τα ρεβύθια, τα στραγγίζουμε και τα αφήνουμε περίπου 1 ώρα να στεγνώσουν.
- Παράλληλα, σε ένα κατσαρολάκι ρίχνουμε τις πατάτες και νερό τόσο ώστε να τις καλύπτει και βράζουμε για 40-50 λεπτά, μέχρι να μαλακώσουν.
- Τις στραγγίζουμε.
- Στον κάδο του πολυκόφτη που διαθέτουμε ρίχνουμε τα ρεβύθια μαζί με όλα τα υπόλοιπα υλικά και τα χτυπάμε μέχρι να ψιλοκοπούν, αλλά όχι να λιώσουν.
- Αν έχουμε μικρό κάδο, τα χτυπάμε σε δόσεις.
- Αφήνουμε το μείγμα στο ψυγείο για 1 ώρα να ξεκουραστεί και να σφίξει.
- Ρίχνουμε σε βαθύ τηγάνι τόσο λάδι ώστε να καλύψουμε το ένα τρίτο του σκεύους και το ζεσταίνουμε σε δυνατή φωτιά.
- Πλάθουμε το μείγμα σε στρογγυλά κεφτεδάκια σε μέγεθος καρυδιού ή με ατρακτοειδές σχήμα σαν τα σουτζουκάκια και τα τηγανίζουμε σε δόσεις για 2-3 λεπτά, μέχρι να ροδίσουν από όλες τις μεριές.
- Τα βγάζουμε με τρυπητή κουτάλα και τα αφήνουμε σε απορροφητικό χαρτί να στραγγίξουν τα περιττά λάδια.
Η συνταγή πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό Γαστρονόμος, τεύχος 221.