Έχεις σκεφτεί τι θα είχαμε απογίνει, ως λαός, χωρίς έναν Σαρηγιάννη, έναν Δερμιτζάκη, έναν Τσιόδρα, έναν Σύψα, (κυρίως) έναν Μαγιορκίνη, μια Λινού, (κυρίως) μια Παγώνη; Εγώ παιδιά, σας βεβαιώ, δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι. Μόλις το αναλογιστώ, νιώθω σαν το παιδί που ορφάνεψε. Για σκεφτείτε να είσαι εν μέσω θανατηφόρων ιών, μόνο με τον κ. Μητσοτάκη, τον κ. Γεωργιάδη, τον κ. Χαρδαλιά! Θάνατος!