Φτάνει πια!
Οι πολίτες αντιδρούν, οργανώνονται και διαμαρτύρονται για την αστυνομική βία και αυθαιρεσία. Αυτό το μήνυμα έστειλαν οι συγκεντρωμένοι στην κεντρική πλατεία της Ηλιούπολης, ενός Δήμου με μεγάλη δημοκρατική παράδοση από την ίδρυσή του.
Δεν ήταν εντυπωσιακό μόνο το γεγονός ότι εκατοντάδες πολίτες της Ηλιούπολης, συγκεντρώθηκαν ασκώντας το συνταγματικό δικαίωμα του συνέρχεσθαι, με όλα τα ενδεικνυόμενα μέτρα, καταργώντας στην πράξη τον κυβερνητικό αυταρχισμό.
Το εντυπωσιακό είναι ότι, μετά από πολλά χρόνια, οι συναθροισμένοι πολίτες, στις πλειοψηφία τους, είχαν μαύρα μαλλιά, "μαλλιά κοράκου χρώμα", που λέει και το παλιό τραγούδι.
Ήταν η νεολαία που είδε την ζωή της, χωρίς προοπτική τα χρόνια των μνημονίων (1, 2 και 3) και ακόμα χειρότερα, χωρίς ελπίδα τα χρόνια του covid-19.
Τα γεγονότα στην Ν.Σμύρνη ήταν απλώς η θρυαλλίδα.
Στην πορεία που ακολούθησε στην λεωφόρο Ειρήνης προς τα Κανάρια ο κόσμος έγινε περισσότερος, ενώ οι αντιδράσεις όσων παρακολουθούσαν από τα πεζοδρόμια ήταν θετικότατες.
"Φτάνει ως εδώ. Οχι στην αστυνομοκρατία", έγραφε το κεντρικό πανό που υπήρχε στην κεφαλή. Στη διαδρομή από την πλατεία Εθνικής Αντίστασης ως την πλατεία Ηρώου, ήρθε στη μνήμη μου μια άλλη πορεία, πριν 40 χρόνια ακριβώς. Ηταν 25η Μαρτίου 1981.
Ένα πλήθος νέοι και νέες θελήσαμε να καταθέσουμε στεφάνι προς τιμήν της Εαμικής Εθνικής Αντίστασης στο Ηρώο της πόλης. Μπροστά από τον Ιερό Ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου, είχαν στήσει μπλόκο πάνοπλοι χωροφύλακες, με στολή και με πολιτικά.
Έγινε πραγματική μάχη για αρκετή ώρα, μέχρι να καταφέρουμε να φτάσουμε στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη και να το καταθέσουμε. Τους ασφαλίτες και τους χωροφύλακες τους γνωρίζαμε. Οι χωροφύλακες, είπαν, στον τότε δήμαρχο Δημήτρη Κιντή που διαμαρτυρήθηκε έντονα, ότι εκτελούσαν "άνωθεν εντολές", με υπερβάλλοντα είναι η αλήθεια ζήλο.
Η Εθνική Αντίσταση για την κυβέρνηση της Ν.Δ ήταν παράνομη, σύμφωνα με το επίσημο πρόγραμμα του Υπουργείου Εσωτερικών.
Όμως ήταν νόμιμη στη συνείδηση του λαού μας, και ο λαός την επέβαλε με την πάλη του. Τίποτα δεν χαρίζεται, όλα κατακτώνται με αγώνες. Με την αστυνομική βία η τότε κυβέρνηση της Ν.Δ δεν μπόρεσε να παραμείνει για πολύ στην εξουσία. Στις βουλευτικές εκλογές που ακολούθησαν ηττήθηκε "κατά κράτος".
Μέσα στη σημερινή πορεία διέκρινα κάποιους από τους νεολαίους εκείνης της εποχής με γκρίζα μαλλιά να πορεύονται μαζί με την σημερινή νεολαία, στον ίδιο δρόμο, όπως τότε, και με το ίδιο αίτημα: Δημοκρατία.
Τέλος, ανάμεσα σε όσους συμμετείχαν στην πορεία διέκρινα (και αυτό είναι ελπιδοφόρο) εκπροσώπους αρκετών ενεργών δημοτικών δυνάμεων της πόλης : Τασία Τσατσούλη (από την Λαϊκή Συσπείρωση) Χρήστο Κοκοτίνη και Δημήτρη Ασβεστά (από την ΗΛΙΟΥ-πόλις), Πέτρο Μανιάτη (από την Μαχόμενη Ηλιούπολη) και Γιάννη Πούλο (από ΗλιουπΟλοι μαζί και ΕΝΑΚ, αντιδήμαρχο Κοινωνικής Αλληλεγγύης).
Ας σημειωθεί επίσης, ότι τόσο στην συγκέντρωση, όσο και στην πορεία, δεν υπήρξε ενόχληση.
Το μήνυμα έχει φτάσει και μάλιστα πολύ ηχηρό στο Μέγαρο Μαξίμου.
Φτάνει πιά!
Π.Δ.Καπετανόπουλος
