Ο κόσμος της Τέχνης πενθεί. Ο Πολιτισμός έχασε έναν από τους μεγαλύτερους γλύπτες σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ο Takis -Παναγιώτης Βασιλάκης-, πέθανε τα ξημερώματα σε ηλικία 94 ετών.
Τον τελευταίο χρόνο ταλαιπωρήθηκε αρκετά με διάφορα προβλήματα υγείας. Πάντα όμως έλεγε ότι θα τα καταφέρει. Θα κερδίσει και αυτό τον αγώνα. Τελικά, άφησε την τελευταία του πνοή στο σπίτι του που βρίσκεται στο Γεροβουνό, στο Κ.Ε.Τ.Ε (Κέντρο Έρευνας για την Τέχνη και τις Επιστήμες). Εκεί που δημιούργησε όλες του τις πρωτοποριακές ιδέες του, που έφεραν τα πάνω κάτω στον κόσμο της γλυπτικής και όχι μόνο.
Ο Takis γεννήθηκε στην Αθήνα στις 29 Οκτωβρίου 1925. Θεωρείται ότι ήταν ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους της σύγχρονης εικαστικής σκηνής και της κινητικής τέχνης στην οποία υπήρξε πρωτοπόρος, τόσο εξαιτίας των υλικών και των τεχνικών που χρησιμοποίησε όσο και λόγω των ιδεών που μετέδωσε.
Ο Takis ήταν το έκτο παιδί μίας 7μελους οικογένεια. Όταν ο πατέρας του που ήταν κτηματίας έπεσε έξω, ο Takis μαζί με τα αδέλφια του δοκιμάστηκε σκληρά από τη φτώχεια.
Παράλληλα με τις δουλειές που έκανε για να βοηθήσει την οικογένεια του ασχολιόταν με την Τέχνη που ήταν η μεγάλη του αγάπη.
Ήταν ανατρεπτικός και αγαπούσε την έρευνα. Πειραματιζόταν και δημιουργούσε ότι θεωρούσε ότι είναι κάτι καινούργιο. Ήταν αυτοδίδακτος εκ πεποιθήσεως και θεωρείται ότι είναι ένας από τους πρωτοποριακούς ανανεωτές της γλυπτικής.
Μάλιστα σε πολλά από τα έργα του εφήρμοζε τη λειτουργική χρήση των φυσικών νόμων. Το φως, αλλά και η κίνηση σε κάθε της μορφή -μηχανική, ηλεκτρομηχανική, θερμική, μαγνητική, υδροδυναμική – είναι στοιχεία που αποτελούν βασικούς πυρήνες του έργου του.
Ο Takis τοποθετείται δημιουργικά ως φιλόσοφος της επιστήμης. Διαπνέεται από την προ-σωκρατική φιλοσοφία, την ιατρική του Ιπποκράτη και την αρχαία Αίγυπτο.
Τα έργα του κατέχουν όλες τις υψηλές θέσεις της σύγχρονης τέχνης. Στη μακρόχρονη σταδιοδρομία του, ο καλλιτέχνης ανέπτυξε έναν κόσμο με σπείρες, σφαίρες και κεραίες, με παρουσιάσεις και σκηνοθεσίες, από τη Νέα Υόρκη στο Ανόβερο – από το Kassel στο Saint-Paul-de-Vence – από την Πύλη του Αδριανού, στην Αθήνα, στην έδρα της UNESCO – από το θέατρο της Επιδαύρου στο La Défence.
Η αυτοβιογραφία του Takis έχει εκδοθεί δύο φορές. Η πρώτη φορά ήταν στο Παρίσι το 1961 από τον εκδοτικό οίκο Julliard με τίτλο «Estafilades». Στα ελληνικά εκδόθηκε το 2005 από τις εκδόσεις Φερενίκη με τίτλο «Takis».
Δύο λόγια για το Κ.Ε.Τ.Ε
Ο γλύπτης ΤΑΚΙS, το 1964 «έστησε» στο Γεροβουνό, στους πρόποδες της Πάρνηθας, το Κ.Ε.Τ.Ε. Πρόκειται για ένα σημείο ξεχωριστής γεωγραφικής θέσης γι’ αυτό και στο παρελθόν ονομαζόταν Ιερό Βουνό. Βρίσκεται πνω σε ένα λόφο, σε ύψος 175 μέτρα, 19 μέτρα ψηλότερος από αυτόν της Ακρόπολης.
Ορμώμενος από τα ισχυρά μαγνητικά πεδία του λόφου, ο Takis ξεκίνησε τις εργασίες κατασκευής ενός κοινωφελούς ιδρύματος με σκοπό την προώθηση της τέχνης και των επιστημών. Το Κέντρο Ερευνών για την Τέχνη και τις Επιστήμες (Κ.Ε.Τ.Ε.) όπως είναι σήμερα γνωστό, ιδρύθηκε το 1986 και επίσημα εγκαινιάσθηκε το 1993.
Από εκεί πέρασαν όλοι οι υπουργοί Πολιτισμού και εκεί ο Takis τους έκανε ο ίδιος την περιήγηση τόσο στο μουσείο με τα έργα του όσο και στο εργαστήριο του όπου αφιέρωνε ατέλειωτες ώρες.
Ο ίδιος έλεγε:
«Δεν υπάρχει κανένας επισκέπτης στο Κ.Ε.Τ.Ε., που να μην αισθάνθηκε αυτή τη μαγνητική ηρεμία που έδωσε ο χώρος στο κορμί του».
O Takis, μανιώδης καπνιστής και μεγάλος ερευνητής ακόμη και όταν αρρώστησε σκεφτόταν τι θα δημιουργήσει αλλά και καινούργιο θα δώσει στον κόσμο της Τέχνης.
Η Σύγκλητος της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών αναγνωρίζοντας το παγκοσμίου εμβέλειας έργο και την εξέχουσα προσωπικότητα του Γλύπτη Takis, την 17η Ιανουαρίου 2019, ομόφωνα τον αναγόρευσε σε Επίτιμο Διδάκτορα του Τμήματος Εικαστικών Τεχνών της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών.
Αυτήν την εποχή γίνεται μεγάλη έκθεση του Έλληνα γλύπτη στην Tate Modern στο Λονδίνο.
Έπειτα από μία εξαιρετική παρουσία στους ομίλους του Nations League, η Εθνική Ελλάδας τερμάτισε στη δεύτερη θέση του ομίλου της πίσω από την Αγγλία, με την οποία ισοβάθμησε στην πρώτη θέση, αλλά έχασε την κορυφή στη διαφορά γκολ.
Τούτη η μακαρονοσαλάτα δεν είναι μόνο ένα θαυμάσιο συνοδευτικό για ψητά κρεατικά αλλά και ένα από τα πιο γευστικά σαλατοφαγητά για τις χειμωνιάτικες καθημερινές.
Παντζάρι, πορτοκάλι, κατσικίσιο τυρί. Γνήσια χειμωνιάτικες γεύσεις και ωραία αρώματα σε μια σαλάτα ιδανική για ένα τραπέζι στο σπίτι, που μπορούμε όμως να απολαύσουμε και ως ελαφρύ κύριο πιάτο.