Είναι αναμφισβήτητο ότι οι επιδόσεις μας ως προς την εκπλήρωση των συμβατικών υποχρεώσεών μας έναντι των εταίρων και δανειστών μας έχουν βελτιωθεί τον τελευταίο χρόνο.

Και είναι εύλογη η προσδοκία που έχει διαμορφωθεί ότι μετά την επίτευξη του πρωτογενούς πλεονάσματος και την προδιαγραφόμενη έξοδο από την ύφεση δεν θα πρέπει να απέχει πολύ η αφετηρία για τη σταδιακή επάνοδο σε ομαλότερες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες.

Δυστυχώς, όμως, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο δείχνουν. Κι αυτό γιατί δεν αρκεί η βελτίωση κάποιων δημοσιονομικών δεικτών ή ακόμη και η μεταστροφή του διεθνούς κλίματος προκειμένου να ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση για την ανάκαμψη της χώρας.

Ελπίζει -βάσιμα ίσως- ο πρωθυπουργός ότι η χώρα μας θα αποτελέσει πόλο έλξης μεγάλων επενδύσεων, οι οποίες θα συμβάλουν στην αύξηση του ΑΕΠ και στη σταδιακή μείωση της ανεργίας. Αλλά όσο μεγάλες κι αν αποδειχθούν οι επενδύσεις αυτές, το κλειδί για την οικονομική ανάκαμψη της χώρας θα βρίσκεται πάντα στα ελληνικά χέρια, στα ελληνικά κεφάλαια και στην ελληνική ιδιωτική πρωτοβουλία.

Η κρίση θα ξεπεραστεί όταν επιστρέψουν στην Ελλάδα τα κεφάλαια που διοχετεύτηκαν στο εξωτερικό και όταν θα ανοίξουν τα σεντούκια και θα βγουν από τα στρώματα οι οικογενειακές οικονομίες που διαφυλάχτηκαν για ώρα ανάγκης. Και δυστυχώς, τίποτα από αυτά δεν θα γίνει αν προηγουμένως η ελληνική Πολιτεία δεν πείσει ότι έχει ξεπεράσει οριστικά και αμετάκλητα την ανικανότητά της να προγραμματίζει με σοβαρότητα το μέλλον.

Δεν είναι δυνατόν να προωθούνται σκέψεις για επαναπατρισμό κεφαλαίων έναντι μιας μικρής φορολογικής επιβάρυνσης και την ίδια ώρα να ανακοινώνεται η επαναφορά της αυστηρής εφαρμογής του «πόθεν έσχες» για την απόκτηση του όποιου περιουσιακού στοιχείου. Αν δυσκολεύονται στο υπουργείο Οικονομικών να αντιληφθούν ότι η ανάπτυξη δεν επιβάλλεται με προεδρικά διατάγματα, ας φροντίσει να τους το υποδείξει ο ίδιος ο πρωθυπουργός.

Και ας τους θυμίσει ότι συνιστά προσωπική δέσμευσή του, όπως άλλωστε και του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, η δημιουργία ενός δίκαιου φορολογικού συστήματος, που θα αποτελεί από μόνο του αναπτυξιακό κίνητρο και διαβατήριο για μια νέα Ελλάδα.

Φορολεηλασία και ανάπτυξη ποτέ και πουθενά δεν συμπορεύθηκαν.

πηγή: Έθνος - γνώμη