Η κρίση που περνάει η χώρα μας είναι πρωτίστως κρίση του παραγωγικού μοντέλου μας.
Ο υπερσυγκεντρωτισμός , η γραφειοκρατία και πρόσφατα η έλλειψη ρευστότητας, δημιουργούν ένα δυσκίνητο μοντέλο που δεν αφήνει να αναδειχθούν τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα που διαθέτει η χώρα μας.
Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα του τουρισμού. Το μοντέλο μας αφορά ένα τουριστικό προϊόν κεντρικού σχεδιασμού και ομογενοποιημένο, που βάζει στο ίδιο «καλάθι» και την ίδια λογική , τον τουρισμό της Αθήνας , μ? αυτόν της Μυκόνου , της Πελοποννήσου , της Κρήτης κ.τ.λ.
Αντί να προσπαθήσουμε να αναδείξουμε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε τόπου, σε μια χώρα με ασύλληπτη πολυποικιλότητα , εμείς προσπαθούμε να τα «τσουβαλιάσουμε» όλα κάτω από τη λογική ενός ισχυρού κεντρικού σχεδιασμού.
Το ίδιο ισχύει και σε μια σειρά από άλλους παραγωγικούς τομείς της χώρας μας. Η Ελλάδα χρειάζεται επειγόντως αλλαγή παραγωγικού μοντέλου.
Στο νέο μοντέλο , κυρίαρχο ρόλο πρέπει να έχουν οι τοπικές οικονομικές και οι τοπικές συνθήκες, με κομβικό το ρόλο των Δήμων της χώρας.
Οι Δήμοι πρέπει επιτέλους να τεθούν επικεφαλής της νέας προσπάθειας με την εκπόνηση Τοπικών Σχεδίων Ανάπτυξης , την κινητοποίηση τοπικών δυνάμεων , την προσέλκυση ξένων επενδύσεων και την εξωστρέφεια.
Υπάρχουν πολλές αναπτυξιακές ιστορίες που μπορούν να γραφούν στον τόπο μας, όπως βεβαίως υπάρχουν και πολλές χαμένες ευκαιρίες.
Θα κλείσω με ένα παράδειγμα.
Κατέρχομαι ως υποψήφιος Δήμαρχος στου Ζωγράφου , ένα σημαντικό Δήμο της Αθήνας. Ο Δήμος Ζωγράφου φιλοξενεί τα δυο μεγαλύτερα Τριτοβάθμια Ιδρύματα της χώρας, με χιλιάδες φοιτητές , καθηγητές , επισκέπτες κ.τ.λ.
Μέχρι τώρα δεν έχει κάνει τίποτα για να αξιοποιήσει αυτή την τεράστια παραγωγική «φλέβα» που είναι δίπλα του. Και όμως, με ένα σοβαρό σχέδιο , η Πανεπιστημιούπολη θα μπορούσε να δημιουργήσει εκατοντάδες νέες επιχειρήσεις και θέσεις εργασίας στην πόλη μας. Μέχρι στιγμής , δεν το κάνει.
Μήπως τελικά για να αλλάξει το παραγωγικό μοντέλο μας, πρέπει να αλλάξουμε και νοοτροπίες;
Παναγιώτης Αγγελόπουλος,
Οικονομολόγος,
υπ. Δήμαρχος Ζωγράφου
Βιογραφικό:
Ασκώ το επάγγελμα του οικονομικού συμβούλου επιχειρήσεων, ιδίως στο χώρο της ναυτιλίας. Διατηρώ γραφεία στην πόλη μας και τον Πειραιά. Εργάζομαι από μικρή ηλικία, παράλληλα με τις σπουδές μου και δεν έχω απασχοληθεί ποτέ σε έμμισθη θέση του Ελληνικού Δημοσίου.
Οι γονείς μου κατάγονται από τη Μεσσηνία και την Αρκαδία, ενώ εγώ γεννήθηκα στον Πειραιά το 1971. Είμαι παντρεμένος με τη ζωγραφιώτισα Βίκυ Σταμούλη και έχουμε 2 παιδιά, τον Θοδωρή και τη Μαριλένα.
Υπηρέτησα τη στρατιωτική μου θητεία εθελοντικά, πριν τις σπουδές μου, στις δυνάμεις καταδρομών στο ΚΕΑΠ Ρεντίνας και στην Ε΄ΜΚ Δράμας. Μετά τη θητεία μου, σπούδασα οικονομικά στο La Verne University, Διοίκηση Επιχειρήσεων στο ΑΤΕΙ Αθηνών και Πολιτικές Επιστήμες και Ιστορία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Έκανα 2 μεταπτυχιακά, ΜΒΑ στο Nottingham Trent University και M.Sc. στη Δημόσια Διοίκηση στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Είμαι Διδάκτωρ Οικονομικής Επιστήμης στο Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης του Παντείου Πανεπιστημίου.
Από νεαρή ηλικία ασχολήθηκα με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, στα 23 μου εκλέχθηκα για πρώτη φορά Δημοτικός Σύμβουλος, από το 1999 έως το 2006 διετέλεσα αντιδήμαρχος Πειραιά και στη συνέχεια πολιτεύθηκα με τη Νέα Δημοκρατία, το 2012, στη Β? εκλογική περιφέρεια Αθηνών, περιοχή όπου ζω και ασκώ σημαντικό μέρος των επαγγελματικών μου δραστηριοτήτων.
Έχω διατελέσει μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του Ενιαίου Συνδέσμου Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Αττικής και του Διοικητικού Συμβουλίου της Κεντρικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδος (ΚΕΔΚΕ).
