Κάθε έθνος χρειάζεται ένα όραμα που θα λειτουργεί ως υψίστης σημασίας «συνεκτική ύλη» των πολιτών του αλλά και των «πάσης φύσεως» συμφερόντων του, όπως αυτά διαμορφώνονται διαχρονικά! Το Εθνικό Όραμα, ένα «ιδεολογικό» πλαίσιο μέσα στο οποίο συντάσσεται η συντριπτική πλειοψηφία και λειτουργεί υπό οποιασδήποτε συνθήκες !
Με την πτώση της Πόλης το 1453 το «πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικιά μας θάναι» λειτούργησε ως Εθνικό όραμα του σκλαβωμένου Έθνους! Η απελευθέρωση του Έθνους από τον Τουρκικό ζυγό αποτέλεσε το πρώτο όραμα του Νέου Ελληνικού έθνους , του σκλαβωμένου Έθνους! Με το γνωστό «Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή» ο Ελληνισμός κάνει τα πρώτα του βήματα προς την κρατική του υπόσταση!
Η απελευθέρωση των σκλαβωμένων πατρίδων, η ολοκλήρωση του έθνους , έγινε το όραμα που οδήγησε το έθνος στους Βαλκανικούς Πολέμους. Το Έθνος μεγάλωνε, η Ελλάδα μεγάλωνε και οδηγήθηκε στη Ελλάδα των δύο Ηπείρων και των πέντε θαλασσών του Ελευθερίου Βενιζέλου. Δυστυχώς η Μικρασιατική καταστροφή έβαλε τέρμα στο όραμα της μεγάλης Ελλάδας. Οι χρόνοι που ακολούθησαν στράφηκαν στην αντιμετώπιση των συνεπειών της Μικρασιατικής Καταστροφής.
Ο δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος , η ιδεολογική διαίρεση του κόσμου σε ανατολή και Δύση και ο εμφύλιος που ακολούθησε «απομείωσαν» την «παρουσία» του Εθνικού Οράματος. Αυτό, σε καμιά περίπτωση δεν κατάργησε τον ρόλο του και τη σημασία του!
Μετά τον εμφύλιο,ο Αγώνας για την Ένωση της Κύπρου με τη Μητέρα πατρίδα, ήρθε να «αναζωογονήσει» το Εθνικό Όραμα της ολοκλήρωσης του Έθνους! Δια του Κυπριακού και μάλιστα της Ένωσης, ο Ελληνισμός διεκδικούσε σημαντική αναπλήρωση των συνεπειών της Μικρασιατικής Καταστροφής. Ο Ελληνισμός μέσα από την Ένωσή της Κύπρου και με την προηγηθείσα Ένωση των Δωδεκανήσων, έβλεπε να διατηρεί τις προϋποθέσεις μιας «στρατηγικής» χώρας στο γεωπολιτικό χώρο της Ανατολικής Μεσογείου!
Η εγκατάλειψη της ιδέας της Ένωσης της Κύπρου και η ανακηρυχθείσα Ανεξαρτησία της, έβαλαν τέλος στο, επί 200 χρόνια, Ελληνικό Εθνικό Όραμα απελευθέρωσης και ολοκλήρωσης του Έθνους.
Η ανεξαρτησία της Κύπρου παρά το γεγονός ότι έβαλε ουσιαστικό τέλος στο όραμα της Εθνικής Ολοκλήρωσης, δεν αναγνωρίσθηκε ως το τέλος του Εθνικού Οράματος γιατί πρόσκαιρα «μεταλλάχθηκε» - «διασκεδάστηκε» στη θεωρία των δύο «Ελληνικών Κρατών» ως αποδεκτού υποκατάστατου της Εθνικής Ολοκλήρωσης !
Το τέλος της Ολοκλήρωσης του Έθνους, σφραγίστηκε με το Κυπριακό δράμα. Τέσσερις χιλιάδες (4.000) νεκροί, 1.619 αγνοούμενοι και απώλεια του 40% του Κυπριακού εδάφους έσβησε οριστικά το Εθνικό όραμα ολοκλήρωσης του Έθνους. Χωρίς την Κύπρο η γεωπολιτική σημασία της Ελλάδας άλλαξε σημαντικά.
Με το Δράμα της Κύπρου, η Δυτική «υψηλή εποπτεία» αφού πέτυχε τους δικούς της στόχους εκτίμησε σωστά το τέλος του Εθνικού Οράματος της Μεγάλης Ελλάδας και τις συνέπειες που κινδύνευε να προκαλέσει! Προσέφερε, λοιπόν, στην ηγεσία της χώρας την «ευκαιρία» να καλύψει το κενό με την «τοποθέτηση» του νέου «Εθνικού Οράματος» δια του γνωστού «ΑΝΗΚΟΜΕΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΥΣΙΝ» και την ένταξη της χώρας στην ΕΕ!
Το «ανήκομεν εις την Δύσιν» του Κωνσταντίνου Καραμανλή διανθίστηκε-συμπληρώθηκε και με το γνωστό «δεν διεκδικούμε τίποτα δεν χαρίζομε τίποτα» του Ανδρέα Παπανδρέου, παρά τα όσα χάσαμε! Εδώ τελειώνει η Ελλάδα της Ανατολής και «στρεφόμαστε» να χωρέσουμε στο ζωτικό χώρο της Δύσης! Παραιτηθήκαμε άνευ όρων της Ανατολής και «πληρωθήκαμε» με την ένταξή μας στην ΕΕ στη Δύση!
Με το «ανήκομεν εις την Δύσιν», ο Ελληνικός λαός κλήθηκε να αφήσει πίσω του μια ιστορία τριών χιλιάδων χρόνων και από δημιουργός και πρωταγωνιστής, να γίνει «αντικείμενο» ιδιοκτησίας! «ΑΝΗΚΟΜΕΝ» εις την Δύσιν! Ο λαός χωρίς να ενημερωθεί για την μεγάλη πολιτική και πολιτισμική στροφή που έπρεπε να πάρει, χωρίς να ενημερωθεί τι έπρεπε να αφήσει πίσω του και τι θα αντιμετωπίσει στο νέο περιβάλλον, οδηγήθηκε στην ΕΕ με δέλεαρ τα οικονομικά του και μάλιστα δια των «επιδοτήσεων».
Στο λαό υποσχεθήκανε συνάντηση με μια Ευρώπη που είχε ήδη «γαλουχηθεί» με το Ελληνικό πνεύμα! Πλάνη μεγάλη! Του είπαν πως η Ευρώπη έχει τις ρίζες της στον Ελληνισμό! Ο Ελληνισμός όμως έχει ρίζες στην Ευρώπη; Και αν ναι, σε ποια Ευρώπη;
Το «ανήκομεν εις την Δύσιν» δεν συγκίνησε το λαό! Πως θα μπορούσε άλλωστε; Ένα όραμα όταν δεν συγκινεί το λαό ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΡΑΜΑ! Ιδιαίτερα σε ένα λαό με τρεις χιλιάδες χρόνια ιστορίας και μάλιστα σε ρόλο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ και ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗ ήταν βέβαιη η αποτυχία του. Πως άλλωστε να λειτουργήσει ως εθνικό Όραμα η διαπιστωτική συμβολαιογραφική πράξη αναγνώρισης της ιδιοκτησίας για ένα λαό και μάλιστα αν αυτός είναι ο Ελληνικός λαός; Ούτε καν ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΜΕΝ αλλά ΑΝΗΚΟΜΕΝ!
Το Εθνικό Όραμα του «ανήκομεν εις την Δύσιν» κατέρρευσε στη συνείδηση του λαού και τώρα ερχόμαστε να το συμπληρώσουμε με το «άκρως άωτον» της παράνοιας! Ο Ελληνικός λαός καλείται να συμπληρώσει το «ανήκομεν εις την Δύσιν» και μάλιστα στο «σκληρό πυρήνα» της, με το συμπληρωματικό Εθνικό Όραμα «πάση θυσία να βγούμε στις αγορές και να δανειζόμαστε»!
Η άποψη του Πλούταρχου για «το δανείζεσθαι της εσχάτης αφροσύνης και μαλακίας εστίν»* έγινε Εθνικό Όραμα του Νεοελληνικού Έθνους! Όλο το Έθνος καλείται να αναγνωρίσει ως όραμα του την εξασφάλιση της «Δόσης» του! Μήπως χρειάζεται να το συζητήσουμε!
*Από ομότιτλο άρθρο του Νίκου Καραβέλου στο www.ilioupoligiaolous.gr
Γιώργος Μπαλτάς 16.7.2015
