Mια ζωή μεροδούλι-μεροφάι.
Στα ογδόντα επτά του, είδε την σύνταξη του να μειώνεται μέχρι εξατμίσεως. Σπυρί-σπυρί, μήνα το μήνα του έπαιρναν πίσω ότι είχε με τη δουλειά του σοδιάσει 45 ολάκερα χρόνια.
Ποιοι ; Αυτοί που το έκαναν πάντα. Από τότε που πεινούσε μέχρι λιποθυμίας γιατί έκλεβαν οι επιτήδειοι το συσσίτιο στη Κατοχή. Τότε ήταν νέος, άντεχε. Τώρα γέρος κι? ανήμπορος, απόκαμε. Κούρνιασε πάνω στα βράχια που είχε αποθέσει τα όνειρα του. Αυτά δεν γέρασαν ποτέ.
Μια καμαρούλα με κουζινάκι και μια μικρή αυλή. Σε λίγους μήνες του έκοψαν το ρεύμα. Η σύνταξη δεν έφτανε πια να το πληρώσει. Σε ένα χρόνο κόπηκε και το νερό. Οι λίγες γλάστρες που στόλιζαν το μπαλκονάκι του ξεράθηκαν. Η καρδιά του στέρεψε. Έμεινε μόνος.
Τις τελευταίες μέρες έπιασε αγιάζι τσουχτερό. Πετρέλαιο δεν υπήρχε. Η μικρή σόμπα έμεινε σβηστή. Κι έσβησε μαζί και η καρδιά του. Τον ανακάλυψαν παγωμένο ψηλά στην αετοφωλιά του. Η οικογένεια δεν είχε τα έξοδα της κηδείας.
Το ΙΚΑ θα πλήρωνε ελάχιστα. Κι' ο Καλλικράτης δεν επιτρέπει στο Δήμο που θέλει να βοηθήσει.
«Η δαπάνη δεν εγκρίνεται» η στερεότυπη απάντηση του Επιτρόπου. Πιο ψυχρή κι από τ΄αγιάζι που έστειλε τον γέροντα στη χώρα του Αδη.
Οι άνθρωποι έχουν μικρότερη αξία από τα νούμερα.
Κι όμως? Ο επίτροπος του Ελεγκτικού Συνεδρίου δεν θα έχει πρόβλημα να εγκρίνει 12.000 ευρώ για έξοδα φιλοξενίας, δηλαδή κεράσματα και τραπεζώματα, στον επί της Δικαιοσύνης (;) υπουργό κ.Αθανασίου.
Το δημοσίευμα στη «Διαύγεια» είναι αποκαλυπτικό. Αυτά είναι δικά μας και άρα καλώς καμωμένα?
Το φέρετρο του παππού είναι που ανατρέπει τον σχεδιασμό της δημοσιονομικής προσαρμογής της ακραίας καπιταλιστικής βαρβαρότητας στη χώρα μας.
Δεν βαριέσαι θα μπορούσε να πει ο ρεαλιστής της παρέας. «Πάντα έτσι ήταν, πάντα έτσι θάναι»?Ίσως για κάποιους. Όχι για εκείνους , που η κρίση τους έχει φυλακίσει πίσω από τα κάγκελα της αξιοπρέπειας και της κατάθλιψης.
Και όταν έρθει η ώρα τα θύματα της κρίσης, να βάλλουν μια και καλή στο φέρετρο την πολιτική που τους εξοντώνει, τότε, δεν θα χωρά καμιά δικαιολογία για το αντίθετο?
Πέραμα 2 Δεκεμβρίου 2014, λίγο πριν το δειλινό.
αναδημοσίευση απο: όμιλος Κώστας Βάρναλης.
