ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΛΥΤΡΑ
Είναι δύσκολο να αποχαιρετίσω ένα φίλο και συνάδελφο που τον έβλεπες πάντα ψηλό, όρθιο, δυνατό με ξάστερη ματιά και ένα αστείρευτο χαμόγελο.
Είναι ακόμα πιο δύσκολο όταν με τον Κώστα ξεκινήσαμε μαζί το 1998 στο Δημοτικό Συμβούλιο, αντιπαρατεθήκαμε, συμπορευτήκαμε και γίναμε συνεργάτες, συνοδοιπόροι, φίλοι.
Είναι εξαιρετικά πιο δύσκολο να αποχαιρετήσω τον Κώστα που υπήρξε για μένα και ένας υποδειγματικός δάσκαλος.
Μας δίδαξε τη δύναμη του σταθερού λόγου
τη δυνατή καθαρή φωνή και άποψη
το σεβασμό στον αντίπαλο
και όλα αυτά χωρίς ίντριγκες, φτιασιδώματα και περιτυλίγματα.
Πάντα λειτουργούσε μια μεγάλη καρδιά και ένα ατόφιο χαμόγελο για όλους.
Κώστα έφυγες νωρίς, έφυγες όμως γεμάτος. Καταξιώθηκες επαγγελματικά, δημιούργησες μια εξαιρετική οικογένεια που πήρε τη δύναμη σου και άφησες στη πόλη δυνατό χνάρι, ανθρώπους που σε εκτιμούν και πολλούς φίλους.
Καλό δρόμο Κώστα

Δημήτρης Πανταζόπουλος
Επικεφαλής ΕΝΑΚ