Θέση μου είναι και τούτο προσπαθώ να τηρώ διαχρονικά πως οι απόψεις και οι ιδέες του καθενός μας και ιδιαίτερα όσων ασχολούνται έστω και επιδερμικά με τα κοινά μπορούν καλλίτερα να εκφράζονται στους μαζικούς χώρους και τα κινήματα στην επαφή με τους πολίτες και εκεί που τα προβλήματα ζέουν.
Τα λεγόμενα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ίσως δεν είναι ο τρόπος που θεωρώ πλέον πρόσφορος για ανταλλαγή απόψεων.
Σίγουρα η «φεϊσμπουκική» δημοκρατία εντάσσεται στην παραπάνω σκέψη και δυστυχώς αποτελεί «κατάκτηση» της τωρινής Δημοτικής Αρχής της Ηλιούπολης και μάλιστα θεσμικών εκπροσώπων της και τελευταία και του Δημάρχου.
Τέτοια λογική ούτε με εκφράζει ούτε με ελκύει. Εάν λοιπόν αναγκάζομαι να εκφρασθώ δημόσια τη συγκεκριμένη στιγμή είναι γιατί κατά την άποψή μου πρόσφατα τελέσθηκε ένα ανοσιούργημα στο Δημοτικό Συμβούλιο της πόλεως μας ένα «λάθος» με την έννοια που δίνει στη λέξη ο Ταλεϋράνδος από την πλευρά του επικεφαλής της Δημοτικής Αρχής, που πρέπει όχι μόνο να στηλιτευτεί όχι μόνο να καταδικασθεί, αλλά ο τουλάχιστον απρεπής πολιτικά και ανθρώπινα πρωταγωνιστής του να στιγματισθεί από τούδε και στο εξής και να γραφεί στη συνείδηση των πολιτών της Ηλιούπολης ως ένας αντιδημοκράτης, υπερφίαλος και ακραίος Δήμαρχος.
Συγκεκριμένα ο Δήμαρχος στο Δημοτικό Συμβούλιο της 21-1-2016 και τη στιγμή που Δημοτική Σύμβουλος της αξιωματικής αντιπολίτευσης (Δημοτική κίνηση ΗΛΙΟΥ ? ΠΟΛΙΣ ? ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΠΟΛΗ) διατύπωνε με ευπρέπεια ερώτηση προς τη Δημοτική Αρχή στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της και σύμφωνα με τον κανονισμό του Δημοτικού Συμβουλίου διακόπηκε αναίτια από τον Δήμαρχο που ωρυόμενος αυτός ζητώντας το λόγο και μάλιστα παράνομα από τον Πρόεδρο του ΔΣ ζητούσε να την «μαζέψουν».
Παρόμοιο περιστατικό έλαβε χώρα αργότερα στην ίδια συνεδρίαση όταν ο ίδιος πρωταγωνιστής διέκοψε όχι απλά με άκομψο τρόπο, συμπολίτη μας που ανέλυε τις θέσεις του για το Τοπικό Σχέδιο Διαχείρισης Απορριμμάτων.
Η συγκεκριμένη στάση του πρώτου πολίτη της πόλης δεν ήταν μόνο μια σοκαριστική εμπειρία για όποιον παρακολουθούσε τα διαδραματιζόμενα στο ΔΣ, αλλά και μια βαθιά αντιδραστική, αντιδημοκρατική, αρνητικά παραδειγματιστική ενέργεια που σύντομα θα πρέπει να διαγραφεί από το συλλογικό υποσυνείδητο αυτών που ζουν στην Ηλιούπολη.
Δεν είναι δυνατόν σε ένα εκλεγμένο νόμιμα και δημοκρατικά πολίτη ο Δήμαρχος να ωρύεται ζητώντας σε ένα ανοιχτό συλλογικό όργανο να την «μαζέψουν».
Προφανώς όλοι και δη η νέα γενιά «πήρε» από το Δήμαρχο «διδάγματα» πολιτικής πρακτικής, πολιτικής ευγένειας, ήθους και ύφους.
Ο Δήμαρχος με την ενέργειά του αυτή άσκησε βία στη δημόσια ζωή της πόλης.
Γίναμε όλοι έτσι μάρτυρες ενός κληροδοτήματος πέντε περίπου ετών ματαιώσεων που είχαμε από αυτόν. Είδαμε επί τω έργω με τον τρόπο του, έναν απολογητή της δυστυχίας της Ηλιούπολης. Ύστερα από αυτά πιστεύω πως το μόνο που απομένει είναι ο αγώνας πλέον σε όλα τα επίπεδα για να απαλλαγούμε από τέτοιες πρακτικές λογικές και νοοτροπίες.
Το αφήγημα του Δημάρχου κατέρρευσε και η αναμέτρηση μαζί του σε όλα τα επίπεδα είναι μονόδρομος. Αυτό το νεφέλωμα του Δημάρχου οδηγεί σε μια τερατωδία. Ίσως δεν είναι ώρα να κρίνουμε τις κινήσεις του, τις απόψεις του και τα ιλλουστρασιόν φυλλάδια που παρουσιάζει ως επιτεύγματά του.
Τώρα προέχει η άποψή του για τη δημοκρατία για τον τρόπο λειτουργίας του ΔΣ για τον τρόπο διοίκησης του Δήμου και των θεσμικών οργάνων του έτσι όπως μόνος του τα αποτύπωσε στο συγκεκριμένο ΔΣ και όχι μόνο με το φέρσιμό του.
Εν κατακλείδι αν κάτι σήμερα πρέπει να «μαζευτεί» στην Ηλιούπολη είναι μόνο και μόνο η πορεία της πόλης έτσι όπως έχει χαραχθεί από τη συγκεκριμένη Δημοτική αρχή και ίσως οι κάθε φορά παράξενες εξάρσεις του Δημάρχου.
Πρέπει να «μαζευτεί» όλη αυτή η πολιτική νοοτροπία και πρακτική ετών που εκφράζεται σήμερα στην πόλη από τον συγκεκριμένο Δήμαρχο και όλους αυτούς που είχαν συνηθίσει να διαβιούν σε ένα πολιτικό σύστημα με συμφέροντα και υπόγειες πολιτικές διαδρομές.
Αυτών που ακόμη και σήμερα στα πρόθυρα του επιθανάτιου πολιτικού ρόγχου τους προσπαθούν να αναβιώσουν τις παλιές καταδικασμένες πολιτικές τους με φιέστες ? πολιτικά πυροτεχνήματα σε συνεργασία με πρώην πολιτικούς ? υπουργούς, περιφερόμενα πολιτικά λείψανα και μάλιστα σε αποσύνθεση.
Ανθρώπους δηλαδή ενός συστήματος που κατακρεούργησαν τον κοινωνικό ιστό και την πορεία της χώρας γενικά και που κάποιοι από αυτούς σήμερα κρύβονται πίσω από κωδικούς και διάφορες λίστες.
Υ.Γ. Όσον αφορά τις προσωπικές επιθέσεις του Δημάρχου σχετικά με τους ποιους έστειλαν στο σπίτι τους οι πολίτες θα αναφερθώ και πάλι στην ρήση του Ταλεϋράνδου « κανένας αποχαιρετισμός στον κόσμο δεν είναι τόσο βαρύς όσο ο αποχαιρετισμός της δύναμης της εξουσίας».
Γιάννης Παπαδάτος
Δικηγόρος
