Λιγότεροι από δύο μήνες πλέον για τις δημοτικές εκλογές. Συμμετέχοντας πρώτη φορά ενεργά σε αυτές διαπιστώνω ότι πολλά έχουν αλλάξει σε σχέση με παλιότερα. Χάρη στα socialmedia και το διαδίκτυο μπορείς να επικοινωνείς άμεσα με εκατοντάδες συμπολίτες σου, να τους ακούς, να ανταλλάσσεις απόψεις μαζί τους, να μαθαίνεις?

 

Ειδικά σε μια μεγάλη πόλη όπως η Ηλιούπολη μου φαίνεται πως όλοι πρέπει να έχουν το δικαίωμα της γνώμης, της «εμπλοκής» με τα κοινά, ειδικά όταν πρόκειται για ανθρώπους με άποψη, ανθρώπους δημιουργικούς και ορεξάτους.

Άσχετα από την πολιτική, κομματική κλπ. τοποθέτηση του καθενός προσδοκώ προσωπικά στην συνεννόηση και την συνεργασία για το καλό της πόλης.

 

Πιστεύω στην αλληλεγγύη. Πιστεύω στην συνεργασία μακριά από πράσινες, κόκκινες, μπλε ή άλλες ταυτότητες.

Πιστεύω όμως παράλληλα και στην πολιτικοποίηση. Πολλοί συμπολίτες μας, κυρίως άνθρωποι της γενιάς μου, ταυτίζουν την πολιτικοποίηση με την κομματικοποίηση. Οποιαδήποτε πολιτική συζήτηση τους προκαλεί αποστροφή για κάποιον ανεξήγητο λόγο. Με αυτή την στάση τους όμως δεν κατανοούν την ζημιά που προκαλούν.

 

Αν καθένας αποφασίσει να απέχει και να αδιαφορεί από τη διαδικασία που λέμε εκλογές, ταυτόχρονα απέχει από την μοναδική ευκαιρία που έχουμε ως πολίτες να συμμετέχουμε ενεργά στη «διακυβέρνηση» αυτής της χώρας. Ναι, εγώ δεν πιστεύω ούτε σε ελοχίμ, ούτε σε νεφελίμ, ούτε σε «ξένα κέντρα» που έχουν βάλει στο μάτι τη χώρα. Αυτό το χαρτάκι που ρίχνουμε στην κάλπη είναι η φωνή μας, η ευκαιρία μας να πούμε έστω και έμμεσα τη γνώμη μας.

 

Αυτό το χαρτάκι αποκτά ειδικό βάρος στις δημοτικές εκλογές. Εκεί που η ψήφος μας αφορά τη γειτονιά μας, τις πλατείες μας, τα σχολεία των παιδιών μας, με άλλα λόγια την καθημερινότητά μας.

 

Σε μια τέτοια περίπτωση κανείς μας δεν πρέπει να είναι «απολιτίκ». Πρέπει όλοι να έχουμε τη γνώμη μας, άσχετα από το αν συμφωνούμε ο ένας με τον άλλο. Στη δημοκρατία χωρούν και διαφωνίες και «κόντρες». Στη δημοκρατία όμως δεν χωρά αδιαφορία.

 

Βέβαια υπάρχουν και οι κατ? όνομα μόνο «απολιτίκ» που πίσω από τον ψευτοχαβαλέ και την πλακίτσα κρύβουν άλλα συμφέροντα. Δυστυχώς στην πόλη μας έχουμε πολλούς από δαύτους. Αυτοί οι «ψευτοαπολιτίκ» απομονώνουν τεχνηέντως το διαφορετικό, κλείνουν τα αυτιά τους σε πολίτες με άποψη και προβάλλουν το σακίδιο και τους μονολεκτικούς διαλόγους ως δημοσιογραφία και πολιτική άποψη. Και βάζω στοίχημα ότι θεωρούν σατιρική και έξυπνη μία βραδινή εκπομπή από τα βόρεια?

 

Γιατί αν υπάρχει κάτι χειρότερο από το «απολιτίκ» είναι το δήθεν «απολιτίκ» που περνά μηνύματα?

 

Αλέξανδρος Οικονομίδης