Η «κυβερνώσα αριστερά» του κ. Τσίπρα «τόλμησε» κάτι που φάνταζε δύσκολο ακόμα και για τη δεξιά του κ. Σαμαρά. Ψήφισε τελικά το κατάπτυστο νομοσχέδιο αναίρεσης της προστασίας των δανειοληπτών και της πρώτης κατοικίας, το νομοσχέδιο με το οποίο οι πολίτες γίνονται βορά στις ορέξεις αρπακτικών. Ενέκρινε το νόμιμο της λεηλασίας, της λαφυραγώγησης των ταλαιπωρημένων Ελλήνων.
Η «ρεαλιστική αριστερά» του κ. Φλαμπουράρη, ως κατασκευαστή, συναρμολόγησε τη μηχανή βασανισμού, μοντάροντας τα φερμένα Έξωθεν εξαρτήματα.
Η «προσγειωμένη αριστερά» του κ. Δραγασάκη παρέστησε ψευδή γεγονότα ως αληθινά, προκειμένου να διευκολύνει τους τοκογλύφους, σερβίροντας στο πάρτυ των βρυκολάκων.
Η «ώριμη αριστερά» του κ. Σταθάκη, ως φυσικό επακόλουθο, έγινε άθυρμα στα χέρια των οικονομικών δολοφόνων, υπηρέτης του κάθε κτήνους, όργανο εξυπηρέτησης των πολυεθνικών συμφερόντων.
Η «κατάλληλη αριστερά» του κ. Παππά, όπως ήταν αναμενόμενο, κατρακύλησε στα βάθη της ανυποληψίας, υπονομεύοντας και συμπαρασύροντας στην κατρακύλα της (ελπίζουμε όχι ανεπανόρθωτα) το κύρος της Αριστεράς και τις αξίες που πάντοτε αυτή υπηρέτησε ακόμα και με το αίμα της.
Η ανελλήνιστη «αριστερά» του «γλωσσολόγου» κ. Τσακαλώτου απλώς διακωμωδείται.
Αυτή η «αριστερά» συνομολογεί ανενδοίαστα στην πλήρη κατεδάφιση και της ίδιας της ύπαρξης της χώρας.
Ευπειθής στα κελεύσματα της βολικής και φοβικής θεωρίας, αξιώθηκε ήδη του διεθνούς πιστοποιητικού κοινής αναιδείας. Κυλιέται, υπογράφοντας ο,τιδήποτε της ζητηθεί. Έτσι όπως το πάει, στο τέλος και οι ίδιοι οι τοκογλύφοι θα την παρακαλούν να σταματήσει τις υπογραφές.
Ως γνήσιοι πλέον κάλπηδες, οι νέοι «αριστεροί» μας, προκειμένου να αποφύγουν τον διασυρμό, παραχαράσσουν την πραγματικότητα, πλαστογραφούν τα γεγονότα, αλλοιώνουν τη σημασία των λέξεων, παραποιούν, με τρόπο επιτήδειο, την αλήθεια. Με τη συνεργία, βεβαίως, των Μ.Μ.Ε., τα οποία μέχρι πρότινος κατηγορούσαν.
Αυτή η απεχθής κιβδήλευση της πραγματικότητας κατάντησε πεμπτουσία της πολιτικής Τσίπρα, της πλήρως υποταγμένης, της αποκλειστικά απασχολούμενης υπέρ των τοκογλύφων.
Όλα αυτά για να μη χάσει η «παρέα» την εξουσία.
«Για να ολοκληρώσει το έργο της». Αυτό τους οπλίζει με «τόλμη» και κορδακίζουν πως κανείς δεν είναι σε θέση να τους εμποδίσει να ολοκληρώσουν το έργο τους. Κοντολογίς να κατεδαφίσουν ό,τι δεν μπόρεσε, δεν πρόλαβε ή δίστασε να κατεδαφίσει η δεξιά του κ. Σαμαρά.
«Το νομοθέτημα είχε καταντήσει ένα νόθο κατασκεύασμα», έγραφε κάποτε ο Γ. Θεοτοκάς.
Αυτό το νόθο κατασκεύασμα το μεταμφίεσαν σε νόμο του κράτους. Η Βουλή των Ελλήνων, για μια ακόμα φορά τα τελευταία μνημονιακά χρόνια, μεταμφιέστηκε σε καρναβάλι. Ουδείς αρνήθηκε, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, τη μεταμφίεσή του. Ουδείς παρέμεινε Άνθρωπος.
«Ψήφισαν με γνώμονα το καθήκον σωτηρίας της πατρίδας!». Όσοι δεν το πιστεύουν και ψεύδονται, λαμβάνουν επαξίως τον τίτλο του παλιανθρώπου. Όσοι πράγματι το πιστεύουν, το μόνο που τους σώζει είναι η ταχεία συνταγογράφηση ψυχοφαρμάκων.
Τελικά, το νόθο κατασκεύασμα έγινε νόμος του κράτους. Κάθε νόμος, όμως, χρειάζεται ερμηνεία. Τη διανοητική εκείνη διεργασία που μας επιτρέπει να διακριβώσουμε το αληθές περιεχόμενό του. Ο σκοπός της διάταξης που ανιχνεύεται πίσω από το γράμμα του νόμου, η ratio legis (το πνεύμα του νόμου). Η στόχευση του νομοθέτη, το αγαθό για την προστασία του οποίου αποφάσισε να νομοθετήσει.
Αναρωτιέται κάθε καλόπιστος άνθρωπος : ποια είναι η ratio legis που τόλμησαν να διατυπώσουν στην εισηγητική έκθεση του άθλιου «νόμου» τους;
Απ? ό,τι φαίνεται η μόνη ratio, ο μόνος, δηλαδή, σκοπός για τον οποίο νομοθέτησαν, είναι η προστασία των συμφερόντων των τοκογλύφων εκβιαστών.
Παραταύτα, οι ίδιοι, όπως φημολογείται, ανέγραψαν πως σκοπός της διάταξης, με την οποία οι Έλληνες κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους, είναι η σωτηρία της πατρίδας!
Νίκος Καραβέλος
