Μια μπάντα χρειάζεται πολλά όργανα.

Άλλος θα? ναι ο τραγουδιστής, άλλος ο κιθαρίστας, άλλος ο ντράμερ. Έλα όμως που χρειαζόμαστε και τον μπασίστα. Ναι, εκείνον τον ήσυχο τύπο στο βάθος που κανείς δεν του δίνει σημασία.

Ναι, εκείνον που μπερδεύουμε το όργανό του με κιθάρα. Ναι, εκείνον που και να μην υπήρχε δεν θα το προσέχαμε. Έλα μου όμως που αυτός όμως γεμίζει με ήχο την μουσική και ας μην τον προσέχει κανείς.

Κιθαρίστες και τραγουδιστές έχουμε πολλούς. Άνθρωποι που γουστάρουν να πλασάρουν τν εαυτό τους και τα πλήθη από κάτω να παραληρούν: «Μπράβο», «Είμαστε μαζί σου», «Εσένα θέλουμε».

Μπασίστες θα βρεις λίγους. Δηλαδή ανθρώπους  που δεν είναι πρώτοι σε κάθε φωτογραφία, που δεν προβάλλουν τον εαυτό τους μέσα από το δήμο ασκώντας μικροπολιτική του πεζοδρομίου, που δεν χρησιμοποιούν τις γνωριμίες τους σε «ανεξάρτητα» σωματεία της πόλης για να κερδίσουν κανένα ψηφουλάκι παραπάνω.

Είναι σημαντικό να στηρίξουμε ανθρώπους που δεν έχουν προσωπικό όφελος από την ενασχόλησή τους με τα κοινά.

Κοινή λογική θέλει και τίποτα άλλο. Βάλτε τα κάτω και δείτε το βιογραφικό ορισμένων υποψηφίων δημοτικών συμβούλων, οι οποίοι στην κυριολεξία βιοπορίζονται μέσα από το δήμο. Άλλοι πάλι έχουν έμμεσα οφέλη μέσα από τις γνωριμίες και τα κολλητιλίκια με «ανεξάρτητα» σωματεία. Ναι, εκείνα τα σωματεία που πουλάν εθελοντισμό και καλοσύνη και τα έχουν βρει με συγκεκριμένους ανθρώπους.

Η Ηλιούπολη είναι πολύ μεγάλη για να κινείται γύρω από 10-20 μαϊντανούς. Ο μαϊντανός απ? όσο ξέρω είναι για το φαγητό. Εδώ χρειαζόμαστε φρέσκα μυαλά που δεν χρωστούν σε κανέναν. Και ας είναι και μπασίστες.

τουΑλέξανδρου Οικονομίδη