Σαμψών.
Ένας ΗΡΩΑΣ που δόξασε την Ελλάδα, στα 85 του χρόνια σήμερα δεν έχει σύνταξη να ζήσει, δεν έχει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και είναι ξεχασμένος και εγκαταλελειμμένος από το επίσημο κράτος.
Ο Γιάννης Κεσκιλίδης ζει με τη σύζυγό του σε ένα μικρό σπίτι στη Νέα Ιωνία παρέα με τις χιλιάδες αναμνήσεις του από την πορεία του και από τους φίλους του, τον Κουταλιανό, τον Τίγρη, τον Τζίμη, τον Αρμάο.
Κατάφερε, παρά τις αντιξοότητες που του έφερε η ζωή, και δημιούργησε μία υπέροχη οικογένεια. «Ο γιος μου έγινε ακτινολόγος και η κόρη μου μικροβιολόγος» λέει με καμάρι. Όμως, το πρόσωπό του γεμίζει μεγαλύτερη χαρά όταν αναφέρεται στην εγγονή του. «Τώρα που γέρασα και σταμάτησα τις παραστάσεις παίζω με την εγγονή μου. Είναι η χαρά μου, η ζωή μου».

«Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μη με ξέρει. Μόνο το κράτος με ξέχασε» αναφέρει. Για να κλείσει «Όσοι με ξέρουν, είναι στο πλευρό μου, μόνο εκείνοι που μου έσφιγγαν το χέρι ψεύτικα μετά τα νούμερα, εξαφανίστηκαν».
Σήμερα όμως, το παράπονο τον πνίγει. «Το κράτος δεν με βοήθησε ποτέ. Όλοι με συγχαίρονταν και μου έδιναν το χέρι τους όταν έκανα νούμερα. Σήμερα, με έχουν ξεχάσει», τονίζει. Για να προσθέσει: «Δε ζήτησα ποτέ ελεημοσύνη από κανέναν. Μία σύνταξη μόνο ζήτησα, τιμητική, αλλά κανένας δεν μου τη δίνει. Βλέπετε, κανένας δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για μένα πραγματικά. Στο στόμα και στα λόγια με βοήθησαν πολλοί αλλά στα έργα ουδείς».
Αυτό που γράφουμε και θέλουμε να διαβάσουν οι "Άρχοντες" είναι για να τιμήσουν αυτόν τον ΖΩΝΤΑΝΟ ΘΡΥΛΟ να περάσει με αξιοπρέπεια τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Δόξασε την Ελλάδα μας, είναι κρίμα να του γυρνάμε έτσι την πλάτη. Ας του προσφέρουμε κάτι ελάχιστο έστω και στα 85 του χρόνια!

Τάκης Παπαδόπουλος