Τη Δευτέρα 20 Απριλίου 2015 κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη το νέο βιβλίο της Ρέας Γαλανάκη με τίτλο Η Άκρα Ταπείνωση.
Το μυθιστόρημα εστιάζεται στη νύχτα που πυρπολήθηκε η Αθήνα, την Κυριακή 12 Φεβρουαρίου του 2012.
Γιατί να το διαβάσεις; Επειδή γεννάει μια οξυδερκή ματιά πάνω στην εποχή σου και στον τόπο σου.
Μια πρώην φιλόλογος και μια πρώην ζωγράφος, που βρίσκονται να συγκατοικούν σε έναν «ξενώνα» του υποβαθμισμένου κέντρου, βγαίνουν κρυφά στις διαδηλώσεις. Η λοξή ματιά τους εισδύει ?με τον δικό της ιδιαίτερο τρόπο? στην αόρατη και συμβολική πλευρά των βίαιων συγκρούσεων. Πανικοβάλλονται, χάνονται μέσα στη δική τους πόλη, εξωθούνται στην επαιτεία, χωρίς να χάσουν την προσωπική τους αίσθηση πραγμάτων. Επιστρέφοντας είναι πιο κοντά στην ανέφικτη Ιθάκη.
Ο αναρχικός γιος της μιας, ο χρυσαυγίτης μιας τρίτης που τις φροντίζει, μια νεαρή μετανάστρια και το παιδί της, ο γιατρός και η κοινωνική λειτουργός, τα φαντάσματα ενός ετοιμόρροπου αθηναϊκού σπιτιού και, φυσικά, οι νεοάστεγοι διασταυρώνονται με ποικίλους τρόπους μαζί τους είτε στη σπαρασσόμενη Αθήνα είτε λίγο αργότερα.
Σ? αυτό το ανθρωποκεντρικό πολιτικό μυθιστόρημα, η απερχόμενη γενιά του Πολυτεχνείου ανοίγει τον δύσκολο, τον αναγκαίο, αν όχι και μοιραίο διάλογό της με τις σημερινές εξεγέρσεις, με τη μεγάλη ανατροπή της ζωής τα τελευταία χρόνια, με τη μνήμη αλλά και με την Άκρα Ταπείνωση του άστεως.
Η Ρέα Γαλανάκη γεννήθηκε το 1947 στο Ηράκλειο της Κρήτης. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στην Αθήνα, κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, ενώ έμεινε πολλά χρόνια στην Πάτρα. Έχει εκδώσει μυθιστορήματα, διηγήματα, ποιήματα και δοκίμια.
Μυθιστορήματα: Ο βίος του Ισμαήλ Φερίκ πασά (1989), Θα υπογράφω Λουί (1993), Ελένη ή ο Κανένας (1998), Ο Αιώνας των Λαβυρίνθων (2002), Αμίλητα, βαθιά νερά (2006), Φωτιές του Ιούδα, στάχτες του Οιδίποδα (2009).
Διηγήματα: Ομόκεντρα διηγήματα (1986), Ένα σχεδόν γαλάζιο χέρι (2004).
Ποίηση: Ποιήματα , συγκεντρωτική έκδοση (2008), Το κέικ (1980), Πού ζει ο λύκος; (1982).
Δοκίμια: Βασιλεύς ή στρατιώτης; (1997), Από τη ζωή στη λογοτεχνία (2011).
Συμμετοχή σε πρόσφατες συλλογικές εκδόσεις:
6 φωνές, 6 γυναίκες, από τη Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων, εκδ. εκτός εμπορίου από το Ινστιτούτο Θερβάντες (2012).
Ιωάννης Αλταμούρας, Μουσείο Μπενάκη (2011), έκδοση και στα αγγλικά.
Ο κύκλος του βιβλίου, ο συγγραφέας, ο επιμελητής-τυπογράφος, ο εκδότης, ο κριτικός, ο αναγνώστης, Σχολή Μωραΐτη, Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας (2011).
Μετά το ?89, Γαβριηλίδης (2007).
Συγγραφικές εμμονές, Εκδόσεις Καστανιώτη (2007).
Πάτρα, το πρόσωπο της πόλης, Τοπίο (2005), έκδοση και στα αγγλικά.
Ο δρόμος για την Ομόνοια, Εκδόσεις Καστανιώτη (2005).
Μεταξύ άλλων διακρίσεων, έχει τιμηθεί δυο φορές με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας (Μυθιστορήματος το 1999 για το Ελένη, ή ο Κανένας, Διηγήματος το 2005 για το Ένα σχεδόν γαλάζιο χέρι), το 2003 από την Ακαδημία Αθηνών με το «Βραβείο Πεζογραφίας Κώστα και Ελένης Ουράνη» για το μυθιστόρημα Ο Αιώνας των Λαβυρίνθων, το 2006 με το Βραβείο Αναγνωστών του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου για το μυθιστόρημα Αμίλητα, βαθιά νερά, και το 1987 με το «Βραβείο Νίκος Καζαντζάκης» του Δήμου Ηρακλείου Κρήτης. Επίσης, το μυθιστόρημά της Ο βίος του Ισμαήλ Φερίκ πασά είναι το πρώτο ελληνικό μυθιστόρημα που εντάχθηκε το 1994 από την UNESCO στη συλλογή της UNESCO Collection of Representative Works, ενώ το Ελένη ή ο Κανένας διεκδίκησε το 1999 το Ευρωπαϊκό Βραβείο «Αριστείον» μπαίνοντας στην τελική τριάδα των υποψήφιων έργων.
Έργα της έχουν μεταφραστεί σε δεκαπέντε γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά, ιταλικά, τούρκικα, αραβικά, κινεζικά, εβραϊκά, αλβανικά, ολλανδικά, βουλγαρικά, σουηδικά, λιθουανικά, τσέχικα), ενώ έχει κληθεί να συμμετάσχει σε φεστιβάλ, συνέδρια, πανεπιστημιακά σεμινάρια και εκδηλώσεις στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό. Αποσπάσματα από δυο μυθιστορήματά της έχουν ενταχθεί στη διδασκόμενη Νεοελληνική Λογοτεχνία της Μέσης Εκπαίδευσης. Όλα τα έργα της κυκλοφορούν από τις Eκδόσεις Καστανιώτη.
Ανήκει στα ιδρυτικά μέλη της Εταιρείας Συγγραφέων (1981). Διετέλεσε Αντιπρόεδρος της Στέγη Καλών Τεχνών και Γραμμάτων του Υπουργείου Πολιτισμού (1994-1997). Εκλέχτηκε Δημοτική Σύμβουλος της Α΄ Αθηνών με το ενωτικό ψηφοδέλτιο του Γ. Καμίνη (2010) και ορίστηκε Πρόεδρος του Δημοτικού Ραδιοφωνικού Σταθμού Αθήνα 9.84, αξιώματα από τα οποία παραιτήθηκε τον Δεκέμβρη του 2011.
