Ανοιχτή επιστολή

Προς το Δήμαρχο και το Δημοτικό Συμβούλιο Ηλιούπολης.

Επανέρχομαι, μετά από την πρώτη διαμαρτυρία, πριν ένα χρόνο, σχετικά με την  κατάσταση, που επικρατεί στους δημοτικούς  βρεφονηπιακούς σταθμούς, στο Δήμο. Αφορμή στάθηκε η πρόσκληση  του Δημάρχου για τα εγκαίνια του νέου Κοινωνικού Ιατρείου και του Κέντρου ανοιχτής προστασίας ανέργων στο κτίριο επί των οδών Θέμιδος και Γληνού.

Όπως πολλοί  γνωρίζουν, το κτίριο αυτό, μέχρι το Σεπτέμβριο του 2014, λειτουργούσε σαν βρεφονηπιακός σταθμός.  Το Σεπτέμβριο, ο σταθμός έκλεισε και αύριο 29/4/2015 θα γίνουν εκεί τα εγκαίνια μιας άλλης δημοτικής υπηρεσίας.

Για όσους δεν το γνωρίζουν:

Τα παιδιά ηλικίας από 1 έτους έως και 4 ετών  δηλαδή τέσσερις ηλικιακές ομάδες, που  θα μπορούσαν εν δυνάμει να φιλοξενούνται στους  δημοτικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς,  αγγίζουν στατιστικά τον αριθμό 2600. Και ο αριθμός  αφορά μόνο σε παιδιά, που μετέπειτα φοιτούν στα δημόσια σχολεία. (το σχ. Έτος 2014-2015, στην πρώτη δημοτικού των δημόσιων σχολείων, φοιτούν 651 μαθητές, σύμφωνα με στοιχεία της Δ/νσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και πρόκειται για μια ηλικιακή ομάδα).

Η απορροφητικότητα στους βρεφονηπιακούς σταθμούς του Δήμου δεν ξεπερνά τα 600 με 650 παιδιά. Ενώ οι ιδιωτικοί βρεφονηπιακοί σταθμοί, που φιλοξενούν παιδιά της Ηλιούπολης είναι περισσότεροι από 18, αριθμός ρεκόρ στο Δήμο μας.

Δεν είναι απορίας άξιο, όταν υπάρχει πιεστικό πρόβλημα απορρόφησης νηπίων, να αλλάζουν χρήση δημόσια κτίρια, όπως αυτό της Γληνού και το άλλο κτίριο, που ήταν βρεφονηπιακός σταθμός, στην κάτω Ηλιούπολη, πίσω από το ΚΑΠΗ και που καταργήθηκε ως βρεφονηπιακός σταθμός, εδώ και αρκετά χρόνια και έχει γίνει κέντρο ψυχοκινητικής αγωγής  (κάποιου συλλόγου ίσως;);

Πέρυσι ο Δήμος, για κάποιους απελπισμένους γονείς που το δέχτηκαν, κατέφυγε στη λύση της ενοικίασης(!!) Παιδότοπων, που είναι ακατάλληλοι από κάθε άποψη για φιλοξενία νηπίων για πολλές ώρες και καθημερινά.

Η δικαιολογία,  που και σε μένα αντέτειναν οι υπεύθυνοι, ότι δεν έκλεισαν βρεφονηπιακοί σταθμοί αλλά τα παιδιά μεταφέρθηκαν σε άλλα καινούργια κτίρια, είναι, αν μη τι άλλο, αστεία και γελοιοποιεί όποιον την επικαλείται. Γιατί αν τον ίδιο ανεπαρκή αριθμό φιλοξενούμενων παιδιών τον ανακυκλώνουμε από κτίριο σε κτίριο, αυτό δε λέγεται πρόοδος και κοινωνική μέριμνα του Δήμου αλλά στάχτη στα μάτια.

Στα 25 χρόνια  από το 1991 και μετά (16χρ. Δήμαρχος Γεωργάκης, 4 χρ.  Δήμαρχος Αναγνώστου, 5 χρ. Δήμαρχος Βαλασόπουλος)  πόσοι δημοτικοί βρεφονηπιακοί χτίστηκαν, που δεν είχαν δρομολογηθεί από την προηγούμενη δημοτική αρχή και ποια η αύξηση των θέσεων; Υπάρχει κάποιος να μου απαντήσει υπεύθυνα;

Η ουσία είναι ότι ο μισός λογαριασμός της ΔΕΗ, μπορεί και παραπάνω, αντιστοιχεί σε δημοτικά τέλη και φόρους, που η ανταποδοτικότητά τους είναι βάσιμα αμφισβητούμενη, διότι δεν αντιστοιχεί ούτε στο ελάχιστο στα ποσά που πληρώνουμε. Είναι κρίμα ένας Δήμος, με πολλές προϋποθέσεις από άποψη δημόσιας γης, να την αξιοποιεί με το σταγονόμετρο για την ικανοποίηση των αναγκών των δημοτών. Και σε καιρούς κρίσης και σε καιρούς «παχιών αγελάδων».

Η πρόσκληση, για τα εγκαίνια στην οδό Γληνού, λέει πως θα είναι τιμή για το Δήμο να παρευρεθούμε.

Τιμή θα ήταν να είχε φροντίσει ο Δήμος για τα προβλήματα των εργαζόμενων γονέων, που αγωνιούν από μήνα σε μήνα για μια θέση στους σταθμούς και μένουν τα παιδιά τους κατά εκατοντάδες εκτός κι εκείνοι απελπισμένοι.

Τιμή θα ήταν να μην ήταν τόσο παραμελημένη η περιοχή  της  Αγίας Μαρίνας, όπου ούτε ένας βρεφονηπιακός σταθμός υπάρχει, από την Α. Παναγούλη   και προς το βουνό, όπου  τα κτίρια των νηπιαγωγείων και χάλια είναι και ανεπαρκέστατα και? και? και? «ων ουκ έστιν τέλος».

Τιμή θα ήταν να είχε φροντίσει ο Δήμος  τα σχολικά κτίρια, που μένουν ασυντήρητα εδώ και χρόνια, με διχοτομημένες με γυψοσανίδες αίθουσες,   με  κλεισμένα πλατύσκαλα και κοντέινερ για χώρους διδασκαλίας. Κτίρια χωρίς μόνωση, όπου οι μαθητές παγώνουν το χειμώνα και ψήνονται τους θερμούς μήνες της χρονιάς. Κτίρια, που ίσως και να εγκυμονούν κινδύνους, λόγω κακής συντήρησης.

Τιμή θα ήταν να μην υπάρχουν σχολικά κτίρια δύο ταχυτήτων. Αλλά όλα να είναι έτσι, όπως αξίζει στα παιδιά μας να είναι τα σχολεία τους.

Δεν είναι θέμα κρίσης και έλλειψης χρημάτων. Είναι θέμα πολιτικής επιλογής και προτεραιοτήτων.

                                                                                    Ηλιούπολη 28/4/2015

Θεοπίστη Πάντου

Μαθηματικός-Συν/χος Εκπαιδευτικός

Γιαγιά προνηπίου και νηπίων