Ένας λάκκος και εγώ.

Αρθρογραφία 20 Ιουνίου 2013

Ξεκίνησα να περπατώ στο δρόμο ενώ υπάρχει ένας μεγάλος λάκκος. Δεν τον βλέπω και πέφτω μέσα.

Υπάρχει σκοτάδι και απελπισία και μου παίρνει αρκετό χρόνο μέχρι να βγω έξω

Συνέχισα να περπατώ στον ίδιο δρόμο. Συνεχίζει να υπάρχει ο μεγάλος λάκκος, μπορώ να τον δω, αλλά πέφτω πάλι μέσα. Υπάρχει σκοτάδι και απελπισία και μου παίρνει αρκετό χρόνο μέχρι να βγω έξω.

Ξανά περπάτησα στο ίδιο δρόμο.Ο μεγάλος λάκκος συνεχίζει να υπάρχει. Μπορώ να τον δω, αλλά πάλι πέφτω μέσα. Έγινε συνήθεια. Κρατάω τα μάτια μου ανοιχτά και βγαίνω όσο το δυνατόν γρηγορότερα έξω.

Σκέφτηκα ότι αφού πρέπει να περπατώ στο ίδιο δρόμο, και υπάρχει ένας μεγάλος λάκκος θα περπατώ γύρω απ' αυτόν.

Εντέλει το πήρα απόφαση για να αποφύγω τον λάκκο να περπατώ σ' ένα διαφορετικό δρόμο....

Προβλήθηκε 582 φορές

Όλα ξεκινούν από μια Τελεία (Ποτέ δεν ξεχνάμε τους αγαπημένους μας δασκάλους. Κι αυτή είναι μια ιστορία για εκείνους.)

H Τελεία είναι η ιστορία μιας στοργικής δασκάλας που όχι απλώς εμπιστεύεται τις ικανότητες του παιδιού, αλλά το ενθαρρύνει, το υποστηρίζει και εκτιμά τη δουλειά του, όταν το παιδί δεν γνωρίζει από πού να αρχίσει, πιστεύει ότι δεν μπορεί και έχει άρνηση να το προσπαθήσει.