Ταινία για τη ζωή του και τη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων
Από την Πέμπτη 11 Ιουνίου στους κινηματογράφους.
Επανέκδοση ενός ντοκιμαντέρ που επαναφέρει το θέμα των γερμανικών πολεμικών αποζημιώσεων.
Η ταινία αποκαλύπτει την συγκινητική ιστορία του Αργύρη Σφουντούρη με φόντο τα γεγονότα που στιγμάτισαν την Ελλάδα τα τελευταία εβδομήντα χρόνια, από την Γερμανική Κατοχή και τον Εμφύλιο μέχρι τη Μεταπολίτευση.
Είναι ταυτόχρονα μια ταινία για την αντιμετώπιση του προσωπικού θρήνου ενός ανθρώπου που σε ηλικία 4 ετών έχασε τους γονείς του στη σφαγή του Διστόμου, η πορεία του στο δρόμο της επιστήμης, αλλά και η συνειδητοποίηση του ιστορικού χρέους που είχε για την διεκδίκηση των Γερμανικών αποζημιώσεων.
Μια συγκλονιστική ζωή
10 Ιουνίου 1944, Δίστομο. Ένα μικρό χωριό, ένα βήμα από τη θάλασσα, στο δρόμο από την Αθήνα προς τους Δελφούς. Στις 10 Ιουνίου 1944 ο μικρός Αργύρης, σχεδόν τεσσάρων χρόνων, επιζεί μιας κτηνώδους σφαγής των γερμανικών δυνάμεων Κατοχής: «Μέτρο Εξιλέωσης» μιας ναζιστικής μεραρχίας ως αντίποινα για μία επίθεση ανταρτών εναντίον των Γερμανών στην περιοχή.
Σε λιγότερο από δύο ώρες σκοτώνονται 218 κάτοικοι του χωριού - γυναίκες, άντρες, γέροι, μωρά και βρέφη. Ο Αργύρης χάνει τους γονείς του και άλλους 30 συγγενείς.
Ο μικρός Αργύρης γλιτώνει από τύχη και περνά τα επόμενα χρόνια σε ορφανοτροφεία στην Αθήνα, μαζί με άλλα παιδιά θύματα του πολέμου. Μία μέρα εμφανίζεται μία αποστολή του Ερυθρού Σταυρού και διαλέγει κάποια παιδιά να κάνουν μια καινούργια αρχή σε άλλη χώρα. Εκείνος θέλει οπωσδήποτε να πάει μαζί τους. Έτσι βρίσκεται στην Ελβετία, στο παιδικό χωριό Πεσταλότσι στο Τρόγκεν, όπου μεγαλώνει μακριά από την πατρίδα του αλλά και από τη δυστυχία που επικρατεί στη μεταπολεμική Ελλάδα.
Χρόνια αργότερα κάνει τη διδακτορική του διατριβή στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης (ΕΤΗ) στα Μαθηματικά και την Αστροφυσική.
Σύντομα αρχίζει να διδάσκει στα λύκεια της Ζυρίχης, μεταφράζει έλληνες ποιητές στα γερμανικά και για κάποια χρόνια εργάζεται ως βοηθός στην αναπτυξιακή βοήθεια του Ελβετικού Σώματος Βοήθειας για τα θύματα καταστροφών στη Σομαλία, στο Νεπάλ και στην Ινδονησία. Όταν επιστρέφει στην Ευρώπη, πραγματοποιεί τακτικά ταξίδια μεταξύ Ελβετίας και Ελλάδας και η παραμονή στην παλιά του πατρίδα γίνεται κάθε φορά όλο και πιο μακροχρόνια.
Ο Αργύρης Σφουντούρης, περίπου 75 χρόνων σήμερα, είναι ένας άνδρας με συναρπαστική γοητεία και μελαγχολική ευθυμία. Έχει περάσει μεγάλο μέρος της ζωής του με τα γεγονότα που συνέβησαν όταν ήταν μικρό παιδί.
Την τραυματική αυτή εμπειρία του δεν προσπάθησε να την ξεπεράσει και να «κλείσει» το κεφάλαιο με τις παιδικές του αναμνήσεις, αλλά αγωνίστηκε να μάθει να ζει με αυτές και να κάνει τον κόσμο καλύτερο. Ελπίδα του είναι τέτοια γεγονότα να μην επαναληφθούν ποτέ .
