ΑΠΟ ΤΟΝ
ΓΙΑΝΝΗ ΚΟΥΤΡΟΥΔΗ
Αν και το Τείχος του Βερολίνου αποτελεί μακρινό παρελθόν εδώ και αρκετές δεκαετίες, είναι χωρίς αμφιβολία το σήμα κατατεθέν-φάντασμα της γερμανικής πρωτεύουσας και ένας από τους πολλούς λόγους για να επισκεφθεί κανείς το Βερολίνο.
Ωστόσο, αν και ένας επισκέπτης τις δεκαετίες του ‘60 και του ‘70 μπορούσε να περιηγηθεί -από τη δυτική πλευρά- στα μισοφθαρμένα πεζοδρόμια πλάι στο τσιμεντένιο τείχος, σήμερα δεν υπάρχουν παρά ελάχιστα δείγματα από το πάλαι ποτέ σκληρό σύμβολο του Ψυχρού Πολέμου.
Αφετηρία στην περιήγηση, στο κάποτε Τείχος του Βερολίνου, το εκπληκτικό και αχανές Mauerpark. Η τεράστια πράσινη έκταση ακριβώς δίπλα στο Prenzlauer Berg στα βόρεια προάστια του Βερολίνου, όπως λέει και το όνομά της άλλωστε, είναι ένα πάρκο αφιερωμένο στο Τείχος.
Το Πάρκο του Τείχους (Mauer στα γερμανικά θα πει τείχος) ήταν για δεκαετίες κομμάτι της νεκρής ζώνης ανάμεσα στις τσιμεντένιες πλάκες, τις χαρακτηριστικές γυρτές μεταλλικές λάμπες δρόμου και τα ανατολικογερμανικά συρματοπλέγματα, ενώ μετά την επανένωση του Βερολίνου, η αχανής νεκρή ζώνη ήταν κάτι παραπάνω από αχρείαστη και κουραστική καθώς εμπόδιζε τα σχέδια της νέας ενωμένης δημαρχίας που οραματιζόταν τεράστια έργα που θα ένωναν τα κάποτε διαφορετικά Βερολίνα.
Τι έγινε στο τέλος; Ο δήμος αποφάσισε να δημιουργήσει ένα τεράστιο σύγχρονο πάρκο, όπου κάποια τμήματα του Τείχους μαζί με τα στρατιωτικά φυλάκια, θα έμεναν ως ζωντανό μνημείο για τους ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους προσπαθώντας να διασχίσουν τη νεκρή ζώνη στην περιβόητη Bernauerstraße, ενώ στα υπόλοιπα τμήματα του Τείχους που είχαν ήδη κατεδαφιστεί, αποφασίστηκε να τοποθετηθεί μια μεταλλική ταινία στο έδαφος που να δείχνει την πορεία του Τείχους μέσα από το πάρκο.
Σήμερα, το πάρκο δεν θυμίζει σε τίποτα την πάλαι ποτέ νεκρή ζώνη και είναι από τα πιο επισκέψιμα σημεία του Βερολίνου χάρη και στο συνέχεια ανοιχτό Flohmarkt Mauerpark, όπου μπορείτε να βρείτε τα πάντα, από σπιτική λεμονάδα μέχρι πολωνικές κονκάρδες.
Αφήνοντας πίσω το καταπληκτικό Mauerpark, κατευθυνόμαστε νοτιοδυτικότερα στην πλατεία Potsdam. Η πλατεία με το ιστορικό όνομα ήταν από τα πρώτα spots του Βερολίνου που βίωσε την έξαψη της επανένωσης της πόλης, καθώς για δεκαετίες ήταν διχοτομημένη, μιας και το Τείχος περνούσε ακριβώς από το κέντρο της.
Αν και η σημερινή όψη της πλατείας δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες του Ψυχρού Πολέμου, εδώ θα βρείτε μερικά ελάχιστα τσιμεντένια κομμάτια του Τείχους ακριβώς λίγο πιο έξω από τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό. Ανάμεσα στα λίγα σωζόμενα κομμάτια, έχουν στηθεί μικροί επεξηγηματικοί πίνακες για την ιστορία του Τείχους γεμάτοι με ιστορικές φωτογραφίες εποχής.
Εδώ κοντά, θα δείτε και το Topography of Terror, το κέντρο τεκμηρίωσης της σύγχρονης ιστορίας της πόλης, όπου στον εξωτερικό χώρο θα μπορέσετε να περιηγηθείτε σε ένα μεγάλο κομμάτι του Τείχους και της σκοτεινής ιστορίας του Βερολίνου.
Λίγο πιο δίπλα στην πλατεία Πότσνταμ -για την ακρίβεια δύο στάσεις με το μετρό- θα δείτε το πιο γνωστό τουριστικό σύμβολο του Ψυχρού Πολέμου, το περιβόητο Checkpoint Charlie.
.jpg)
Αν και η σημερινή Friedrichstraße δεν έχει καμία -μα καμία- σχέση με τον ίδιο δρόμο στα χρόνια του Τείχους, εδώ θα μπορέσετε να δείτε ένα ακόμα μικρό κομμάτι του Τείχους σφηνωμένο σε ένα πεζοδρόμιο λίγο πιο πέρα από το πλήρως τουριστικοποιημένο Checkpoint Charlie.
Αν και δεν είναι το πιο χαρακτηριστικό δείγμα του Τείχους, είναι ένα από τα λίγα σήμερα σωζόμενα κομμάτια πάνω στο οποίο μπορείτε, άμα θέλετε, και να καθίσετε, ενώ μην εκπλαγείτε αν δείτε να πωλούνται και μικρά κομμάτια του Τείχους στα κοντινά μαγαζιά.
Και έφθασε η ώρα για βόλτα στο μεγαλύτερο κομμάτι του Τείχους που έχει σωθεί σχεδόν ακέραιο από το 1990 μέχρι σήμερα. Στους δρόμους του πρώην ανατολικό Βερολίνου και ακριβώς δίπλα στις ανατολικές όχθες του ποταμού Spree, θα δείτε το πασίγνωστο East Side Gallery.
1,3 χιλιόμετρα τσιμεντένιου τοίχου που «παραδόθηκαν» μεταξύ 1989-1990 στην φαντασία δεκάδων καλλιτεχνών από όλο τον κόσμο που ήθελαν να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους στο σύμβολο του Ψυχρού Πολέμου.
Το αποτέλεσμα; Μια υπαίθρια γκαλερί με πρωτότυπα γκράφιτι πολιτικοκοινωνικής θεματολογίας που αντικατοπτρίζουν το κλίμα της εποχής και έχουν εξελιχθεί σε μερικά από τα πιο επισκέψιμα υπαίθρια artworks του πλανήτη με γνωστότερο το γκράφιτι του Ρώσου Dmitri Vrubel που απεικονίζει το ιστορικό φιλί Μπρέζνιεφ-Χόνεκερ το 1979, ενώ μπορείτε, άμα θέλετε, να περπατήσετε στην νεκρή ζώνη του Τείχους ή απλά να αράξετε με μια μπίρα στο χέρι.
