Συζητήθηκε στο πρόσφατο Δημοτικό Συμβούλιο η πρόθεση της Δημοτικής Αρχής να στηθεί «Ενεργειακή κοινότητα» στο Δήμο.
Στους μετόχους του σχήματος, όπως μας ενημέρωσε, πήρε την θέση του ήδη ο Εμπορικός Σύλλογος που ως γνωστόν είναι πάντα ετοιμοπόλεμος στις… μπίζνες και γεννήθηκε πάνω στο κυνήγι των προγραμμάτων.
Πρωταγωνιστική είναι εδώ η παρουσία της παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ που από το 2018 με σπουδή και ζέση προωθεί αυτά τα ενεργειακά σχήματα που ήρθαν ως φερετζές των επιχειρηματικών ομίλων της Ενέργειας και την ενεργοποίηση του Δήμου για την δημιουργία τους.
Η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ αξιοποιεί ως «πουλέν» αυτής της δραστηριότητας τους, τον συμπολίτη μηχανολόγο μηχανικό Δ. Τσέκερη, ο οποίος στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε ρόλο ειδικού σύμβουλου των ΑΠΕ του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Σταθάκη και σήμερα έχει την ιδιότητα υπεύθυνου ενεργειακής πολιτικής της WWF Ελλάς!!!
Εδώ δεν μπορεί κάνεις να μην θυμηθεί, τον ενθουσιασμό με τον οποίο είχαν υποδεχτεί επίσης, το νομοσχέδιο για τις «Ενεργειακές Κοινότητες» οι Μ.Κ.Ο. Greenpeace και WWF.
Η πρόσφατη παρουσίαση του κ. Τσέκερη σε αντίστοιχη ημερίδα της παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ, παρουσία και του ευρωβουλευτή Π. Κόκκαλη, ήταν τελικά και η εισήγηση που παρουσιάστηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο, με την αιγίδα αυτή την φορά της Δημοτικής αρχής και του αντιδημάρχου κ. Γιωργάκη!!!
Ως γνωστόν ο νόμος για τις «Ενεργειακές Κοινότητες» ήρθε το 2018 ως ένα ακόμη κομμάτι του παζλ της «απελευθέρωσης» της αγοράς Ενέργειας, με ειδικό στόχο την ενίσχυση του μεριδίου των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στο συνολικό ενεργειακό μείγμα, με όρους επιδοτήσεων ανάλογους με εκείνους που οδήγησαν στα… «φιλοπεριβαλλοντικά χαράτσια» που συντέλεσαν, ανάμεσα στα υπόλοιπα μέτρα, να εκτοξευτούν τα τιμολόγια ηλεκτρισμού στη χώρα μας την τελευταία χρόνια. Μια πολιτική που υπηρέτησε πιστά και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κινούμενη στο πλαίσιο της στρατηγικής της ΕΕ με στόχο την εξασφάλιση πεδίων κερδοφορίας σε μονοπολικούς ομίλους.
Από το «μείγμα» φυσικά της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ δεν λείπει η υποκρισία. Έτσι την ώρα που όλος ο άξονας κινούνταν στο πλαίσιο της «απελευθέρωσης» του κλάδου της ενέργειας και στην ενίσχυση των επενδυτών που ήδη δραστηριοποιούνταν ή επεδίωκαν να δραστηριοποιηθούν στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας δεν δίσταζε να υποστηρίζει ότι ανάμεσα στους στόχους είναι η «αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχειας»!!!
Το γεγονός ότι το νομό των «Ενεργειακών Κοινοτήτων», τον υποδέχτηκαν «μετά βαΐων και κλάδων» οι επιχειρηματικοί όμιλοι, επιβεβαιώνει ότι είναι κομμένος και ραμμένος στα μέτρα τους. Με προκάλυμμά την «αλληλέγγυα οικονομία» και την δυνατότητα τάχα που ανοίγουν τέτοια σχήματα, να στηριχτούν νοικοκυριά κάτω από τα όρια της φτώχειας, που προβάλει η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ και στο Δημοτικό Συμβούλιο, επιδιώκουν να ενσωματώσουν λαϊκές αντιδράσεις απέναντι στο έγκλημα της ιδιωτικοποίησης της ενέργειας, το οποίο υπηρέτησε ως κυβέρνηση καθώς και στο τσάκισμα ευρύτερα του περιβάλλοντος, που ήδη συναντά πολλαπλές αντιδράσεις. Ο διαχωρισμός δε των «Ενεργειακών Κοινοτήτων» σε «κερδοσκοπικές» ή «μη κερδοσκοπικές», είναι τυπικού χαρακτήρα, που περισσότερο έρχεται να διευκολύνει τις επενδύσεις και να δώσει επιλογές στα κεφάλαια αναλόγως της προέλευσής τους, παρά έχει να κάνει με τον πραγματικό χαρακτήρα τους, αφού καπιταλιστικές επιχειρήσεις -όπως είναι οι «Ενεργειακές Κοινότητες» άσχετα από την ονομασία τους- δεν μπορούν να μη λειτουργούν με όρους κερδοφορίας.
Το σύνολο των αστικών κυβερνήσεων και φυσικά και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν ανοίξει μια επικερδή φάμπρικα για να βρουν διέξοδο τα συσσωρευμένα κεφάλαιά και στο όνομα της σωτήριας του πλανήτη, στήνουν ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά, υποτίθεται για την παραγωγή καθαρής ενέργειας και στην πραγματικότητα κάνοντας «πράσινες» μπίζνες.
Η Τοποθέτηση της Λαϊκής Συσπείρωσης στο Δημοτικό Συμβούλιο
Η ίδρυση Ενεργειακών Κοινοτήτων βασίζεται στο νόμο που θέσπισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στις αρχές του 2018 ενώ η παρούσα κυβέρνηση το συνεχίζει, στο πλαίσιο εφαρμογής πολιτικών που επιβάλλει το συμφέρον των ευρωενωσιακών κολοσσών της Ενέργειας.
Παρά τις υποκριτικές διακηρύξεις για «αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχειας», «την πράσινη ανάπτυξη», και άλλα εύηχα λόγια, οι «Ενεργειακές Κοινότητες» αποτελούν νέο πεδίο κερδοφορίας για τους επιχειρηματικούς ομίλους που επενδύουν στον χώρο των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, είτε απευθείας, είτε μέσω κάποιων ΜΚΟ, «Συνεταιριστικών σχημάτων» και ΟΤΑ, οι οποίοι θα απολαμβάνουν σκανδαλώδεις παροχές (επιδοτήσεις, μακροχρόνιες φορολογικές ελαφρύνσεις, εγγυημένες από το κράτος τιμές πώλησης του ρεύματος, δάνεια και προνομιακή ένταξη στις ευνοϊκές ρυθμίσεις του αναπτυξιακού νόμου και προγραμμάτων ΕΣΠΑ κ.ά.).
Σας έχει αποσταλεί από την Λαϊκή Συσπείρωση Εγχειρίδιο (εις την ελληνική παρακαλώ πολύ) του υπουργείου Περιβάλλοντος της Γερμανίας για να γίνει πιο κατανοητό από όλους ότι «το Έργο των ενεργειακών κοινοτήτων» έχει πολλούς παίκτες… Οι πράσινες μπίζνες ως γνωστό θα πάρουν το μεγαλύτερο μερτικό από το λεγόμενο ταμείο ανάκαμψης, που ξεπερνάει τα 6,5 δις!! Το δε γερμανικό κράτος ενδιαφέρεται προδήλως αφού οι γερμανικές επιχειρήσεις είναι αυτές που παράγουν, κατά κύριο λόγω, τις τεχνικές υποδομές και αλλά πχ φωτοβολταϊκά, ανεμογεννήτριες κλπ και πρέπει να πουλήσουν… Η δε έγνοια τους για το …κλίμα είναι τόσο μεγάλη όσα και τα κέρδη που προσδοκούν.
Η δυνατότητα που δόθηκε στην Τοπική Διοίκηση να προχωρά στη σύσταση Ενεργειακών Κοινοτήτων λειτουργεί ουσιαστικά ως «στάχτη στα μάτια» του κόσμου. Καλλιεργεί αυταπάτες για μια δήθεν πιο κοινωνικοποιημένης μορφής παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, για την ανάπτυξη μιας δήθεν κοινωνικής αλληλέγγυας οικονομίας, που θα μπορεί τάχα μου να σταθεί στη «ζούγκλα» της καπιταλιστικής οικονομίας και της ελεύθερης αγοράς. Την ίδια στιγμή, η Ενεργειακή Κοινότητα θα μπορεί να συμπράττει με άλλους φορείς, ακόμη και του ιδιωτικού τομέα για την παραγωγή Ενέργειας, διαθέτοντας προς εκμετάλλευση Δημοτική Περιουσία.
Λένε, ότι θα δίνουν πιο φθηνό ρεύμα στα μέλη των Ενεργειακών Κοινοτήτων ή δωρεάν σε φτωχές οικογένειες αλλά κρύβουν επιμελώς, ότι αυτό θα το πληρώνουν, όπως και τώρα, μέσω του χαρατσιού για τις ΑΠΕ στο λογαριασμό τους, όλοι οι άλλοι εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, μικροί αγρότες και επαγγελματίες. Δηλαδή οι λιγότερο φτωχοί, θα επιδοτούν τους πιο εξαθλιωμένους, που γεννά το σύστημα και οι πολιτικές των αστικών κομμάτων που το υπηρετούν.
Το παράδειγμα με μικρούς αγρότες και άλλους, που επένδυσαν σε φωτοβολταϊκά, είναι αποκαλυπτικό. Αφού επένδυσαν, είτε από ίδια κεφάλαια, είτε από δανεισμό, τους κούρεψαν παλιότερα το έσοδο που ήταν να εισπράξουν από την πώληση του ρεύματος, καθυστερούν να τους πληρώσουν, τους αύξησαν την φορολογία από το 13% σε 25% για έσοδα από φωτοβολταϊκά, αλλά και πριν λίγο καιρό η κυβέρνηση, ανακοίνωσε ότι θα τους βάλει ένα ακόμα χαράτσι 6% επί του κύκλου εργασιών.
Αν και φαίνεται ως κάτι… καινοτόμο, η σύσταση Ενεργειακών Κοινοτήτων μεταξύ άλλων και από φορείς της Τοπικής Διοίκησης έχει εφαρμοστεί σε άλλες χώρες χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα και χωρίς βέβαια να συμβάλει στη μείωση της «ενεργειακής φτώχειας» που δήθεν στοχεύει. Αντίθετα λειτουργούν σαν αντιπερισπασμός, ώστε να μην αμφισβητηθεί σε καμία περίπτωση η ουσία του προβλήματος που είναι η «απελευθέρωση» της αγοράς Ενέργειας. Η φιλολογία για «ενεργειακούς συνεταιρισμούς» και «ενεργειακές κοινότητες», με την ενεργό εμπλοκή των δήμων, έχει ως στόχο να μετατρέψει τον λαό σε νεροκουβαλητή του κεφαλαίου κάνοντας ευκολότερη την αποδοχή από τις τοπικές κοινωνίες των μεγάλων ενεργειακών ιδιωτικών «πράσινων επενδύσεων».
Όμως τι έφερε μέχρι σήμερα η μετατροπή της Ενέργειας σε εμπόρευμα και η είσοδος ιδιωτικών εταιρειών στο χώρο στο όνομα της πράσινης ανάπτυξης;;;
Η «πρόοδος» που θα έφερνε επενδύσεις και λόγω του ανταγωνισμού, μείωση της τιμής του ρεύματος, προστασία του περιβάλλοντος και αύξηση των θέσεων εργασίας, η ζωή έδειξε ότι η μόνη …πρόοδος που συντελέστηκε ήταν οι ανεμογεννήτριες να ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια στα βουνά της χώρας, οι φωτοβολταϊκές επενδύσεις να φέρνουν αύξηση των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων αλλά και χρεωκοπία χιλιάδων μικροεπενδυτών και ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ.
Ταυτόχρονα, η επιβολή του λεγόμενου «φιλοπεριβαλλοντικού» χαρατσιού για τις ΑΠΕ και άλλων φόρων, οδήγησαν σε μεγάλη αύξηση των τιμολογίων ηλεκτρισμού στη χώρα μας με αποτέλεσμα -παρά την τεράστια πρόοδο των επιστημών και της τεχνολογίας- η εποχή μας να χαρακτηρίζεται από την «ενεργειακή φτώχεια» που βιώνει ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας μας αφού οι συνολικές οφειλές στην ΔΕΗ ξεπερνούν το 1,7 δις. ευρώ, υπολογίζοντας ότι πάνω από το 40% είναι από λαϊκά σπίτια, που σε αρκετές περιπτώσεις τους έχει γίνει διακοπή ή απειλούνται με διακοπή ρεύματος.
Για τους παραπάνω λόγους ως Λαϊκή Συσπείρωση διαφωνούμε πολιτικά και απορρίπτουμε τις «πράσινες μπίζνες».
Τασσόμαστε ενάντια στις “Ενεργειακές Κοινότητες”, γιατί αυτές αποτελούν τον φερετζέ των μεγάλων ομίλων ενέργειας και εξαπάτησης των λαϊκών στρωμάτων, ενσωμάτωσης των λαϊκών αντιδράσεων, με προκάλυμμα την «κοινωνική αλληλέγγυα οικονομία».
Με μαθηματική ακρίβεια, η απελευθέρωση της ενέργειας -και μέσω των «Ενεργειακών Κοινοτήτων»- όχι μόνο δεν εξασφαλίζει «ρεύμα στους φτωχούς» άλλα αντίθετα οδηγεί σε ακόμη μεγαλύτερη ενεργειακή φτώχεια την πλειοψηφία του λαού με την αύξηση της τιμής ενέργειας.
Θεωρούμε ότι η παραγωγή Ενέργειας θα πρέπει να γίνεται αποκλειστικά από κρατικό φορέα και η διάθεσή της να φτάνει ως δημόσιο αγαθό και στο τελευταίο λαϊκό νοικοκυριό καλύπτοντας τις σύγχρονες ενεργειακές ανάγκες του λαού με βάση τα συμφέροντά του και όχι τα κέρδη των ιδιωτών.
