Η κρίση του πολιτικού συστήματος είναι βαθιά και καθολική. Ζούμε σε μια εποχή όπου όλοι στεκόμαστε απέναντι από το πολιτικό σύστημα και το πυροβολούμε κατά βούληση!
Το ίδιο το πολιτικό σύστημα προσπαθεί να αποφύγει τα πυρά και να επιβιώσει, κρυπτόμενο πίσω από πρόχειρα οχυρά κατασκευάσματα όπως: εγώ δεν ήμουνα τότε, εγώ τώρα ανέλαβα, εγώ δεν είμαι από πολιτικό τζάκι, εγώ δεν μπορώ να κατηγορηθώ ό τι έκλεψα και η εφευρετικότητα των δικαιολογιών πάει λέγοντας!
Μπροστά στην χρησιμοποίηση της κρίσης και των συνοδών μνημονίων για την επικράτηση νεοφιλελεύθερων πολιτικών επιλογών, είναι φυσική λειτουργία η ανάγκη, αφ ενός κάποιοι να αποποιηθούν ευθυνών και αφ ετέρου κάποιοι να περισωθούν ως παλιά υλικά που θα χρησιμοποιηθούν στο κτίσιμο του καινούργιου.