Πρέσπες 17 Ιουνίου 2018. Ο κ. Κοτζιάς σαν χαρούμενο κεράκι άδει το χάπι μπέρθντεϊ του γιου μίστερ Νίμιτς – ιδού το στέτσον μου (το ψάθινο καπελάκι) που φορούσε ο κ. Κοτζιάς ως άλλος βλαχοσυμπέθερος
Tag: Στάθης
Από το «πειρατικό του Στάθη» στο Ποντίκι, 14-6-2018
Σαββατοκύριακο, η Ελλάδα χουζουρεύει στα ακρογιάλια της και το μέλλον της κακοποιείται σε έναν καφενέ, όπως η καθαίρεση του Συντάγματος από τα Μνημόνια έχει κάνει το κοινοβούλιο.
«Η συμφωνία είναι βιώσιμη», το χρέος πάει για «βιώσιμο», η καθαρή έξοδος θα είναι «βιώσιμη» – στο τέλος οι νεκροθάφτες σʼ αυτήν τη χώρα θα ζουν με επιδόματα της κυρίας Θεανώς Φωτίου.
Το πραγματικό όνομα της FYROM είναι ΝΑΤΟ-Μακεδονία.
Το παιδί για τα θελήματα. Των Δυνατών. Αυτό απεδείχθη ότι (ήταν) είναι και θα είναι ο Τσίπρας.
Στο μέρος εκείνο της «Εφημερίδας των Συντακτών» που είναι «Εφημερίδα των Συριζιστών» γράφονται τις τελευταίες μέρες απίθανα πράγματα για το Σλαβομακεδονικό
Από το «πειρατικό του Στάθη» στο Ποντίκι, 7-6-2018
Άλλος άνθρωπος πήγα στη συναυλία του Θάνου Μικρούτσικου κι άλλος έφυγα. Πήγα κουρασμένος από τα τρέχοντα, κατηφής, καταπτοημένος από τους τελευταίους μήνες που έτρεξαν πάνω μου σαν άρματα μηδικά, φορτωμένα με σαχλούς κι αχρείους.
Τι διδάσκει η συγκυρία: Η Τουρκία αναστέλλει την παραλαβή των S400, η Αμερική επισπεύδει την παράδοση στην Τουρκία των F-35.
Το ρεζουμέ όλων των εξελίξεων της μετασοβιετικής εποχής – της παγκοσμιοποίησης – ήταν η ιστορική υποχώρηση της Αριστεράς.
Αρχαίες πέτρες μέσα στις πευκοβελόνες. Στο λιοπύρι του μεσημεριού, αρχές καλοκαιριού.
«Φίλε» μου έλεγε ο φίλος (πίναμε καφέ και μαζεύαμε ήλιο στη νωχελική πλατεία της γειτονιάς μας) – «φίλε, φέτος δεν έχω αναμνήσεις! ούτε κατάλαβα πώς πέρασαν οι μήνες απʼ το περσινό καλοκαίρι.
Από το «πειρατικό του Στάθη» στο Ποντίκι, 31-5-2018
Να πάρουμε σήμερα λίγο τα πράγματα από την αρχή: O Φλάβιος Κωνσταντίνος (γνωστός ως Μέγας Κωνσταντίνος και Άγιος Κωνσταντίνος) υπήρξε παιδοκτόνος.
Ποιο να είναι άραγε το σημείο, το σημάδι και η φανέρωσις της έσχατης κατάπτωσης ενός κράτους που ίσως κράτος να μην είναι πια;
Είναι καιρός τώρα που η στήλη αναφέρεται στο γεγονός ότι η παγκοσμιοποίηση και τώρα η μεταπαγκοσμιοποίηση οδηγεί σε συρρίκνωση και εν τέλει σε αναίρεση την αστική δημοκρατία, διότι οι αστικές τάξεις διεθνώς δεν τη χρειάζονται πια – μάλιστα σιγά - σιγά εγκαθιδρύουν παντού οικονομικές τυραννίδες.
Από το «πειρατικό του Στάθη» στο Ποντίκι, 24-5-2018.
Τριάντα χρόνια τη βγάλαμε θητεία στα φυλάκια. Στην άκρη της καλλιεργημένης γης, στις παρυφές της στέπας. Τριάντα χρόνια περιμέναμε τους βαρβάρους κι εκείνοι δεν έρχονταν.
Θα έλεγα προς «Φιλισταίους επιστολή», αλλά θα ήταν μάλλον κάπως πομπώδες, ας το περιορίσουμε λοιπόν σε «επιστολή προς Φιρφιρίκους».
