Του Νίκου Καραβέλου

Η Κυβέρνηση, με άλλα λόγια η παρέα που διαφεντεύει την πατρίδα μας, είναι τόσο σίγουρη για τον εαυτό της, που έφτασε στο σημείο να "θεσπίσει" ασυλία για τα μέλη της "Αγέλης των Λοιμωξιολόγων", του "Επιτροπάτου των Ειδικών" και της "Εθνικής Παρέας των Εμβολιαστών".

Με τροπολογία σχετική (τοιουτοτρόπως είθισται εν Ελλάδι η  αθλιότητα), ορίστηκε τα ανωτέρω πρόσωπα να μην ευθύνονται, να μη διώκονται και να μην εξετάζονται για γνώμη που διετύπωσαν και για ψήφο που έδωσαν κατά την άσκηση των "καθηκόντων" τους.

Τίθεται το ερώτημα: τα πρόσωπα που παρέχουν την αμέριστη στήριξη τους στα νεοταξίτικα σχέδια και κατατυραννούν το λαό, δίνουν μια απλή γνώμη ή ψήφο;

Μήπως παρέχουν άμεση έμπρακτη συνδρομή στα όργανα που εξαπατούν εδώ κι ένα χρόνο τον κόσμο;

Μήπως παρέχουν την αναγκαία ψυχική συνδρομή, που χωρίς αυτήν δεν θα μπορούσε η κυβέρνηση να καταπατήσει και τα στοιχειώδη ατομικά δικαιώματα, να συλήσει ακόμη και τα Ιερά μιας κοινωνίας, που είναι τα δικαιώματα των παιδιών;

Είναι απλές "γνώμες" και  "ψήφοι" αυτά που επέβαλαν με το στανιό;

Είναι  οι  βάρβαρες, αντιφατικές και αντιεπιστημονικές τους διαγνώσεις," γνώμες απλές; 

Με την ίδια  λογική κάθε γιατρός που σφάλλεται στην διάγνωσή του και το σφάλμα του έχει συνέπειες, θα πρέπει να απαλλάσσεται πάσης ευθύνης!

Επομένως ορθώς προτείνει ο αρειμάνιος πρόεδρος των ιατρών , ο κ. Εξαδάκτυλος, την γενικευμένη ασυλία των ιατρών που ασχολούνται με τον Κόβιντ-19!

Πάλι καλά που δεν ζήτησε το ακαταδίωκτο ακόμη και των γιατρών που συνόδευαν τον Ξέρξη στην εκστρατεία του κατά των Ελλήνων.

Ασυλία, ξέρετε, είναι η ιδιότητα του ιερού και απαραβίαστου.

Το δικαίωμα της μη συλλήψεως. (α στερ.= συλώ (λεηλατώ)). Εν προκειμένω το "ανεύθυνο", το "αδίωκτο", το "ανεξέταστο".

Τέτοια ασυλία δεν έχει ούτε ο πρωθυπουργός ή οι υπουργοί που διώκονται υπό προυποθέσεις, αλλά διώκονται.

Τοιαύτη απέραντη ασυλία έχουν μόνον οι Φαραώ, οι Μυκηναίοι Άνακτες, οι Βασιλιάδες, οι Σουλτάνοι, οι Χαγάνοι, οι Αχαιμενίδες, οι Σασσανίδες, οι Εμίρηδες, και ο κ. Στουρνάρας της Τραπέζης της Ελλάδος (των Ρότσιλντ).

Τέτοια ασυλία έχει πλέον και η παρέα των πολύτιμων για τη χώρα μας ειδικών, οι πράξεις και παραλείψεις των οποίων, συγκροτούν αντικειμενικά και υποκειμενικά την υπόσταση "ακαταδίωκτων" εγκλημάτων.

Αλήθεια, αφού έκαναν το καθήκον τους τι φοβούνται;

Αν δεν με απατά η ασθενής νομική μου μνήμη, υπάρχει άρθρο του Συντάγματος που λέει πως όλοι είναι ίσοι έναντι του νόμου και υπονοεί ότι η εποχές των βασιλιάδων έχουν λήξει ανεπιστρεπτί, και ότι έχουν μείνει δυο τρεις βασιλιάδες μόνο μαζί με τους τέσσερις της τράπουλας.

Αν επίσης δεν με απατά η ισχνή  πείρα μου, οι νομικές αυτές ανοησίες δεν θα σταθούν σε κανένα δικαστήριο, όταν σημάνει γι αυτούς "η πένθιμη καμπάνα".

Θεσπίστηκαν, προσέξτε το, όχι για να "καθαρίσουν" οι εμβολιαστές κοβιντολόγοι, αλλά για να μην καταθέσουν ως  μάρτυρες κατά πολιτικών προσώπων.

Αν σε πανεπιστήμιο υποστήριζε κάποιος τέτοια πράγματα περί του ακαταδίωκτου, είναι βέβαιο ότι δεν θα έπαιρνε πτυχίο νομικής. 

Στις μέρες μας, αυτός ο "κάποιος", υποστηρίζοντας τις ίδιες νομικές φαιδρότητες, γίνεται ακόμη και ... νομοθέτης!

Να πούμε, τέλος, πως η ασυλίες που θεσπίστηκαν, δεν αθωώνουν τους καημένους.

Μάλλον τους καθιστούν περισσότερο ενόχους.

Συνεπώς οι νομικές αυτές καρικατούρες δεν είναι ούτε για το "άσυλο".