Με αφορμή κάποια δημοσιεύματα που έπεσαν στην αντίληψή μου σχετικά με τον Νίκο Καραβέλο, αισθάνθηκα την ανάγκη, αλλά και την υποχρέωση να αναφερθώ στον ξεχωριστό άνθρωπο και επιστήμονα, όπως εγώ τον γνώρισα, αλλά και όλο το σύνολο του κοινού μας περίγυρου πιστεύει, εκφράζεται και αναφέρεται γι' αυτόν.
Τον Νίκο τον γνώριζα για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα ως συνάδελφο μέσα από τις δικαστικές αίθουσες με αφορμή κάποιες περιστασιακές συγκρούσεις που είχαμε για θέματα κοινωνικά, πολιτιστικά και πολιτικοϊδεολογικά, μέσα από κοινές αλλά και εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις.
Στις επαφές μας αυτές αλλά και από τον τρόπο άσκησης της δικηγορίας στο βαθμό που έπεφτε στην αντίληψή μου, γινόταν άμεσα αντιληπτό το ήθος του, η εντιμότητά του, ο ακέραιος κώδικας δεοντολογίας που τον δέσμευε σε κάθε ενέργειά του, αλλά και το ιδιαίτερο αίσθημα ουσιαστικής δικαιοσύνης που τον διακατείχε σε κάθε έκφανση της προσωπικής και επαγγελματικής του ζωής και συνόδευε πάντοτε τις ενέργειές του, ως νομοτελειακή συνέπεια του χαρακτήρα του.
Ακόμη γνώριζα κι ένα σημαντικό τμήμα του σημαντικού λογοτεχνικού του έργου, που πολλές φορές αποτελούσε και τον καθρέφτη της προσωπικότητάς του χωρίς κανένα ψιμύθιο.
Οι σχέσεις μας όμως σφυρηλατήθηκαν ουσιαστικότερα με την κοινή συμμετοχή μας ως δικηγόρων πολιτικής αγωγής επί δυόμισι χρόνια περίπου στην ποινική δίκη των Δήμων Ηλιούπολης - Αργυρούπολης-Ελληνικού και Αλίμου κατά των Νάστων -όπως και στην αντίστοιχη αστική υπόθεση στον Άρειο Πάγο- όπου διαπίστωσα την τεράστια μαχητικότητά του, τη νομική του εμβρίθεια, την αφαιρετική-μοναδική προσήλωσή του σε ό,τι αφορούσε το συμφέρον των πόλεων Ηλιούπολης - Αργυρούπολης-Ελληνικού και Αλίμου, καθώς και τον τεράστιο χρόνο που δαπανούσε για την αναίρεση, στοιχειοθέτηση, κωδικοποίηση και παρουσίαση στοιχείων αναφορικά με τα συμφέροντα των δήμων, γεγονός που για το χρονικό αυτό διάστημα μου έδωσε την βαθειά πεποίθηση ότι αποτελούσε έργο ζωής γι' αυτόν, επιβεβαιώνοντας όσα εκ των προτέρων είχα αντιληφθεί για τον ίδιο.
Μετά τα παραπάνω θεωρώ ότι κάποιες αναφορές στο πρόσωπό του σε κάποια τοπικά δημοσιεύματα, όχι μόνο τον αδικούν αλλά παρουσιάζουν ένα πρόσωπο που καμία σχέση δεν έχει με τον πραγματικό Νίκο.
Παναγιώτης Ρουμελιώτης
Δικηγόρος ε.τ
μέλος της Ένωσης Ελλήνων Ποινικολόγων
