Λαγός (αρχ. λαγωός) = ζώον θηλαστικό ονομαστό, ίσως αδίκως, για την δειλία του, ως περιζήτητο θήραμα, και κατ' επέκταση ως εκλεκτός μεζές! Ο λαός θέλοντας να τιμήσει την φήμη του λέει: "έγινε λαγός", με άλλα λόγια έγινε καπνός, κοινώς την κοπάνησε.
Μεγάλη επίσης η φήμη του λαγού (λαγωού) στα σχετικά με τα ζώα ανέκδοτα, όπου παρουσιάζεται ως τάχα ευφυέστερος των της αγρίας πανίδος συναδέλφων του, ενώ η φερομένη ως ευφυία του, δεν είναι παρά το βολικό μασκάρεμα της ατολμίας, αν όχι της λιγοψυχίας του.
Ο λαγός (λαγωός), δεινός στο φεύγειν (κοινώς στην κοπάνα), είναι ζώον που μοιάζει με πολιτικό, ιδίως όταν αυτός αυτοαναγορεύεται "εθνάρχης" ή τον χρίζουν έτσι γλείφοντας οι κολλητοί του, προερχόμενοι συνήθως από τον λεγόμενο πνευματικό κόσμο!
Το ότι αμφότερα τα ανωτέρω είδη είναι ζώα, τούτο δεν μειώνει διόλου τον λαγό, ο οποίος σε τελευταία ανάλυση, ουδέποτε ζήτησε την ψήφο μας!
Άλλο κοινό ανάμεσα στο συμπαθές τετράποδο και το πολιτικό δίποδο, είναι ότι αμφότερα κινούνται, λόγω δειλίας, και αναζητούν την επιβίωσή τους στο σκοτάδι. "Λαγωοί νύκτωρ νέμονται". Εκεί και την πατάνε!
Τέλος (συμπαθάτε αν ξεχάσαμε κάτι), λαγός, κατά το κοινώς λεγόμενο, είναι και πρόσωπο ανυπόληπτο από άποψη αθλητική, πολιτική, εμπορική ή και ερωτική, το οποίο χρησιμοποιείται ως "μπροστινός" ή "αβαβάς" ή "αλαλάς" ή "αχυρένιος", προκειμένου ο πραγματικός δρων να κερδίσει αγώνα πολιτικό, αθλητικό, εμπορικό ή ερωτικό. Ιδίως στον τελευταίο τομέα, ο λαγός, ως "ιππότης συνοδείας" ή ''βαστάζος" ή "κρατών το φανάρι", είναι η επιτομή του φαιδρού.
Τώρα, γιατί γράψαμε αυτές τις γραμμές;
Ίσως τυχαία εξ αιτίας κάποιου αναπάντεχου συνειρμού. Ίσως πάλι, διαβάζοντας τις δηλώσεις σημαίνοντος πολιτικού,που ζήτησε, ως λαγός, να θεσπιστεί το πιστοποιητικό εμβολιασμού από την Ε.Ε, το συντομότερο, παρακαλώ! Γράφοντας στα υψηλά ...παπούτσια του τις διεθνείς συμβάσεις που απαγορεύουν το (άμεσο ή έμμεσο) "υποχρεωτικόν του εμβολιασμού". Και τέτοιο πιστοποιητικό συνιστά τουλάχιστον έμμεση πίεση, γιατί άλλο η θεμιτή απόδειξη εμβολιασμού και άλλο το αθέμιτο "πιστοποιητικό.
Και ο μέγας αυτός...λαγίδης, ως ιατρός, (του αυτού βεληνεκούς των "Τσιόδρα και σία"), είπε μεταξύ των άλλων: "Τα νεώτερα επιστημονικά δεδομένα, πιστοποιούν την υψηλή αποτελεσματικότητα των εμβολίων"!
Αυτόν τον γίγαντα, λοιπόν, της τρωκτικής αγρίας φύσης, οι Έλληνες, ως είχαν βεβαίως το δικαίωμα, έχρισαν πρωθυπουργό της χώρας τους αυτή τη δύσκολη εποχή, για να χειριστεί τις τύχες τους, (καλύτερα, λέει, από το άλλον). Ενώ ήξεραν ή όφειλαν να γνωρίζουν, ότι δεν ήταν και αυτός παρά ένας κοινός.... λαγωός!
Ποια τύχη μπορεί να έχει ένα έθνος όταν οι ακαδημαϊκοί του εδώ και πολλά χρόνια έχουν βγάλει τον σκασμό και οι πανεπιστημιακοί του πρωτοστατούν στην προδοσία;
Ανησυχείτε γιατί το μωράκι σας δε δείχνει ενδιαφέρον για το φαγητό του; Αναρωτιέστε τι άλλο να κάνετε προκειμένου να τιμήσει το φαγητό του αντί να το πετάει;
Ογδόντα χρόνια μετα την αποφράδα ημέρα του Κακολυριάνικου ολοκαυτώματος στις 24 Μαΐου 1944, το χωριό Ταξιάρχες (ή Κακολύρι) της περιοχής Κύμης της Ευβοίας ζητά ακόμη δικαίωση.
«Γιατί είπε το ΟΧΙ ο Μεταξάς, αφού θαύμαζε τον άξονα και κυβερνούσε με τον τρόπο του χιτλερικού εθνικοσοσιαλισμού;» αναρωτιόταν ο Μάνος Χατζιδάκις, σε μια από τις ραδιοφωνικές του εκπομπές.