Κοινωνική βαρβαρότητα - Σκουπίδια και σκουπιδιάρηδες το 2021 (Παναγιώτης Μποβος - Ένας απλός εργαζόμενος /συμβασιούχος-παρατασιούχος και πολίτης αυτής της χώρας)
Δείξτε μας κ. Πρωθυπουργέ, κ.Υπουργέ Εσωτερικών, κ.βουλευτές, κ.πολιτευτές, πολιτικοί και πολιτικάντιδες. Δείξτε μας ένα πλούσιο εργάτη καθαριότητας.
Βγείτε και γράψτε το όνομά του και τα περιουσιακά του στοιχεία που τον συγκαταλέγουν στου πλούσιους ή ακόμα στους ευκατάστατους αυτής της χώρας.
Δείξτε μας έναν τεμπέλη «σκουπιδιάρη», γιατί εγώ αυτό που γνωρίζω.. ότι είναι εξαθλιωμένοι άνθρωποι που τρέχουν πίσω από ένα φορτηγό, μέσα στην βροχή και την λάσπη ή μέσα στην ζέστη και την βρώμα να προλάβουν να κρεμαστούν στα σκαλοπάτια ενός απορριμματοφόρου
Δείξτε μας όλους αυτούς τους «σκουπιδιάρηδες» που τους θερίζουν οι αρρώστιες και οι περισσότεροι πεθαίνουν (συνήθως από καρκίνο) πριν προλάβουν να πάρουν σύνταξη.
Δείξτε μας αυτούς που πεθαίνουν από το δικό μας σκουπίδι, την δική μας βρωμιά, τα δικά μας απόβλητα, που ξέρουμε πολύ καλά ότι «βλάπτει σοβαρά την υγεία».
Δείξτε μας ποιοι είσαστε εσείς – εμείς, που αυτούς τους ανθρώπους έχουμε καταδικάσει, με νόμιμο τρόπο, στην ποινή του αργού θανάτου στέλνοντάς τους και απαιτώντας κάτω από συνθήκες που δεν τιμούν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, να μας απαλλάσσουν απ΄ ότι ποιο επικίνδυνο παράγουμε, το σκουπίδι μας.
Δείξτε μας όλους αυτούς τους «γραβατάκιδες» και τις «σακαφιόρες» που δεν θυμούνται ότι μέσα στο σπίτι μας τα σκουπίδια τα μάζευε η μάνα μας και την σεβόμαστε όπως της πρέπει. Βέβαια αυτοί-ες μπορεί να είχαν και να έχουν μια παραδουλεύτρα παρμένη όπως πιστεύουν, από τα αζήτητα, της κοινωνίας τα σκουπίδια, εσωτερικούς μετανάστες τότε, αλλοδαπούς μετανάστες τώρα.
Δείξτε μας όλους αυτούς τους «αγανακτισμένους πολίτες» που ουρλιάζουν ότι πληρώνουν λίγα ευρώ για τέλη καθαριότητος ενώ ο σκουπιδιάρης πληρώνει με την ίδια του την ζωή.
Δείξτε μας την δική σας και όλων των πριν από σας εκτίμηση σ΄ αυτούς που μας σκατοσφουγγίζουν. Πότε? κάποιος Δήμαρχος, Αντιδήμαρχος, πρόεδρος οργανισμού παράγοντας τους έδωσε ένα δωρο για τα Χριστούγεννα ,για το Πάσχα, ένα εισιτήριο μια πρόσκληση για μια από τις εκδηλώσεις του Δήμου ενώ με περίσσια επιμέλεια φρόντιζαν να πάρουν προσκλήσεις όλοι οι ξιπασμένοι ρεμουλαδόροι και όσοι άρμεγαν και αρμέγουν τους Δήμους.
Δείξτε μας τελικά ότι όλοι εμείς πρέπει να θεωρήσουμε αυτούς τους ανθρώπους σκουπίδια που τόλμησαν να ζητήσουν να δουλεύουν χωρίς να θίγεται η ανθρώπινη αξιοπρέπειά τους. Που τόλμησαν να φωνάξουν με περηφάνια «δεν πάει άλλο παρακάτω» Θέλουν μία μόνιμη και σταθερή εργασία και όχι να είναι μόνιμα Συμβασιούχοι - παρατασιουχοι.
Υπάρχει απόφαση Ευρωπαϊκού δικαστηρίου,υπάρχει απόφαση Εφετείου,και σεις δεν φέρνετε μια ρύθμιση για τακτοποίηση αυτών των εργαζόμενων.
Δείξτε μας ότι τα σκουπίδια έχουν μεγαλύτερη αξία από την ζωή μας και την ζωή των ανθρώπων που τα μαζεύουν.
Δείξτε μας τελικά ότι τα ποιο επικίνδυνα σκουπίδια δεν βρίσκονται στο δρόμο μέσα σε πλαστικές σακούλες σκορπισμένα από τα ποντίκια και τις γάτες, αλλά μέσα στα μυαλά μας, διαμορφωμένα από το βρώμικο ατομικό συμφέρον, τον καθωσπρεπισμό, την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, το κέρδος με κάθε τίμημα, την ποδοπάτηση κάθε ανθρώπινης αξίας.
Είναι πολύ μεγάλη η προσφορά τους εν μέσω πανδημίας αλλά και αυτό το ξεχάσατε. Και το κυριότερο να γνωρίζετε όλοι σας, ότι δεν είναι ζητιάνοι.
Παναγιώτης Μποβος
Ένας απλός εργαζόμενος(συμβασιούχος-παρατασιούχος) και πολίτης αυτής της χώρας
Ανησυχείτε γιατί το μωράκι σας δε δείχνει ενδιαφέρον για το φαγητό του; Αναρωτιέστε τι άλλο να κάνετε προκειμένου να τιμήσει το φαγητό του αντί να το πετάει;
Ογδόντα χρόνια μετα την αποφράδα ημέρα του Κακολυριάνικου ολοκαυτώματος στις 24 Μαΐου 1944, το χωριό Ταξιάρχες (ή Κακολύρι) της περιοχής Κύμης της Ευβοίας ζητά ακόμη δικαίωση.
«Γιατί είπε το ΟΧΙ ο Μεταξάς, αφού θαύμαζε τον άξονα και κυβερνούσε με τον τρόπο του χιτλερικού εθνικοσοσιαλισμού;» αναρωτιόταν ο Μάνος Χατζιδάκις, σε μια από τις ραδιοφωνικές του εκπομπές.
Τα εργαστήρια του WhyMath απευθύνονται σε μαθητές του Δημοτικού σχολείου και είναι σχεδιασμένα για να βοηθήσουν τα παιδιά να αναπτύξουν τον μαθηματικό τρόπο σκέψης και τις δεξιότητες επίλυσης προβλήματος.
H Τελεία είναι η ιστορία μιας στοργικής δασκάλας που όχι απλώς εμπιστεύεται τις ικανότητες του παιδιού, αλλά το ενθαρρύνει, το υποστηρίζει και εκτιμά τη δουλειά του, όταν το παιδί δεν γνωρίζει από πού να αρχίσει, πιστεύει ότι δεν μπορεί και έχει άρνηση να το προσπαθήσει.