Κάποιοι δυσανασχετούν, λίγοι νομίζω, ότι καταφέρομαι κατά των γιατρών με σχετικά άρθρα που υπογράφω. Είμαι υποχρεωμένος συνεπώς να πω τα εξής:
1) Για να κρίνεις πρέπει να κρίνεσαι. Ε, λοιπόν, έχω στηλιτεύσει αρκετά τον κλάδο των νομικών, όπου ανήκω, και με άρθρα και στο σχετικό βιβλίο μου "Χωρίς Γραβάτα",αλλά και τον ίδιο τον εαυτό μου, συνεπώς νομιμοποιούμαι να κρίνω και άλλους. Παρεκτός, αν ειδικά οι γιατροί έχουν ex officio το αλάθητο και το αναφαίρετο δικαίωμα να μην κρίνονται.
2) Η ιστορία μεγάλου μέρους των γιατρών, των νομικών και γενικά των επιστημόνων, τους κατατάσσει στα πιο συμβιβασμένα με την εξουσία, φοβικά και εύκαμπτα μέλη της κοινωνίας. Στα πλέον επιρρεπή, στα δόγματα της Ηθικής του Συμφέροντος! Ας μη γελιόμαστε επιτέλους. Ο κόσμος ήδη γελά θυμωμένος!
3) Δεν καταφέρομαι κατά του συνόλου των γιατρών ή των νομικών, αλλά κατά των μασκαράδων της επιστήμης που ψωμίζονται παχυλά στον δημόσιο κορβανά, κατά των κακοποιών της γνώσης, που αντί να αντιμάχονται την εξουσία, την λείχουν( γλείφουν),αισχρά.
Καταφέρομαι κατά των τρομοκρατών με τις άσπρες ρόμπες και τις μαύρες πράξεις που φοβερίζουν συνειδητά ή από βλακεία τον λαό. Καταφέρομαι κατ¨εκείνων που συνειδητά, από ευτελές συμφέρον ή από έλλειψη βάρους και παιδείας, προπαγανδίζουν, με το κύρος τους τάχα,σαν φτηνοί διαφημιστές τις επιλογές κάποιας κυβέρνησης ή μιας φαρμακευτικής πολυεθνικής εταιρίας. "Για το καλό του κόσμου" τάχατες!
4) Δεν καταφέρομαι κατά των απλών νομικών. Καταφέρομαι κατά των αδίστακτων της νομικής επιστήμης που είναι έτοιμοι να νομιμοποιήσουν πάσα αθλιότητα κατά του Συντάγματος και της Ηθικής και μάλιστα να διδάξουν την αθλιότητα αυτή και στους φοιτητές τους!
5) Ναι! Δεν καταφέρομαι κατά των γιατρών και των νομικών γενικώς, αλλά μόνο κατά των ρυπαρών της επιστήμης. Όμως δεν μπορώ παρά να θλίβομαι αντικρίζοντας αυτούς κατά των οποίων δεν καταφέρομαι, να σιωπούν σε μεγάλο βαθμό μπροστά στο κατά του λαού μας, εν εξελίξει, έγκλημα!
Και όχι μόνο να σιωπούν εκκωφαντικά αλλά να μέμφονται και την κυβέρνηση γιατί δεν λαμβάνει, λέει, περισσότερα ακόμη κατά του λαού μέτρα!
Κατά συνέπεια, τους καλής πίστης επιστήμονες δεν αφορούν οι βολές μου. Ίσως μόνο θα πρέπει να επανεξετάσουν την σιωπή τους.
Για τους άλλους, τους αναιδείς επιβήτορες της επιστήμης, τους κατάλληλους για συνεργασία με τα άνομα συμφέροντα, τους ενδεχομένως τυπικά ικανούς αλλά ηθικά ανίκανους, γι αυτούς, λοιπόν, με την δέουσα ευγένεια που μου υπαγορεύει η μυκηναϊκή καταγωγή μου, θα συνιστούσα το γνωστό και αγαπητό καθημερινό άρτυμα, που παράγεται μέσω της ζύμωσης της αιθανόλης, και που με αυτό πολεμήθηκε το σκορβούτο, η πανούκλα και οι πληγές: Το ξύδι!
Ποια τύχη μπορεί να έχει ένα έθνος όταν οι ακαδημαϊκοί του εδώ και πολλά χρόνια έχουν βγάλει τον σκασμό και οι πανεπιστημιακοί του πρωτοστατούν στην προδοσία;
Ανησυχείτε γιατί το μωράκι σας δε δείχνει ενδιαφέρον για το φαγητό του; Αναρωτιέστε τι άλλο να κάνετε προκειμένου να τιμήσει το φαγητό του αντί να το πετάει;
Ογδόντα χρόνια μετα την αποφράδα ημέρα του Κακολυριάνικου ολοκαυτώματος στις 24 Μαΐου 1944, το χωριό Ταξιάρχες (ή Κακολύρι) της περιοχής Κύμης της Ευβοίας ζητά ακόμη δικαίωση.