Χρήστος Κάτσικας
Άγιε Βασίλη… δεν είσαι εντάξει!
Το ένα στα τρία παιδιά στον αναπτυσσόμενο κόσμο είναι καχεκτικά (σχεδόν 200 εκατομμύρια παιδιά), πάνω από 500 εκατομμύρια παιδιά στις αναπτυσσόμενες χώρες αγωνίζονται να επιβιώσουν με λιγότερο από ένα δολάριο την ημέρα, ενώ 15.000 παιδιά κάτω των 5 ετών πεθαίνουν καθημερινά, κυρίως από ασθένειες και άλλες αιτίες που μπορούν να προληφθούν.
Ο κορονοϊός και η κρυφή πανδημία της ορφάνιας
Παράλληλα τα δυο τελευταία χρόνια η πανδημία COVID-19 ανέτρεψε ριζικά τη ζωή εκατομμυρίων παιδιών σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο κορονοϊός, έχει επιφέρει δραματικές αλλαγές σε ολόκληρο τον πλανήτη, μία εκ των οποίων είναι και αυτή που αφορά τη δομή εκατομμυρίων οικογενειών μετά τον θάνατο κάποιου μέλους κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Τα σχετικά στοιχεία δημοσιεύονται σε διεθνή μελέτη που εκπόνησε το Lancet και αποδεικνύουν πως χιλιάδες παιδιά έμειναν απροστάτευτα την περίοδο αυτή. Οι εκτιμήσεις κάνουν λόγο για περίπου 1,5 εκατομμύριο παιδιά σε ολόκληρο τον κόσμο έχασαν τουλάχιστον τον έναν από τους δύο γονείς του τους, έναν κηδεμόνα, έναν παππού ή άλλο συγγενή που τα φρόντιζε.
Η πανδημία θα τελειώσει, η ορφάνια δεν εξαφανίζεται. Το “τραύμα” που φέρουν πολλά από αυτά τα παιδιά είναι εξαιρετικά βαθύ, καθώς δεν είχαν καν την ευκαιρία να αποχαιρετήσουν τον γονιό τους και σε πολλές περιπτώσεις, ούτε καν να παραστούν στην κηδεία, ενώ την ίδια στιγμή, προσπαθούσαν να καταλάβουν τι έχει συμβεί.
Αυτά είναι μόνο μερικά «στιγμιότυπα» από το παζλ των «χρόνων της χαμένης αθωότητας», σε μια κοινωνία που για τα πιο αδύναμα μέλη της «λειτουργεί» ως «βιομηχανία» παραγκωνισμένων ανθρώπων που πριν ακόμη κοπεί η κορδέλα των εγκαινίων της παιδικής τους ηλικίας ζωντανεύουν της «γης τους κολασμένους» των παραμυθιών του Άντερσεν, του Ντίκενς, του Ουγκώ, του Μαλό…
Τερατώδεις αριθμοί, μακρινοί και δραματικοί, τόσο όσο να λειτουργούν σαν εικόνες εξωπραγματικές, δηλαδή καθησυχαστικές, άρα απο-ενοχοποιητικές.
Μοιάζει, αλήθεια, ο 21ος αιώνας, με τον οποίο αναδύεται η νέα χιλιετία, με τον 16ο αιώνα, έτσι όπως τον αναλύουν τα σχολικά βιβλία και εύστοχα τον περιγράφει με δύο λέξεις ο Φερνάν Μπρωντέλ : «οι δύο δέκατοι έκτοι αιώνες», ο χρυσός αιώνας του αμύθητου πλούτου που έφτανε «καραβιές» στην Ευρώπη από τις «ανακαλύψεις των νέων χωρών» και ο «πέτρινος» αιώνας της φτώχειας που γέμιζε το φωτεινό Παρίσι με 20.000 ζητιάνους το «σωτήριον έτος» 1587!
Για του λόγου το αληθές μπορεί κανείς να δει τη λίστα του περιοδικού Forbes που αποδεικνύει ότι το 2020 (αλλά και το 2021) ήταν κυριολεκτικά μια «χρυσή χρονιά» για τους δισεκατομμυριούχους, τη στιγμή που η πλειοψηφία των κατοίκων του πλανήτη βιώνει εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες λόγω της πανδημίας.
Πάντως εδώ πάνε όλα καλά!
Και στην Ελλάδα μας; Α όλα κι όλα! Δεν μπορεί τώρα λίγες χιλιάδες σύγχρονοι Όλιβερ Τουίστ των δρόμων και των φαναριών τους οι περισσότεροι «εισαγόμενοι», όπως υποστήριξε πριν μερικά χρόνια κάποιος υφυπουργός της Παιδείας να αμαυρώσουν την εικόνα…
Κι αν ο επικεφαλής του γραφείου της Unicef στην Ελλάδα, δήλωσε ότι πάνω από 500.000 παιδιά στην Ελλάδα ζουν σε συνθήκες φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, αυτό δεν μπορεί να χαλάσει τη διακήρυξη της Υπουργού Παιδείας που έχει οδηγό της το σύνθημα “πρώτα ο μαθητής”… Και επιτέλους, δεν μπορεί 1.500.000 άνεργοι και απεγνωσμένοι να ταράξουν τον ύπνο της ελίτ που ιδρώνει τη φανέλα για να σώσει τη χώρα!
Κι αν ακόμη χιλιάδες ανήλικοι «ναρκοθετούν» τα χρόνια της αθωότητάς τους στις φάμπρικες της «αδήλωτης» εργασίας, ε, επιτέλους, ας γίνει γνωστό ότι υπάρχουν και νόμοι που το απαγορεύουν…Και αφού οι νόμοι απαγορεύουν την παιδική εργασία, καλά κάνει και η Στατιστική μας Υπηρεσία που αποφεύγει να καταγράψει κάτι που απαγορεύεται να φαίνεται…
Φυσικά έτσι είναι…
Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά… Στο κάτω – κάτω της γραφής ακόμη κι αν όλα τα παραπάνω ισχύουν, η χώρα μας βρίσκεται ψηλά στην κλίμακα της φιλανθρωπίας… Ίσως και γι αυτό το ελληνικό τμήμα της Unicef βρίσκεται στις πρώτες θέσεις από πλευράς εσόδων στην Ευρώπη.
Και πως θα μπορούσε να μην βρίσκεται στις πρώτες θέσεις από πλευράς εσόδων στην Ευρώπη όταν οι Έλληνες εφοπλιστές είναι πρώτοι στον κόσμο το 2021 στις αγορές πλοίων;
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Allied Shipping Research, το 2021 οι Έλληνες έβγαλαν από τα ταμεία τους 7,5 δισεκατομμύρια δολάρια, δηλαδή ποσοστό 23,5% επί του συνόλου των κεφαλαίων που έχουν δοθεί παγκοσμίως (31,9 δισ.) για την απόκτηση 375 πλοίων, ποσοστό 19,4% επί του συνόλου σε αριθμό πλοίων που έχουν αλλάξει χέρια (1.924).
Η οικονομική κρίση και η πανδημία όχι μόνο δεν έθιξε το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο, αντίθετα το ευνόησε. Η αξία του στόλου των Ελλήνων εφοπλιστών υπολογίζεται σε πάνω από 105 δισ. Δολάρια (!)
Έγχρωμο και θεαματικό εμπόριο «ανθρωπιάς» στα τηλεοπτικά «ράφια»
Η άλλη πατρίδα τρέχει για το μεροκάματα, ζει με 500 ευρώ, πεθαίνει στην ανεργία και στην αλλότρια εργασία, αναγκάζεται να πληρώνει τις θηλιές των τραπεζών που βλέπουν τα αμύθητα κέρδη τους να αυξάνονται.
Ε, λοιπόν να το καταλάβουν: η δική μας πατρίδα δεν είναι οι εντολές των τοκογλύφων! Η δική μας πατρίδα δεν είναι οι κυβερνητικοί εντολοδόχοι της οικονομικής ολιγαρχίας και της τρόικας που κάνοντας την ανομία «νόμο», ψήφισαν και επικύρωσαν τους προσυμφωνημένους όρους των ξένων κηδεμόνων.
Η δική μας πατρίδα δεν είναι αυτοί που το λίπος γουργουρίζει ακόμη και στη φωνή τους την ίδια στιγμή που ο γιατρός διέγνωσε υποσιτισμό των μαθητών. Η δική μας πατρίδα δεν είναι αυτοί που φέρνουν τα κοινωνικά δικαιώματα στο απόσπασμα, τη χώρα στη χρεοκοπία και το λαό στη νεοαποικιακή υποδούλωση και λεηλασία.
Με τα μάτια μόνιμα στραμμένα στους φτωχούς και τους ακάλεστους αυτού του κόσμου αξίζει να θυμάται κανείς αυτές τις μέρες και πάντα τα τραχιά λόγια των Αντόρνο – Χορκχάιμερ που ταιριάζουν σε όσους πιστεύουν στην αλλαγή της κοινωνίας και στην ανθρώπινη ελευθερία.
«Εμείς οι εχθροί της φιλανθρωπίας δεν θέλουμε να ταυτίσουμε τον άνθρωπο με τη δυστυχία, που η ύπαρξή της είναι αίσχος για μας. Πολύ ευαίσθητοι στην αδυναμία μας δεν θα παραδεχθούμε ποτέ ότι ο άνθρωπος μπορεί να είναι αντικείμενο ελέους».
