Το σπιτικό λικέρ αχλάδι είναι ελαφρύ, αρωματικό και ιδανικό για να το σερβίρουμε στο τέλος ενός δείπνου ή να συνοδεύσουμε ένα γλυκό. Θα χρειαστεί μόνο να διαλέξουμε ώριμα φρούτα της εποχής, ει δυνατόν βιολογικά.
Τα δεκάδες μπουκαλάκια στον πάγκο με τη χειρόγραφη ετικέτα τους, που έβγαιναν μόλις τελείωνες το φαγητό, για τη χώνεψη και για καλό κατευόδιο, ήταν σήμα-κατατεθέν της Μπουκαδούρας, του μαγαζιού της Γιώτας Κουφαδάκη στην ακτή Ελιάς στη Σιθωνία.
Τον χειμώνα έκανε τα βαριά, το καλοκαίρι τα δροσερά, τα φρουτένια. Μας έδωσε διάφορες συνταγές της, ανάμεσα και αυτήν εδώ, για λικέρ αχλάδι.
Υπάρχουν στην αγορά διάφορες ποικιλίες, αλλά είναι καλύτερα να προτιμήσουμε τις πιο αρωματικές – η ίδια προτιμάει τα Αμπάτε Φέτελ ή τα Γουίλιαμς.
- 1 κιλό αχλάδια, καλά πλυμένα, σκουπισμένα
- 1 λίτρο βότκα
- 2 ξυλάκια κανέλα
- 5 καρφάκια γαρίφαλο
- η φλούδα από 1 ακέρωτο λεμόνι (χωρίς το λευκό μέρος)
- 200 γρ. ζάχαρη
- 500 ml νερό
- 400 γρ. ζάχαρη
- Για να ετοιμάσουμε το λικέρ αχλάδι κόβουμε τα αχλάδια στα τέσσερα και καθαρίζουμε τα κουκούτσια, αλλά αφήνουμε τη φλούδα.
- Τα βάζουμε σε καθαρό γυάλινο βάζο μαζί με όλα τα υπόλοιπα υλικά, εκτός από το σιρόπι.
- Kλείνουμε καλά με το καπάκι και τα αφήνουμε για 15 ημέρες σε σκιερό μέρος, ανακινώντας το βάζο δύο-τρεις φορές την εβδομάδα.
- Μετά τις 15 μέρες σουρώνουμε καλά το υγρό σε άλλο, καθαρό βάζο.
- Ξανασουρώνουμε το υγρό, φιλτράροντάς το με διπλό τουλπάνι ή με το χάρτινο φίλτρο του καφέ.
- Σε ένα κατσαρολάκι βάζουμε το νερό και τη ζάχαρη και βράζουμε σε δυνατή φωτιά για περίπου 3 λεπτά, μέχρι να αρχίσει να κοχλάζει, ανακατεύοντας μία-δύο φορές, μέχρι να λιώσει η ζάχαρη.
- Μετριάζουμε τη φωτιά και συνεχίζουμε το βράσιμο για άλλα 3-4 λεπτά, μέχρι να σχηματιστεί ένα ελαφρύ σιρόπι.
- Αποσύρουμε από τη φωτιά και αφήνουμε το σιρόπι να κρυώσει.
- Το ενώνουμε με το σουρωμένο ποτό, το ανακατεύουμε, το βάζουμε σε γυάλα και αφήνουμε σε σκιερό μέρος για 1 εβδομάδα.
- Το ξανασουρώνουμε σε γυάλινα μπουκάλια και αφήνουμε στην άκρη για 3-4 ημέρες.
Η συνταγή πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό Γαστρονόμος, τεύχος 224.