Τι κι αν το Πήλιο και ο κόσμος του είναι έννοιες συνυφασμένες με τον χειμώνα; Μόνο όσοι λειτουργούν σε «κουτάκια» αγνοούν ότι τα μικρά και μεγάλα χωριά αυτής της απαράμιλλα προικισμένης από τη φύση περιοχής σε κάνουν να νιώθεις ευπρόσδεκτος κάθε περίοδο του χρόνου. Υπάρχουν σύμμαχοι γνωστοί: o ζεστός ήλιος, το προσβάσιμο του μέρους, η αίσθηση της παράδοσης ανάμεσα σε πλατείες και δρόμους που σφύζουν από ζωή. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά συνοψίζουν προορισμούς σαν την Πορταριά. Έναν προορισμό ιδανικό για μια ανοιξιάτικη απόδραση.
Φθάνοντας εκεί, αντιλαμβάνεσαι με την πρώτη, την ιδιαιτερότητά του στην αρχιτεκτονική έκφραση. Πρώτη στάση για την αφετηρία της βόλτας σας είναι σε αυτή την περίπτωση το παραδοσιακό κτίριο του Δημαρχείου, όπου ο ανηφορικός κεντρικός δρόμος, γεμάτος ζωή από τους κατοίκους και τους πρώτους επισκέπτες της άνοιξης, συνυπάρχει με τον κελαριστό ήχο που συνθέτουν οι πάμπολλες πέτρινες βρύσες και την εικόνα που γεμίζουν τα χιλιάδες λουλούδια και οι περήφανοι πλάτανοι.
Ακολουθώντας τον κεντρικό δρόμο και τα πλακόστρωτα σοκάκια που απλώνονται υπό τη συνοδεία του ήχου των υδάτων, θα ανακαλύψετε αξιοθαύμαστα αρχοντικά, που επιβλέπουν από την τοποθεσία τους, τον Παγασητικό Κόλπο και το λιμάνι του Βόλου.
Πολλά από αυτά λειτουργούν ως παραδοσιακοί ξενώνες και πολυτελή ξενοδοχεία, ενώ αν παρατηρήσετε προσεκτικότερα τις ιδιαίτερες από άποψη ομορφιάς προσόψεις τους, θα διακρίνετε δύο διαφορετικές αρχιτεκτονικές προσεγγίσεις. Η μια αφορά τα «Αιγυπτιώτικα» (η ονομασία οφείλεται στους ντόπιους που πλούτισαν στην Αίγυπτο και τα καλοκαίρια επέστρεφαν στην Πορταριά), που διαθέτουν διπλή εξωτερική σκάλα που οδηγεί στην είσοδο στο πρώτο επίπεδο. Η δεύτερη, η περισσότερο κλασική και ταυτισμένη με το Πήλιο, θέλει την είσοδο στο επίπεδο της αυλής. Αξίζει πάντως σε αντιπαραβολή με το γεμάτο ζωή κέντρο του χωριού, και μια επίσκεψη στο ερειπωμένο πια ξενοδοχείο «Μέγα Θεοξένια», που κάποια περίοδο αποτελούσε κόσμημα πολυτελείας των Βαλκανίων στις αρχές του 20ου αιώνα.
Αν έχετε, πάντως πρόθεση, να εντρυφήσετε σε μεγαλύτερο βάθος στην ιστορία της περιοχής, αξίζει μια επίσκεψη στο Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο, που αναπαριστά την ιστορία της περιοχής μέσα από οικογενειακά κειμήλια και φωτογραφίες οικογενειών και διαγράφει με τον πιο ανάγλυφο τρόπο τις περιόδους κατά τις οποίες ο τόπος γνώρισε την μεγάλη του ακμή. Ενδιαφέρον έχει και μια περιδιάβαση στις εκκλησίες του οικισμού, όπως η χαριτωμένη μικροσκοπική Παναγία Πορταρέα, με τη χαρακτηριστική νωπογραφία πάνω από την είσοδό της, ή η τρίκλιτη βασιλική του Αγίου Νικολάου που ξεχωρίζει για το ψηλό καμπαναριό της και το ξυλόγλυπτο τέμπλο της.
Αξίζει να σημειωθεί ότι μια από τις εκδοχές που αφορούν την ονομασία του χωριού έχει να κάνει με τον ναΐσκο της Παναγιάς, η οποία χτίστηκε στα μέσα του 17ου αιώνα, με την άλλη να αναφέρεται στη γεωγραφική της θέση, υπό την έννοια ότι αποτελεί την «πόρτα» του Πηλίου. Την επίσκεψή σας, προκειμένου να θαυμάσετε τη θέα αξίζει και η μικρή Πλατεία Αδερφοσύνης. Εξίσου εντυπωσιακή θέα που φτάνει ως τον Βόλο μπορείτε να απολαύσετε από το μονοπάτι που περνάει μέσα από όμορφα αρχοντικά κι απλά χωριάτικα σπίτια κι έχει ως σημεία αναφοράς του τους ναούς του Άι Γιώργη και των Αγίων Αναργύρων
Πορταριά δεν νοείται ασφαλώς χωρίς έναν περίπατο στο απίστευτης ομορφιάς Μονοπάτι των Κενταύρων, που αποτελεί μια εκ των πλέον προσβάσιμων περιπατητικών διαδρομών και, σύμφωνα με το θρύλο, το χρησιμοποιούσαν οι Κένταυροι για να βγουν στο ανατολικό Πήλιο. Μια στάση αξίζει όμως και στις νοστιμιές του μέρους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Γυναικείος Συνεταιρισμός Πορταριάς, που ιδρύθηκε το 1997, και στα ράφια του οποίου θα βρείτε γλυκά του κουταλιού, μπακλαβάδες με αμύγδαλο ή καρύδι, ζυμαρικά, μαρμελάδες και ένα σωρό άλλα καλούδια.
Φτάνοντας στην Πορταριά, ένα πρόβλημα που δεν θα αντιμετωπίσετε πάντως είναι αυτό της φιλοξενίας. Κι αυτό γιατί υπάρχουν εκείνες οι μονάδες, σαν τα ξενοδοχεία Filoxenia και Kritsa Gastronomy Hotel στην κεντρική πλατεία του χωριού, που συνδυάζουν εξαιρετική κουζίνα, cozy ατμόσφαιρα και επαγγελματισμό. Δίπλα τους αρχοντικά όπως το Αρχοντικό Πάντου, με υπέροχη θέα στον Παγασητικό, ή το αιγυπτιώτικο Αρχοντικό Ναουμίδη, δένουν την πολυτέλεια με τον ρομαντισμό. Παράλληλα, για όσους επιθυμούν λύσεις ηπιότερου budget ή πιο έντονου χρώματος, οι πλατφόρμες βραχυχρόνιας μίσθωσης δίνουν αρκετές λύσεις, προσφέροντας πρόσβαση σε αρκετούς ξενώνες και δωμάτια που διατίθενται για αυτόν τον σκοπό.
Όσο για φαγητό, δίπλα στο εξαιρετικό εστιατόριο του προαναφερθέντος Kritsa Gastronomy Hotel, που φημίζεται για τον κόκορα κρασάτο και το κουνέλι με πουρέ, εξαιρετική εμπειρία γεύσεων -ιδίως σε ότι αφορά το ψητό κρέας- προσφέρει και ο Γευσοκράτορας, με το τζάκι και το ζυμωτό ψωμί του. Αξίζει επίσης μια στάση στο καλαίσθητο all day café-bistrot Agora 1955, που πέρα από τον γευστικό καπουτσίνο και τους υπέροχους λουκουμάδες του, λειτουργεί και ως wine bar, με ιδιαίτερη αγάπη για τον τοπικό και γενικότερα θεσσαλικό αμπελώνα.
