1846. Πιστοποιητικό των υπηρεσιών του Καπετάν Κωνσταντή από τους συμπολεμιστές του οπλαρχηγούς Δημήτριο Καραμέρο Γεώργιο Μήτσου*. (Περικλής Καπετανόπουλος)
«Πιστοποιούμεν οι υποφαινόμενοι επί τη οριζόμενη από τον Ποινικόν Νόμον, και επί τη υποχρεώσει της πολιτικής αποζημιώσεως, ότι ο φέρων το παρόν μας Κύριος Κωνσταντίνος Παπαδημητρόπουλος, κάτοικος της κοινότητας Ανδραβίδας, του Δήμου Μυρτουντίων της επαρχίας Ηλείας, απ’ αρχής άχρι τέλους, του υπέρ αυτονομίας ιερού ημών αγώνος, υπηρέτησε στρατιωτικώς την Πατρίδα, διατελέσας δε καθ’ όλον το ειρημένον διάστημα ως οπλαρχηγός, υπό τους αρχηγούς Γεώργιον και Χρύσανθον, κατά τας, Μποτίνι, Πούσι, Σαββάλια, Πάτρας, εις το φρούριον των Πατρών, Σαραβάλι και Γηροκομειόν, έλαβε μέρος ευεργετικόν εις τας κατ’ αυτάς (συ)κροτηθείσας μάχας, και ιδίως εις εκείνας, του Μεσολογγίου, Πέρα Μετόχι, Άγιον Αθανάσιον, Ανδραβίδας, Γαστούνης, Τραγανού, Δροσελής γεφύρια των Λεχαινών, και Σανταμέρι και Πόρτες, θυσιασθέντων δε εις Πόρτες, δυο θείοι του (αδελφοί του πατρός του) Νικολούτσος Δρακόπουλος και Αθανάσιος Δρακόπουλος, και ο αδελφός αυτού Χρήστος Παπαδημητρόπουλος, κινδυνεύσας και ο ίδιος, σώσας υπέρ τας χιλίας ψυχάς από την αιχμαλωσίαν, πολεμήσας υπέρ τας οκτώ ώρας με οκτώ χιλιάδας εχθρούς του Ιμπραήμ Πασά, όπου διεκρίθη δι’ αξιέπαινου ζήλου και παραδειγματικής ανδρείας.
Παρεκτός τούτου συνεισέφερε και χρηματικώς εις τας ανάγκας της Πατρίδος, μισθοδοτών είκοσι πέντε στρατιώτας και την πολιορκίαν του φρουρίου Μεσολογγίου, ανά πεντήκοντα γρόσια εκείνης της περιστάσεως, και η μισθοδοσία των οποίων διήρκεσεν ένα κατά συνέχειαν μήνα.
Εισέτι εμισθοδότησε ένα μήνα, και ημέρες είκοσι έξη, πεντήκοντα στρατιώτας, τοποθετημένος ων εις Ριόλον, κατά την πολιορκίαν των Πατρών, ο μισθός των οποίων ανήκει εις γρόσια δύο χιλιάδες, τριακόσια τριάντα τρία, και παράδες δεκατρείς του τότε καιρού.
Διό επαφίεται εις αυτόν η παρούσα μας πιστοποίησις δια να του χρησιμεύση όπου ανήκει.
Εν Πύργω τη α΄Νοεμβρίου 1846
Δημήτριος Καραμέρος Γεώργιος Μήτσου
Επικυρούται η γνησιότης των άνω υπογραφών των κ.κ. Γεωργίου Μήτσου και Δημητρίου Καραμέρου.
Εν Πύργω την 17ην Νοεμβρίου 1846
Ο Δήμαρχος Λετρίνων
Λυκούργος Κρεστενίτης
*Το έγγραφο αυτό, υπάρχει στο Αρχείο Π.Δ.Καπετανόπουλου.
Ποια τύχη μπορεί να έχει ένα έθνος όταν οι ακαδημαϊκοί του εδώ και πολλά χρόνια έχουν βγάλει τον σκασμό και οι πανεπιστημιακοί του πρωτοστατούν στην προδοσία;
Ανησυχείτε γιατί το μωράκι σας δε δείχνει ενδιαφέρον για το φαγητό του; Αναρωτιέστε τι άλλο να κάνετε προκειμένου να τιμήσει το φαγητό του αντί να το πετάει;
Ογδόντα χρόνια μετα την αποφράδα ημέρα του Κακολυριάνικου ολοκαυτώματος στις 24 Μαΐου 1944, το χωριό Ταξιάρχες (ή Κακολύρι) της περιοχής Κύμης της Ευβοίας ζητά ακόμη δικαίωση.
«Γιατί είπε το ΟΧΙ ο Μεταξάς, αφού θαύμαζε τον άξονα και κυβερνούσε με τον τρόπο του χιτλερικού εθνικοσοσιαλισμού;» αναρωτιόταν ο Μάνος Χατζιδάκις, σε μια από τις ραδιοφωνικές του εκπομπές.