- Με αψίδες νερού, μουσικές, τραγούδια, χορούς και κεράσματα τους υποδεχθήκαμε.
- Όχι κάποιους ήρωες, αλλά κάτι τυχάρπαστους τουρίστες!
- Για μια χούφτα ευρώ δώσαμε αξία σε αγνώστους, που στη χώρα τους μπορεί να μην τους ξέρει ούτε η μάνα τους…
- Και το θέμα δεν είναι αυτοί, αλλά εμείς, που δείξαμε το πόσο δουλοπρεπείς μπορούμε να γίνουμε. Ή μήπως, είμαστε, ούτως ή άλλως;
- Πάλι καλά που δεν τους στήσαμε και… άγαλμα. Αλλού πήγε το μυαλό σας; Ε, όχι αδίκως…
- Για μια χωριάτικη και μια πατάτες μόνο που δεν ξεβρακωθήκαμε!
- Τελικά, δεν γίναμε τα γκαρσόνια, αλλά τα γιουσουφάκια της Ευρώπης…
- Κατά τ’ άλλα, έχουμε απαίτηση από τον εκάστοτε πρωθυπουργό να πατά πόδι στις συναντήσεις του με τους Ευρωπαίους, όταν εμείς γινόμαστε χαλί να μας πατήσουν οι τουρίστες.
- Αυτοί είμαστε, γι’ αυτό και αυτούς τους κυβερνήτες έχουμε.
- Πάλι καλά που αποσύραμε από την κυκλοφορία τον Πάκη. Θα ήταν ικανός (μόνο γι’ αυτό…) να τους υποδέχεται, καθημερινά, με τιμές αρχηγού κράτους!
- Αν και με τους λόγους που θα εκφωνούσε, πιθανόν να ξανάμπαιναν οι τουρίστες στο αεροπλάνο. Αν κι αυτό δεν θα ήταν απαραιτήτως κακό…
- Διότι, μπορεί ο τουρισμός να φέρνει χρήμα, αλλά το ότι μια ολόκληρη χώρα στηρίζεται μόνο στον τουρισμό (και στην αντιπαροχή, δυστυχώς…) είναι και η καταστροφή της.
- Πόσο μάλλον, όταν η τουριστική πολιτική της δεν έχει μακρόπνοο σχεδιασμό. Για να μην πούμε ούτε καν σχεδιασμό…
- Και κυρίως, όταν δεν έχει επιλεγεί το τουριστικό μοντέλο πάνω στο οποίο θα κινηθεί η χώρα.
- Ό, τι κάτσει και στον τουρισμό.
- Όταν η χωριάτικη του τουρίστα και το τσιμέντο του εργολάβου είναι η ελπίδα για οικονομική ανάκαμψη, τότε το μέλλον της χώρας κάθε άλλο παρά ευοίωνο μπορεί να είναι…
- Κι εντάξει, να υποδεχθείτε τον τουρίστα σαν Μεσσία. Τον Έλληνα μισθοσυντήρητο, που προσπαθεί να βρει ένα οικονομικό κατάλυμα μπας και κάνει δυο βουτιές, γιατί τον έχετε χεσμένο;
- Τα πάντα στην υπηρεσία των ξένων και τίποτα για τους συμπατριώτες σας;
- Να χαίρεστε τη δουλοφροσύνη σας…