Το μακρύ μονοπάτι του αρχαίου ουρανού πήρες, ΩΡΑΙΟΣ ως ΕΛΛΗΝΑΣ, για εκεί, όπου πνεύμα αρχαίο, αθάνατο, ελληνικό θα μένεις. Υπήρξες ΠΟΛΙΤΗΣ-ΟΠΛΙΤΗΣ της πόλεως των Ελλήνων. Φυσικός, απλός, πατρικός, φιλικός με τους ανθρώπους.
Χαλκέντερος συγγραφέας, ποιητής, θεατράνθρωπος, άνθρωπος: «αναθρών α ώποπε», μέσα στη βοή του αδιάφορου πλήθους.
Περνάς απέναντι, από την γέφυρα που ενώνει τα κάτω με τα άνω, αγέρωχος, έχοντας αγωνιστεί τον αγώνα τον καλόν. Ο της δικαιοσύνης στέφανος σου αποδόθηκε εδώ, επί της γης, από τους κοινωνούντες το μεγάλο σου έργο.
Ο Πάρις έφυγε για το ταξίδι του στον απέραντο χαόκοσμο, σε φανταστικό δρομολόγιο προς το καινό, καινούργιο, κενό, που το γεμίζει με την «Κενή Διαθήκη» του. Απουσία-παρούσα.
Oδοιπόρος του απέραντου χαόκοσμου, ηλιοφώτιστος, κι ας άπλωσε το χλωμό της φως, η σελήνη, στο πρόσωπό του. Ο Πάρις, όμορφη ανταύγεια ψηλόκορμου κυπαρισσιού, σε κρύο αποτρόπαιο τάφου σχήμα; Όμως ο Πάρις δεν θα είναι εκεί. Δεν τον χωράει το σχήμα.
Ο Πάρις θα είναι πάντα εδώ, μαζί μου, να πίνει το ουίσκι του, ίσκεμπάχα (ishkabaha νερό της ζωής, ιρλανδικά) με λίγη σόδα, και να συζητάμε για το καινούργιο μας βιβλίο, την τρίτη του Κενή Διαθήκη, με τίτλο «Ο Αγρυπναυτιάς-ΠΟΤ», (γραμμένο από τον Ελευθέριο Ανευλαβή με τη συντροφιά και πληροφορίες της ζωής του Πάρι Τακόπουλου), που δεν πρόλαβε να το δει ολοκληρωμένο.
Γριφολέξεις, τα τρελότερα γράμματα, πιθανώς κατανοητά, λόγω συμφωνημένων υπονοούμενων. Κι o ντροπαλός άντρας πήγε ταξίδι, περιπλέοντας τα μάγουλα της γης και τραγουδώντας. Έζησε τη ζωή στο Χρώμα της χαράς. Με ουρανότοξο, τη στεφάνωσε.
«Ποτέ μη ρωτάς, Πότε είναι η ώρα. Η ώρα είναι τώρα.»
Μια Όμορφη Ιστορία για Παιδικούς Ήρωες. Ο Κεραυνός της γραφής και η Όμορφη Άγρια λέξη.
Ζει Ζει Ζήτω. Ισκεμπάχα.
Ο Πάρις, Καλός Καλλίων Κάλλιστος.
Ο Πρώτος και ο Τελευταίος, των Μουνικανών, (μούνος: αρχ. μόνος), ο Μόνος ικανός, στη Χαοχώρα των «νεκρύων» εν ζωή, Πάρι, στα άστρα τώρα, όπου κι αν είσαι, θα κυνηγάς αστροπεταλούδες,
Πάρι ποιητή των λέξεων,
Έρρωσο Πάρι κι ευδαιμόνει, Για να λυσσάνε οι δαιμόνοι,
Ποια τύχη μπορεί να έχει ένα έθνος όταν οι ακαδημαϊκοί του εδώ και πολλά χρόνια έχουν βγάλει τον σκασμό και οι πανεπιστημιακοί του πρωτοστατούν στην προδοσία;
Ανησυχείτε γιατί το μωράκι σας δε δείχνει ενδιαφέρον για το φαγητό του; Αναρωτιέστε τι άλλο να κάνετε προκειμένου να τιμήσει το φαγητό του αντί να το πετάει;
Ογδόντα χρόνια μετα την αποφράδα ημέρα του Κακολυριάνικου ολοκαυτώματος στις 24 Μαΐου 1944, το χωριό Ταξιάρχες (ή Κακολύρι) της περιοχής Κύμης της Ευβοίας ζητά ακόμη δικαίωση.
«Γιατί είπε το ΟΧΙ ο Μεταξάς, αφού θαύμαζε τον άξονα και κυβερνούσε με τον τρόπο του χιτλερικού εθνικοσοσιαλισμού;» αναρωτιόταν ο Μάνος Χατζιδάκις, σε μια από τις ραδιοφωνικές του εκπομπές.