Ως γνωστόν,το σύνολο (σχεδόν;) των Δήμων,κατόπιν εντολής του υφυπουργού Προστασίας της Χώρας από τον Κορωνοϊό, αποφάσισαν (μερικοί και πρίν λαλήσει ο φωστήρας αυτός της επιδημίας), να κλειδώσουν τις θύρες των κοιμητηρίων, για το διάστημα της Μεγάλης εβδομάδας!
Ο, "ένεκα καταιγίδος", υφυπουργός, φαίνεται να δικαιώνει τον Εμμ. Ροϊδη, που έγραφε (για κάποιον πολιτικό της εποχής του, που τον είχαν κάνει πρόεδρο της Βουλής) ότι, αν τύχει και δει κανείς ένα όστρακο επί της κορυφής όρους ή τον κ. Κασιμάτην πρόεδρο της Βουλής, θα πει πως μόνο ... κατακλυσμός τους ανέβασε εκεί.
Επειδή λοιπόν η απόφαση λήφθηκε χωρίς να υποβληθεί προς τον γράφοντα, ως δικηγόρο του Δήμου, σχετικό ερώτημα, εάν, δηλαδή, είναι νόμιμη η σφράγιση του νεκροταφείου, και επειδή, η απόφαση αυτή, μπορεί να χρεωθεί και σε αυτόν, ενώ ουδεμία τον συνδέει σχέση και τέλος επειδή, ο γράφων θεωρεί τις σχετικές αποφάσεις των Δήμων νομικώς εσφαλμένες και αστήρικτες, (χωρίς να παραγνωρίζει την πιθανότητα να σφάλλεται) άρχισε να γράφει την νομική του γνωμοδότηση, εκείνη που θα συνέτασσε, αν υποθετικά τον ρωτούσαν.
Δεν είχε τελειώσει, όταν, αίφνης, δέχτηκε μια ηλεκτρονική επιστολή, με το εξής περιεχόμενο:
"Ζητώ συγγνώμη που σας απασχολώ, Είμαι τελειόφοιτος Λυκείου και ετοιμάζομαι για τις Πανελλαδικές. Γα τη Νομική.
Σας διαβάζω όποτε μπορώ.
Ψάξαμε με τους φίλους μου την απόφαση, με την οποία έκλεισαν τα νεκροταφεία. Είχαμε διαβάσει κείμενό σας. Είναι το άρθρο μόνο της υπουργικής απόφασης Δια/ ΓΠ.οικ.23093/ 2020. (Φεκ ιι78/Β/6-4-2020).
Είδαμε όμως ότι αυτό δεν δίνει το δικαίωμα να κλείσουν τα νεκροταφεία, γιατί
α) Στην παράγραφο 1. μιλάει μόνο για απαγόρευση λατρευτικών συνάξεων, λειτουργιών, ιεροπραξιών, θρησκευτικών τελετών, κ.τ.λ. Δεν νομίζω ότι αναφέρεται στην προσφορά ενός ανοιξιάτικου λουλουδιού στον τάφο παιδιού ή γονιού ή άλλου χαμένου,
β) Στην ίδια παράγραφο, μιλάει για χώρους θρησκευτικής λατρείας, που είναι οι ναοί και όχι οι τάφοι, γιατί οι νεκροί δεν λατρεύονται. Αν όλοι οι χώροι του κοιμητηρίου, ήταν χώροι λατρείας, τότε και ο χώρος που πλένονται τα οστά, τα γραφεία, τα χωνευτήρια, οι αποθήκες, κ.τ.λ, θα λέγαμε ότι είναι χώροι λατρείας,
γ) Στην παράγραφο 2,λέει ότι οι θρησκευτικοί λειτουργοί είναι οι "κατά νόμο" υπεύθυνοι να σφραγίσουν τις πόρτες των χώρων λατρείας. Άρα όχι οι δήμαρχοι, αφού το υπόλοιπο κοιμητήριο δεν είναι χώρος λατρείας, αλλά τιμής , όπως κι εσείς γράψατε,
δ) Στην παράγραφο 3, λέει ότι οι απαγορεύσεις και υποχρεώσεις καταλαμβάνουν ... και τους χώρους λατρείας που βρίσκονται ΕΝΤΟΣ δημοτικών καταστημάτων (π.χ. κοιμητηρίων). Άρα διακρίνει τους χώρους λατρείας (ναούς), από τους λοιπούς χώρους και τους τάφους. Δεν λέει για σφράγιση όλου του νεκροταφείου.
Συγγνώμη αν σας κούρασα αλλά έτσι νομίζω, εκτός αν δεν κατάλαβα ή μου διαφεύγει κάτι..
Ευχαριστώ.
Ο γράφων, έκπληκτος, έσβησε όσα είχε γράψει. Τίποτε από αυτά δεν συγκρινόταν με του εφήβου τη λεπίδα.
Μόνο απλή αντιγραφή, τίποτε άλλο!
Η σύντομη επιστολή ενός σκεπτόμενου εφήβου, ενός λαμπρού στο μέλλον συναδέλφου δικηγόρου, κατά της βίαιης φλυαρίας ενός μη σκεπτόμενου υφυπουργού.
Το κείμενο του νεαρού αυτολεξεί θα μετέφερε ο γράφων στο λευκό χαρτί της γνωμοδότησης του. Αν τον ρωτούσαν.
Νίκος Ι. Καραβέλος
Δικηγόρος - Συγγραφέας
