Πάσχα λοιπόν!
Μανταλωμένος ο κόσμος (κι όλοι οι λαοί).
Ναι φυσικά οι ιοί είναι αόρατοι.
Ορατοί είναι εκείνοι που ζουν για το χρήμα. Οι ελάχιστοι που ζουν εις βάρος των πολλών. Έχουν και ονόματα και επίθετα!
Ακριβώς δε, επειδή ο καπιταλισμός είναι οικονομικοπολιτικό σύστημα και όχι φυσικό φαινόμενο σαν το χαλάζι ή τη θεομηνία, είναι μαστορεμένος από "χέρι" ανθρώπινο, ή μάλλον απάνθρωπο..
Επομένως οι ορατοί, ενεργούν παρά φύσιν
Και παρά φύσιν είναι να τρως εσύ και να αρνείσαι στους "θλιμμένους της γης" (Λειβαδίτης) ένα κομμάτι ψωμί.
Κι αν κάποτε παραχώρησαν, υποτίθεται, κάτι ψίχουλα, μόλις ένιωσαν μόνοι αρχηγοί του κόσμου, είπαν να πάρουν πίσω τα δοσμένα ή κατακτημένα με μελάνι και αίμα.
Για να δείξουν στους λαούς πως ματαιοπονούν αγωνιζόμενοι.
Επιχειρούν τώρα να θάψουν κάθε ικμάδα αγωνιστικής δύναμης.
Είπαν με προπαγάνδα, μα δεν έπιασε.
Όχι πως οι λαοί σκάνε από έμφυτη σοφία, αλλά γιατί ο άνθρωπος κατά φύσιν, αντιδρά στην καταπίεση.
Κι έτσι επέσπευσαν την εκδήλωση της πλανητικής τους συνωμοσίας για να μαντρώσουν τους λαούς.
Συνωμοσίας βασισμένης σε πρόθυμους πολιτικούς υπηρέτες, που τρώνε κάτι ελάχιστα από τα κλεμμένα.
Βασισμένης επίσης στην ταφική σιωπή.
Συνωμοσία σχεδιασμένη στον συνεχώς καλλιεργούμενο Φόβο ή μάλλον στον φόβο του Φόβου!
Όργανα οι εκάστοτε δικοί τους.
Εργαλείο τους η απολύτως ελεγχόμενη (μέσω των ελεγχομένων προθύμων) κοινοβουλευτική "Δημοκρατία" και οι θεσμοί της,που σαν λαγουμιτζήδες, αρχικά την υπονομεύουν και στη συνέχεια την καταλύουν.
Σύνεργα η συκοφαντία, η υποβάθμιση της ζωής, η υπονόμευση των ανθρώπινων σχέσεων, η γελοιοποίηση των παραδόσεων, της ποίησης, της τέχνης, της θρησκείας, των εθίμων, των εορτών, του εθνικού χρέους, του αγωνιστικού φρονήματος, της Πατρίδας.
Πάσχα λοιπόν!
Να μη χτυπήσουν τα σήμαντρα πουθενά!
Γιατί η αρρώστια, θα σας πει ο ''εθνικός μας ιατρός" (ο Ψάλτης ντε), μεταδίδεται και με τα σήμαντρα των εκκλησιών.
Μέσα στα μουγκά.
Άλλωστε, πολλοί "Μπαλζάκ''(ηδες) του διαδικτύου διατρανώνουν πως η εμμονή στις καμπάνες της Λαμπρής, συνιστά ανεπίτρεπτο θρησκευτικό φανατισμό και θρησκοληψία...
Ας ακούσουμε λοιπόν ένα κλασσικό "θρησκόληπτο", τον Ποιητή Γιάννη Ρίτσο τι μας λέει:(από την Εαρινή Συμφωνία):
"Άκου τα σήμαντρα
των εξοχικών εκκλησιών.
Φτάνουν από πολύ μακριά
από πολύ βαθιά.
Από τα χείλη των παιδιών
από την άγνοια των χελιδονιών
από τις άσπρες αυλές της Κυριακής
από τα αγιοκλήματα και τους περιστεριώνες
των ταπεινών σπιτιών..."
Ο Ρίτσος πάλι:
"Κάθε λουλούδι έχει τη θέση του στον ήλιο
Κάθε άνθρωπος έχει ένα όνειρο.
Κάθε άνθρωπος έχει έναν ουρανό πάνω από την πληγή του
κι ένα μικρό παράνομο σημείωμα της Άνοιξης
μέσα στην τσέπη του".
Κι επειδή, (πρώτη φορά φέτος, με κάποια άνωθεν ξένη εντολή), τα μακρινα και βαθιά σήμαντρα βουβάθηκαν, ακούστε, το ίσως παλαιότερο δημοτικό τραγούδι για την Άλωση της Ανδριανούπολης το 1361, από τον Μουράτ Α.
" Τ'αηδόνια της Ανατολής και τα πουλιά της Δύσης
κλαίγουν αργά, κλαίγουν ταχιά, κλαίγουν το μεσημέρι
κλαίγουν την Αντριανόπολη την πολυκρουσεμένη
όπου την εκουρσέψανε τις τρεις γιορτές του χρόνου
του Χριστουγέννου για κηρί και του Βαγιού για βάγια
και της Λαμπρής την Κυριακή για το Χριστός Ανέστη."
Υ.Γ. Προσοχή: Ενδεχομένως όλα αυτά που γράψαμε, (και όσα θα ακολουθήσουν) να είναι μια ακόμη αναπόδεικτη και ανόητη θεωρία συνωμοσίας!
Νίκος Ι. Καραβέλος
Δικηγόρος - Συγγραφέας
