Αρχιμανδρίτης Σεραφείμ Δημητρίου
Θεσσαλονίκη 23 Φεβρουαρίου 2020
Μόνο οι Ρωμαιοκαθολικοί και οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί γνωρίζουν τις απόκριες, ενώ στην προτεσταντικη βόρεια Ευρώπη δεν υπάρχουν.
Αυτό γιατί μέσα στα πλαίσια της Διαμαρτύρησης κατήργησαν την νηστεία. Στην Κολωνία και άλλες πόλεις του Ρήνου στην Γερμανία, το Καρναβάλι είναι σημαντικό κομμάτι της τοπικής παράδοσης και της κριτικής εναντίον της πολιτικής.
Άλλωστε και τα αγιογραφικά κείμενα της Κυριακής των αποκριών συνηγορούν σε αυτό.
Έχοντας τα τελευταία χρόνια διακονία στην Παραρήνια περιοχή, έρχομαι να ασκήσω κριτική στον τοπικό άρχοντα για την απόφαση του να οργανώσει με καύχηση μάλιστα στην Ηλιούπολη ΜΑΣΚΑΡΕΜΑΤΑ.
Δήμαρχε, "Τὰ μασκαρέματα δὲν τὰ θέλει ὁ Θεός. Τέλειωσε. Σοῦ ἀρέσει δὲν σοῦ ἀρέσει καὶ ψάξτο στὴ δεύτερη περίπτωση. Ἀρκετὰ κοπιάζουμε νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ τὰ καθημερινά μας -πνευματικὰ- μασκαρέματα.
Ποιὰ "ἔθιμα" καὶ κουραφέξαλα! Μά, ἡλίθιοι πιὰ ἐντελῶς εἴμαστε; Τὰ μασκαριλίκια εἶναι ὑποσυνειδήτως ἀπόπειρες -τελικὰ ἀποτυχημένες- νὰ συναντήσουμε τὸ βαθύτερο ἑαυτό μας, ἀλλὰ ἐπειδὴ αὐτὸ γίνεται μόνον ἐν Χριστῷ, ἀποτυγχάνουμε.
Μᾶλλον δὲν θέλουμε νὰ τὸν συναντήσουμε εἰλικρινά. Τὸ πρᾶγμα θυμίζει κάτι σὰν ἀποτυχημένη ἐξομολόγηση. Βαφτίζουμε μάλιστα ὅλο αὐτὸ τὸ τσίρκο (τὸ πολυέξοδο κιόλας!) "ἔθιμο", "παράδοση" κλπ καὶ τοῦ προσδίδουμε καὶ τὸ κῦρος ... θεσμοῦ!
Τέτοια ἀλλοτρίωση! Κακόμοιρο Ἑλλαδιστάν!
Καλὰ ἔλεγε ὁ Τσαρούχης: "ἡ Ἑλλάδα γνώρισε πολλὲς κατοχές. Ἡ χειρότερη ἀπ' ὅλες εἶναι ἡ ἑλληνική" καί, περιγράφοντας τὴ σημερινή μας κατάντια, ὁ μακαριστὸς Σιατίστης Παῦλος συμπλήρωνε ἀφοῦ μνημόνευε τὸν προαναφερθέντα: "τὸ [εἷς οἰωνὸς ἄριστος ἁμύνεσθαι περὶ πάτ-ρης] ἔγινε περὶ πάρ-τ-ης"!!! Κοίτα τὴν πάρ-τη σου, ἀλλὰ καὶ τὰ "πάρτ-υ" σου, συμπληρώνω κι ἐγώ.
Τὴν εὐχή του νὰ ἔχουμε."
Και αφήνοντας τον λόγο του παπαΕφραίμ Τριανταφυλλόπουλου, Σας ρωτώ Δήμαρχε, ξέρετε τι σημαίνει καρναβάλι;
Η λέξη “ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ” προέρχεται από την λατινική λέξη “CARNEVALE” που σημαίνει “ΑΝΤΙΟ ΚΡΕΑΣ”. Ακριβώς όπως και το δικό μας “ΑΠΟΚΡΕΩ”, με το οποίο ονόμαζαν οι Ρωμιοί την τελευταία ημέρα της ΚΡΕΑΤΟΦΑΓΙΑΣ, χαρακτηρίζοντας έτσι την περίοδο του εκκλησιαστικού εορτολογίου.
Όλο λοιπόν αυτό που θα κάνετε Δήμαρχε στην πόλη δεν είναι Καρναβάλι, αλλά η ανάγκη να δείξουν κάποιοι το αληθινό τους πρόσωπο, το ψεύτικο δηλαδή
"Ὁ ἄνθρωπος θέλει νὰ φανῇ αὐτὸς ποὺ δὲν εἶναι. Ἀκόμη καὶ ἐνώπιον τοῦ ἑαυτοῦ του καὶ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἔτσι ξεφεύγει ἀπὸ τὴν ἀλήθεια καὶ τὴν ἁπλότητα καὶ φυσικὰ καὶ ἀπὸ τὴν μετάνοιαν καὶ τὴν σωτηρίαν.
Σὲ λίγες ὧρες, εἰς τοὺς δρόμους αὐτῆς τῆς Πολιτείας, θὰ παρελάσῃ ὁ Καρνάβαλος. Μὴ τὸν περιφρονήσετε καὶ μὴ τὸν χλευάσετε καὶ μὴ μὲ κατακρίνετε, ποὺ τὸν ἀναφέρω αὐτὴ τὴ στιγμή.
Δὲν εἶναι καθόλου ἄσχετος μὲ τὸ μέγιστο πρόβλημα τῆς ὑποκρισίας. Νὰ τὸν προσέξετε ἐφέτος τὸν Καρνάβαλο μὲ σεβασμὸ καὶ βαθὺ στοχασμό.
Εἶναι πανάρχαιο τὸ φαινόμενο καὶ εἶναι φαινόμενο βαθυτάτου καὶ ἀγχώδους αἰτήματος τῆς ψυχῆς τοῦ ἄνθρωπου, νὰ λυτρωθῇ ἀπὸ τὴν καθημερινή του ὑποκρισία μὲ μίαν ἔκφρασιν ἀνωνύμου, διονυσιακῆς νέας ὑποκρισίας.
Εἶναι τραγικὴ μορφὴ ὁ Καρνάβαλος.
Ζητεῖ νὰ λυτρωθῆ ἀπὸ τὴν ὑποκρισίαν ὑποκρινόμενος.
Ζητεῖ νὰ καταλύσῃ ὅλες τὶς ποικίλες προσωπίδες, ποὺ φορεῖ κάθε μέρα μὲ μία νέα, τὴν πιὸ ἀπίθανη.
Ζητεῖ νὰ ἐκκενώσῃ ὅ,τι ὑπάρχει ἀπωθημένο μέσα στὸ ὑποσυνείδητό του καὶ νὰ ἐλευθερωθῇ, ἀλλὰ ἐλευθερία δὲν ὑπάρχει, ἡ τραγωδία τοῦ Καρνάβαλου παραμένει ἄλυτη. Τὸ βαθύτατο αἴτημά του εἶναι νὰ μεταμορφωθῆ.
Ἐδῶ, λοιπόν, εἶναι ἡ θέσις τῆς Ἐκκλησίας, κοντὰ στὸν Καρνάβαλο. Σ᾿ αὐτὸν ποὺ ζητεῖ μεταμόρφωση, τὸ κεντρικὸ κήρυγμα τῆς Ὀρθοδοξίας. Τὴν μεταμόρφωσι.
Νὰ μὴ τὸν καταδικάσουμε, λοιπόν, τὸν Καρνάβαλο, ἀλλὰ νὰ σταθοῦμε καὶ κάτω ἀπὸ τὴν προσωπίδα του νὰ ἀκούσωμε τὴν ἀγωνία του, τὴν ἔκκλησί του καὶ τὸ δάκρυ του.
Ἐπαναλαμβάνω, τῆς Ὀρθοδοξίας τὸ βαθύτερο κήρυγμα ζητεῖ ὁ Καρνάβαλος, περιφερόμενος εἰς τοὺς δρόμους τῆς Πολιτείας:
Τὴ μεταμόρφωσι.
Καὶ εἶναι ὁ εἰλικρινέστερος καὶ ἐντιμότερος τῶν ὑποκριτῶν.
Ἴσως θὰ νομίσετε, ὅτι ἀστειεύομαι. Ἀπολύτως ὄχι.
Δὲν ὑπάρχει σοβαρώτερο πρόβλημα αὕτη τὴν ὥρα διὰ τὴν Ἐκκλησίαν. Δὲν εἶναι δυνατὸν ἡ Ἐκκλησία, καὶ μάλιστα ἡ Ὀρθόδοξος, ἡ δική μας Ἐκκλησία, νὰ νοηθῇ ὡς ἄσχετη πρὸς τὴ ζωή, πρὸς τοὺς καιρούς, πρὸς τὴν ἀγωνίαν αὐτῆς τῆς ὥρας, πρὸς τὰ φλέγοντα προβλήματα αὐτῆς τῆς στιγμῆς, ἁπλῶς ὡς πόλις ἐπάνω ὄρους κειμένη καὶ θεωροῦσα τὰ περὶ αὐτήν.
Ὡς Ἐκκλησία εἴμεθα ἐμπεπλεγμένοι εἰς τὴν πορείαν τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων, εἰς τὴν μεγάλην αὐτὴν περιπέτεια, ποὺ ὀνομάζεται Ἱστορία, ἄγουσα εἰς τὴν τελείωσιν τῶν ἐσχάτων.
Ὑποκρινόμενοι τὴν χθές, ἀπουσιάζομεν ἀπὸ τὴν σήμερον καὶ ἡ αὔριον ἔρχεται ἄνευ ἡμῶν."
Και αφού ο μακαριστός μεγάλος της Χαλκηδόνας μητροπολίτης Μελίτων, ο Χατζής είπε παραπάνω τα πράγματα με το όνομα τους, υπογράφω τούτο το κείμενο εκφράζοντας την αντίθεση, αντίρρηση και αντιπαράθεση σε κάθε υποκρισία την οποία νομιμοποιεί ο καρνάβαλος.
