Βολβοί των ματιών αναποδογυρισμένοι, σεληνιασμένου.
Χοροπηδά κλοουνίστικα, με τα χέρια τεντωμένα, αρπάγες αρπαχτικού.
Μασέλες κροταλίζουν. Στόμα με άσαρκα χείλη άναρθρα κραυγάζει:
«Έρχομαι. Εγώ είμαι! Ο γελοίος! Ο πρωτόγονος άνθρωπος».
Στριφογυρίζει το κεφάλι σαν μαστουρωμένος Δερβίσης.
Η κερωμένη, οξυζεναρισμένη φράντζα, πεσμένη στο κούτελο.
Ανοιγοκλείνει τα άσαρκα χείλη:
«Σκότωσα τον Σουλεϊμανί για να σταματήσω και όχι να ξεκινήσω πόλεμο».
Βλακώδης γλώσσα, εγωκεντρικού, υπερφίαλη, αμερικανικής κατασκευής και προελεύσεως, ντυμένη την «πολιτισμένη» προβιά της τελετουργικής επισημότητας.
Η Βλακεία της υπερδύναμης.
Η βλακεία του κενόκρανου (κουφιοκεφαλάκη) ΤΡΑΜΠούκου Πλανηταρχίδη, του λειεγκέφαλου, «χωρίς στο μυαλό μια ρυτίδα», είναι ακαταμάχητη.
Βαριά μαύρα σύννεφα σκοτεινιάζουν τον ουρανό.
Το μουγκρητό των βομβαρδιστικών σχίζει τη μαυρίλα.
Σειρήνες στριγγλίζουν δαιμονισμένα.
Η γη τρέμει.
Βόμβες πυρπολούν γη κι ανθρώπους.
Βραχνές διαταγές.
Πυροβολισμοί, ανάκατοι με ανθρώπινες κραυγές πόνου
και σκούξιμο πεθαμένων.
Πανδαιμόνιο.
Χάος, Χαόκοσμος...
Διπλωμάτες με άσπρα σακάκια και μαύρα πανωφόρια, ανέλαβαν δράση.
Διπλωματικός εκπρόσωπος διαβιβάζει μήνυμα στους πυρπολημένους δολοφονημένους: «αν θέλετε να εκδικηθείτε, εκδικηθείτε κατά αναλογικό τρόπο σε αυτό που κάναμε».
Οι δολοφονημένοι σηκώνουν τη σημαία της εκδίκησης.
Ο νεκροί, ζητούν κι άλλους νεκρούς.
Παγκοσμιοποίηση νεκρών…
Ανακατεμένες με μουγκρητά αγωνίας και πόνου, οι ευχές για:
«Αίσιον και ευτυχές το νέον έτος». 2020.
«Ν’ αρρωστήσει ο Άγιος Πέτρος. Να τη βγάλουμε κι εφέτος».
Ποια τύχη μπορεί να έχει ένα έθνος όταν οι ακαδημαϊκοί του εδώ και πολλά χρόνια έχουν βγάλει τον σκασμό και οι πανεπιστημιακοί του πρωτοστατούν στην προδοσία;
Ανησυχείτε γιατί το μωράκι σας δε δείχνει ενδιαφέρον για το φαγητό του; Αναρωτιέστε τι άλλο να κάνετε προκειμένου να τιμήσει το φαγητό του αντί να το πετάει;
Ογδόντα χρόνια μετα την αποφράδα ημέρα του Κακολυριάνικου ολοκαυτώματος στις 24 Μαΐου 1944, το χωριό Ταξιάρχες (ή Κακολύρι) της περιοχής Κύμης της Ευβοίας ζητά ακόμη δικαίωση.
«Γιατί είπε το ΟΧΙ ο Μεταξάς, αφού θαύμαζε τον άξονα και κυβερνούσε με τον τρόπο του χιτλερικού εθνικοσοσιαλισμού;» αναρωτιόταν ο Μάνος Χατζιδάκις, σε μια από τις ραδιοφωνικές του εκπομπές.