Το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα πολέμου από την Γερμανία κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου. Μία σταθερή τακτική των Ναζί όταν δέχονταν επίθεση από αντιστασιακές οργανώσεις ήταν να εισβάλουν στη συνέχεια σε χωριά καταστρέφοντας τα ολοσχερώς και να εκτελούν όσους κατοίκους έπιαναν.

Στη μάχη της Κερπίνης στις 20 Οκτωβρίου 1943 οι γερμανικές κατοχικές δυνάμεις δέχθηκαν ισχυρά χτυπήματα από τον Ε.Λ.Α.Σ. και έχασαν αρκετούς γερμανούς στρατιώτες, ενώ πολλοί αιχμαλωτίστηκαν.

Αμέσως μετά η γερμανική διοίκηση έθεσε σε εφαρμογή ένα σχέδιο που στόχευε στην απομόνωση των ανταρτών του Ε.Λ.Α.Σ. και στην εξόντωση τους. Την αποστολή ανέλαβε η 117η μεραρχία ορεινών κυνηγών της Βέρμαχτ με επικεφαλής τον υποστράτηγο Λε Ζουίρ.

Από τις αρχές Δεκεμβρίου άρχισε η επιχείρηση, αφού πρώτα συγκεντρώθηκαν δυνάμεις των γερμανών από τις γύρω περιοχές. Στην πορεία προς τα Καλάβρυτα έκαιγαν χωριά, μοναστήρια και σκότωναν άοπλους πολίτες.

Το πρωί της 1ης Δεκεμβρίου 1943 συγκέντρωσαν όλο τον πληθυσμό στην πλατεία και οδήγησαν τους άνδρες άνω των 13 ετών σε μία πλαγιά, ενώ τα γυναικόπαιδα τα κλείδωσαν μέσα στο σχολείο. Στο σημείο αυτό εκτέλεσαν τους άνδρες, από τους οποίους κατόρθωσαν να διασωθούν μόνο 12.

Στη συνέχεια πυρπόλησαν το χωριό. Τα παιδιά και οι γυναίκες κατάφεραν να σωθούν χάρη στον ανθρωπισμό ενός αυστριακού στρατιώτη, στον οποίο είχε ανατεθεί η φύλαξη τους και άφησε ανοιχτή την πόρτα.

Αργότερα καταδικάσθηκε από το στρατοδικείο και εκτελέστηκε.

Συνολικά στη διάρκεια του ολοκαυτώματος, οι Γερμανοί σκότωσαν 1101 άτομα.

Κανένας από τους υπαίτιους δεν τιμωρήθηκε.

Μουσείο Εθνικής Αντίστασης - Δήμος Ηλιούπολης

Στο facebook (εδώ)