Του Πάνου Τότσικα
«Ορατός ο κίνδυνος τσιμεντοποίησης του Υμηττού» αναφέρεται στον τίτλο εκτεταμένου δημοσιεύματος στην Κυριακάτικη «Καθημερινή». (29/9)
Στις 3 Οκτώβρη λήγει η αναστολή δόμησης στον ορεινό όγκο του Υμηττού, (που είχε επιβληθεί ήδη δύο φορές λόγω της ακύρωσης από το ΣτΕ του ισχύοντος Προεδρικού Διατάγματος προστασίας του Υμηττού), χωρίς το υπουργείο Περιβάλλοντος να έχει θεσπίσει ένα νέο Προεδρικό Διάταγμα και χωρίς να έχει τη δυνατότητα να επιβάλει τρίτη αναστολή με μια απλή υπουργική απόφαση, με ορατό τον κίνδυνο να δημιουργηθούν μέσα σε λίγες ημέρες μη αναστρέψιμες καταστάσεις.
Νέα αναστολή μπορεί πλέον να δοθεί μόνο με νομοθετική ρύθμιση.
Επισημαίνεται ότι, ενώ έχει ήδη ολοκληρωθεί η απαιτούμενη «Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων -ΣΜΠΕ», (την έλλειψη της οποίας επικαλέστηκαν κάποιοι δήμαρχοι και εκατοντάδες διεκδικητές και φερόμενοι ιδιοκτήτες εκτάσεων του ορεινού όγκου του Υμηττού), δεν έχει ακόμη τεθεί στην επιβεβλημένη εκ του νόμου «διαβούλευση».
Όπως αναφέρεται στην απάντηση της αρμόδιας υπηρεσίας του υπουργείου Περιβάλλοντος (24/7/2019) σε αίτημα της «Διαδημοτικής Επιτροπής για την προστασία του Υμηττού» (5/7/2019), «…δεν είναι δυνατή η χορήγηση ψηφιακού αντίγραφου της ΣΜΠΕ…έως ότου η υπηρεσία μας προωθήσει για θεσμοθέτηση το νέο Προεδρικό Διάταγμα προστασία του Υμηττού…».
Όπως επισημαίνει ακόμη το δημοσίευμα της «Καθημερινής» που συνοδευεται και από σχετικό έγχρωμο χάρτη, «…η ανάρτηση των δασικών χαρτών στο μεγαλύτερο μέρος του Υμηττού αποκαλύπτει το μέγεθος της παρανομίας…» και ιδιαίτερα αποκαλύπτονται οι λεγομενες οικιστικές πυκνώσεις, δηλαδή «…οι οικισμοί των αυθαιρέτων που δήλωσαν οι δήμοι στο Ελληνικό Κτηματολόγιο ώστε να εξαιρεθούν από την ανάρτηση των δασικών χαρτών…».
Τέλος, αξίζει να επισημανθεί ότι, στο δημοσίευμα της «Καθημερινής» παρατίθενται και οι δηλώσεις του προέδρου του «Συνδέσμου Προστασίας και Ανάπτυξης Υμηττού», πρώην δημάρχου Ηλιούπολης Βασίλη Βαλασόπουλου ο οποίος υποστηρίζει: «Η επέκταση της Α’ Ζώνης ήταν λανθασμένη.
Εμποδίζει τη δημιουργία ή λειτουργία κοινωφελών υποδομών , όπως σταθμών μεταφόρτωσης απορριμάτων, χώρων εκπαίδευσης και υγείας (ιδιωτικών και μη), αθλητικών εγκαταστάσεων, χώρων πολιτισμού».
Συμφωνα με τον κ.Βαλασόπουλο» «…πρέπει να αναγνωριστεί η υφιστάμενη κατάσταση, υπάρχουν διάφορες προσφυγικές (;) κατοικίες που είναι χωρίς άδεια και πρέπει να νομιμοποιηθούν, νεκροταφεία που είναι παράνομα, κοινωφελείς υποδομές…».
Είναι προφανες ότι οι παραπάνω δηλώσεις επαναφέρουν στο προσκήνιο το διαχρονικό ερώτημα:
Πως εννοούμε την «προστασία του Υμηττού»; Τι Υμηττό θέλουμε, εν τέλει;
Σ’ αυτό θα πρέπει να απαντήσουν καθαρά, νυν και πρώην δήμαρχοι, δημοτικές παρατάξεις, περιφερειάρχες, υπουργοί, το Συμβούλιο της Επικρατείας, και κυρίως οι ανιδιοτελείς πολίτες που εξακολουθούν να ζούν σ΄αυτόν τον τόπο.
