Κι όμως μας ξέρεις.
Είμαστε αυτοί που έχουμε μνήμη λίγο παραπάνω από ένα χρυσόψαρο και δεν ξεχνάμε το τι μας έχετε πει τα τόσα χρόνια που άρχισαν με την παραίτηση Καραμανλή.
Μας είπατε ότι λεφτά υπάρχουν, για πιστόλια πάνω στο τραπέζι, για λίστες Λαγκάρντ που ποτέ δεν είδαμε και το μόνο όνομα που κοινοποιήσατε ήταν το δικό μας, αφού μας κατηγορήσατε ότι μαζί τα φάγαμε.
Ακολούθησαν τα περίφημα κουρέματα και διαπιστώσαμε ότι το μόνο που κουρεύτηκε ήταν οι οικονομίες του μικροεπενδυτή και προπαντός του εργαζόμενου που μια ζωή επένδυε στο ασφαλιστικό του ταμείο για να έχει στα γεράματα μια αξιοπρεπή σύνταξη.
Βιώσαμε όλοι μας, ανεξαρτήτου πολιτικής ιδεολογίας και τάξης, την εξαφάνιση των μισθών μας και των συντάξεων, το κλείσιμο των μαγαζιών, τη ανεργία, τη φτώχεια, τους μισθούς των 380 ευρώ, την 4ωρη απασχόληση.
Είδαμε την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, την αντικατάσταση τους με τις ατομικές και τους νέους εργαζόμενους να βαφτίζονται ελεύθεροι επαγγελματίες και να δουλεύουν με μπλοκάκι, γιατί μας είπατε είναι ο μόνος τρόπος για να ξεπεράσουμε την κρίση και να έρθει η ανάπτυξη που θα μας σώσει.
Είδαμε τα παιδιά μας να φεύγουν μετανάστες στο εξωτερικό, όπως παλιότερα έκαναν και οι γονείς μας και οι παππούδες μας.
Κι εκεί η λογική μας κατέρρευσε και δεν μας λυπηθήκατε. Συνεχίσατε ανελέητα να μας σφυροκοπάτε, όλοι μαζί, πολιτικοί και «σοβαροί οικονομολόγοι», μας λέγατε ότι η ανάπτυξη έρχεται, ότι γεμίσαμε επενδύσεις, το ονομάσατε μάλιστα success story, μα όταν ήρθε η ώρα να φανεί η αλήθεια – ότι το μόνο που σας ένοιαζε ήταν να σωθούν οι τράπεζες – πάλι, όπως το έχετε συνήθειο, παρατηθήκατε για να βγάλει άλλος το φίδι από την τρύπα.
Να λοιπόν γιατί μας γνωρίζεις.
Ήμασταν στις 5 Ιουλίου του 2015 στη μεριά του ΟΧΙ όλοι μας μαζί πράσινοι, κόκκινοι, μπλε, ροζ, νέοι, γέροι, γκέι και στρέιτ ,άντρες και γυναίκες, αυτούς που με περιφρόνηση μας αποκαλείτε «αχταρμά», εσείς οι «καθαρόαιμοι ιδεολόγοι».
Ναι, είμαστε τα αδέσποτα που δεν βάλαμε αγγελία να μας υιοθετήσει κανείς, δεν θέλουμε ούτε λουριά, ούτε τσιπάκια, γιατί σε πείσμα των καιρών εξακολουθούμε να είμαστε περήφανοι, αξιοπρεπείς, ορθολογιστές και όχι πάσχοντες με άνοια.
Ναι, μας έμεινε η συνήθεια και όπως λένε, αυτή φτιάχνει και τον χαρακτήρα μας, να συνεχίσουμε παρά τις διαφορετικότητες μας να χαιρετιόμαστε, ν’ αγκαλιαζόμαστε, να πειράζει ο ένας τον άλλον, όπως κάνει ο κάθε φυσιολογικός άνθρωπος.
Ναι, αποφασίσαμε, ένα κομμάτι του ΟΧΙ να κάνουμε ένα κίνημα με επικεφαλής τον Γιάνη Βαρουφάκη γιατί απλά έκανε το πιο απλό, να υπηρετήσει με συνέπεια μέχρι τέλους την εντολή που έλαβε από το λαό και να σταματήσει την καταστροφή του τόπου μας από τον φαύλο κύκλο της Χρεοδουλοπαροικίας.
Και αυτό είναι έγκλημα καθοσιώσεως, γι’ αυτό και ακολούθησε από ντόπιους και ξένους ο οχετός της λάσπης που δεν έχει τέλος.
Με τελευταίους και καταϊδρωμένους το σταλινικό ιερατείο του Περισσού που συνεχίζει ακάθεκτο με την προσφιλή συνήθεια δεκαετιών να εξοντώνει προσωπικότητες χρησιμοποιώντας ηλιθιωδώς το ψέμα ότι ο Βαρουφάκης ψήφισε ναι στο μνημόνιο.
Στην εποχή που το πιο απλό πράγμα είναι κάποιος να γκουγκλάρει «3ο Μνημόνιο» και «ονομαστική ψηφοφορία» για να δει την αλήθεια.
Προκαλεί μάλιστα και ανερυθρίαστα την μνήμη μας, όταν ήταν αυτοί που στο δημοψήφισμα καλούσαν το λαό να μη ψηφίσει ή να ρίξει λευκό.
Ναι, είμαστε οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας που ακριβώς 4 χρόνια και δυό μέρες μετά το δημοψήφισμα, στις 7 Ιουλίου 2019, κάποιοι από αυτούς που βρίσκονταν στην πλατεία Συντάγματος, θα ανέβουν τα σκαλοπάτια για να συνεχίσουν να φωνάζουν αυτό το ΟΧΙ μέσα στη βουλή.
Και εγώ υπόσχομαι να συνεχίσω να σας υποδέχομαι, όπως με έμαθε από μικρό η μάνα μου, μ’ ένα χαμόγελο στην οικογένειά μας, τείνοντας το χέρι και λέγοντας:
Γεια σας, καλώς μας ήλθατε! Με λένε Πάρι Μπουρλάκη. Είμαι μέλος του ΜέΡA 25. Τι να σας φιλέψουμε;
του Πάρι Μπουρλάκη, Υποψήφιου Λέσβου ΜέΡΑ25
