της Θεοπίστης Πάντου
(Σ.Π. Εκπαιδευτικοί)
Δεν είναι ούτε μία (Γιουγκοσλαβία 1991-1999), ούτε δύο (Αφγανιστάν 2001) ούτε τρεις (Ιράκ 2003), ούτε τέσσερις (Λιβύη, Συρία 2011) φορές στο πρόσφατο παρελθόν που, πριν από μία μεγάλη ή μικρή πολεμική σύρραξη, τα ΜΜΕ ευθυγραμμίσθηκαν με τις επιδιώξεις των ΗΠΑ , του ΝΑΤΟ, της Ε.Ε. και προλείαναν το έδαφος, καταδικάζοντας τον «Κακό», εκείνον που καταδυναστεύει την ίδια του τη χώρα και επιβουλεύεται την Παγκόσμια Ειρήνη.
Δεν είναι μία μόνο η φορά που ανέδειξαν, κατά περίπτωση, το πορτραίτο του «αιμοσταγή» ηγέτη που έπρεπε να τιμωρηθεί, που πρόβαλαν το προφίλ του Κράτους «τρομοκράτη» που έπρεπε να εξαφανιστεί από το χάρτη.
Με πηχυαίους τίτλους, έδιναν έμμεσα συγχωροχάρτι σ’ αυτούς που κυρίως ευθύνονταν για τις πολεμικές συρράξεις, σ’ αυτούς που τεχνηέντως τις προκάλεσαν και τις υποδαύλισαν για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών.
Από τις 13 Ιουνίου ζούμε και πάλι στο ίδιο έργο θεατές.
Όλοι οι ιδιωτικοί τηλεοπτικοί σταθμοί, μετά τις πρώτες εντυπώσεις, σπεύδουν να προσανατολίσουν την κοινή γνώμη στη μισή αλήθεια, της μιας πλευράς, των ΗΠΑ, που ψάχνουν να φορτώσουν σε όποιους τους συμφέρει το συγκεκριμένο συμβάν στον Κόλπο του Ομάν.
Αποσιωπούν (σκοπίμως;) γεγονότα. Για παράδειγμα• την ίδια ημέρα (13/6) που έγινε η επίθεση στο ιαπωνικό δεξαμενόπλοιο, ο Ιάπωνας Πρωθυπουργός έκανε επίσημη επίσκεψη στην Τεχεράνη, σε μια προσπάθεια διαμεσολάβησης για εξομάλυνση των σχέσεων ΗΠΑ-Ιράν.
Τα ιδιωτικά κανάλια τήρησαν σιγή ιχθύος.
Κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο, αποσιώπησαν και τον προβληματισμό της ιδιοκτήτριας Ιαπωνικής Εταιρείας του δεξαμενόπλοιου, η οποία φαίνεται ότι δε συμφωνεί με τις εκτιμήσεις των ΗΠΑ.
Και τα δύο γεγονότα δε βόλευαν την αμερικάνικη προπαγάνδα. Ποιος θα μπορούσε να πιστέψει ότι οι Ιρανοί χτύπησαν το δεξαμενόπλοιο ιαπωνικών συμφερόντων, παρόντος στη χώρα τους του Ιάπωνα πρωθυπουργού;
Μόνο από την ΕΡΤ, ακούστηκε αντικειμενική πληροφόρηση, με την αναφορά των γεγονότων και τις εκτιμήσεις άλλων χωρών.
Η μισή αλήθεια των ιδιωτικών καναλιών θυμίζει το ολόκληρο ψέμα του CNN, το Γενάρη του 1991 με τη δήθεν αυθεντική φωτογραφία του κορμοράνου, βουτηγμένου στο πετρέλαιο να προσπαθεί να επιζήσει στα μολυσμένα νερά του Περσικού Κόλπου, κατά την αποχώρηση των Ιρακινών από το Κουβέιτ.
Ορνιθολόγοι αποκάλυψαν αργότερα, όταν η προπαγάνδα είχε πετύχει το σκοπό της, ότι τέτοια εποχή δεν υπήρχε περίπτωση να υπάρχουν κορμοράνοι στον Περσικό Κόλπο και δημοσιογράφος παραδέχθηκε ότι η φωτογραφία ήταν σκηνοθετημένη με κορμοράνο-«ηθοποιό» από ζωολογικό κήπο.
Οι πόλεμοι δεν είναι βάρβαρα ηλεκτρονικά παιχνίδια για να «απασχολούνται» τα παιδιά, συνηθίζοντας στη βία.
Και η δημοσιογραφία είναι λειτούργημα. Οι αρχισυντάκτες, οι δημοσιογράφοι, οι τηλεπαρουσιαστές ειδήσεων δεν είναι θεμιτό να προπαγανδίζουν ηθελημένα ή άθελα πολεμικές συγκρούσεις, για να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των πολεμοκάπηλων.
Δεν είναι ηθικό να ευθυγραμμίζονται, συνειδητά ή ασυνείδητα, με καναλάρχες, με ομοϊδεάτες τους πολιτικούς, και με όσους έχουν να αποκομίσουν άμεσα κέρδη από τους πολέμους.
Μια τέτοια λογική είναι κοντόφθαλμη. Είναι απειλή για την Παγκόσμια Ειρήνη.
Οι σφαίρες, οι βόμβες, τα πυρηνικά δεν κάνουν διάκριση σε θιασώτες ή μη του πολέμου.
Κι αν κάποιοι τυχεροί γλυτώσουν από αυτά, η Ζωή θα έχει ήδη καταστραφεί και τα κύματα των προσφύγων θα ξεπεράσουν όλες τις προηγούμενες μετακινήσεις πληθυσμών.
Εκεί που έχουν φτάσει τα πράγματα, με τον απόλυτο παραλογισμό που επικρατεί στην πραγματικότητα της Παγκόσμιας Αγοράς, της Παγκοσμιοποίησης, όλοι εμείς, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι , οι συνταξιούχοι, οι νέοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι αγρότες είναι καιρός να βρούμε τον κοινό βηματισμό μας.
Όλοι μαζί να παλέψουμε ενάντια στην απειλή που σαν φάντασμα πλανιέται απειλητικά πάνω από τα κεφάλια μας.
Η Ειρήνη είναι υπόθεση όλων μας.
