Ξεφυλλίζοντας το πρόγραμμα του Δημάρχου κ. Βαλασόπουλου, διαπίστωσα ότι στο πρόγραμμα της περιόδου 2019 – 2023 στους ΣΤΟΧΟΥΣ για τη θητεία που ζητά να του ανανεώσουν οι Ηλιουπολίτες και να του δώσουν μάλιστα “τη δύναμη από την πρώτη Κυριακή”, δεν γίνεται καν αναφορά στη μέριμνα που –βάσει νόμου- υποχρεούται ο κάθε Δήμος να έχει για τα αδέσποτα ζώα.
Εν μέρει φαίνεται κατανοητό – η Ηλιούπολη είναι ίσως η μόνη πόλη στην Ελλάδα που δεν έχει αγέλες αδέσποτων σκύλων στους δρόμους, ενώ ακόμα και οι αδέσποτες γάτες έχουν περίθαλψη στο βαθμό του δυνατού, έτσι ώστε η εικόνα εξαθλιωμένων και πολύ άρρωστων ζώων στους δρόμους της πόλης να αποτελεί ολοένα και πιο σπάνιο φαινόμενο.
Είναι λοιπόν ένα ζήτημα αυτό των αδέσποτων ζώων που εφόσον δεν «ενοχλεί» μπορεί να θεωρηθεί από κάποιους και ανύπαρκτο, άρα δεν προσφέρεται προς άγρα ψήφων.
Είναι όμως ανύπαρκτο όντως;
Ασφαλώς και όχι!
Και το ότι η δημοτική Αρχή δεν κάνει καμία απολύτως μνεία σ’ αυτό, δυο πράγματα αποδεικνύει:
Αφενός ότι το θεωρεί ήσσονος σημασίας, ή/και αφετέρου έχουν «βολευτεί» στην εθελοντική δράση της Ζωοφιλικής Ένωσης Ηλιούπολης που στην ουσία έχει επωμιστεί εξ’ ολοκλήρου σχεδόν την περίθαλψη και τη φιλοξενία των αδέσποτων ζώων που καθημερινά εγκαταλείπονται στην περιοχή μας.
Έστω κι έτσι, θα μπορούσε να αναφέρεται μελλοντικά κάποιο σχέδιο που – το λιγότερο- θα στήριζε το έργο αυτών των συμπολιτών μας που αφιλοκερδώς προσφέρουν επί 22 χρόνια τόσο μεγάλο κοινωνικό έργο, αλλά ούτε καν αυτό δεν θεώρησε ο Δήμαρχος πως οφείλει.
Για την επιμόρφωση των πολιτών και την πραγματοποίηση φιλοζωικών δράσεων που επίσης σε έναν σύγχρονο Δήμο είναι εντελώς απαραίτητα, ούτε λόγος.
Όλα καλώς καμωμένα στην Ηλιούπολη όσον αφορά τα αδέσποτα, εις υγείαν δέκα «κορόιδων» που τρέχουν πριν από μας για μας για να μπορεί η εκάστοτε Δημοτική Αρχή να καπηλεύεται τον κόπο και την αγωνία τους.
Σας φαίνεται βαριά η λέξη «καπηλεύεται»;
Πώς αλλιώς μπορεί να θεωρηθεί η ΜΟΝΑΔΙΚΗ αναφορά που γίνεται στη Ζωοφιλία, κι αυτή στο blog κι όχι στην ιστοσελίδα (!!!) κι είναι η εξής:
«Σύστημα μέριμνας Αδέσποτων Ζώων που λειτουργεί με απόλυτη επιτυχία και αποτελεί παράδειγμα για όλους τους δήμους.»
Τι ακριβώς παραδειγματίζονται κύριε Δήμαρχε οι άλλοι Δήμοι;
Πώς να εκμεταλλεύονται την εθελοντική προσφορά και να την καρπώνονται χωρίς καν να αναφέρουν τον φορέα αυτόν της πόλης που στηρίζει όλο αυτό το «Σύστημα μέριμνας» κατά τα 2/3 με δικούς του πόρους;
Αλλά πώς να αναφέρετε το Σωματείο που συστηματικά κατασυκοφαντείται εδώ και χρόνια, με φήμες που συχνά «διαρρέουν» από το Δημαρχείο προκειμένου πλήττοντας το έργο τους – που ΚΑΙ ορατό είναι ΚΑΙ αναγνωρισμένο τόσο πανελλαδικά όσο και διεθνώς- να το πιστωθείτε οι ίδιοι ως Δημοτική Αρχή;
Εκτός αν δεν αντέχετε την δικαίως καλή φήμη του Σωματείου που έκανε την Ηλιούπολη να ακουστεί εντός κι εκτός συνόρων περισσότερο απ’ οποιονδήποτε ζήτησε την ψήφο των Ηλιουπολιτών για τα θέματα της πόλης.
Αυτή η καθόλου αθώα παράλειψη της οποιασδήποτε αναφοράς στην τεράστια συνεισφορά της Ζωοφιλικής Ένωσης Ηλιούπολης στην μέριμνα όχι μόνο των αδέσποτων ζώων της πόλης, αλλά και στην ολοένα και μεγαλύτερη βοήθειά τους στους οικονομικά ασθενέστερους φιλόζωους συμπολίτες μας, θα έπρεπε να σας προσβάλλει αν είχατε τη στοιχειώδη ηθική απέναντι τους.
Αντί έπαινος, διασυρμός που γνωρίζουμε πλέον από πού εκπορεύεται.
Η Ηλιούπολη είναι αρκετά μικρή για να μην γίνονται γνωστά τα κουτσομπολιά και οι πηγές τους κύριοι της Δημοτικής Αρχής.
Γνωστή η τακτική σας….
Τέλος, από απλή περιέργεια πια, ανέτρεξα στον τομέα του Εθελοντισμού της ιστοσελίδας, αλλά και του Blog.
Εκεί αναφέρονται όλες οι εθελοντικές ομάδες της πόλης, όλοι αυτοί οι συμπολίτες μας που προσφέρουν εθελοντικά κοινωνικό έργο.
Όλοι, εκτός από τη Ζωοφιλική Ένωση Ηλιούπολης, το πλέον γνωστό κι ενεργό εθελοντικό σωματείο της Ηλιούπολης.
Πάλι τυχαία η παράλειψη;
ή μήπως δεν συνέφερε γιατί διαδίδεται ότι πρόκειται για «ιδιωτική εταιρεία» που συμβάλλεται με τον Δήμο ή – το συνηθέστερο- αφήνεται να εννοηθεί ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ ότι πρόκειται για Δημοτική Επιχείρηση με έμμισθους ή επιδοτούμενους υπαλλήλους;
Τελικά ούτε ντροπή υπάρχει, ούτε φιλότιμο από μερικούς.
Μερικά «θεριά» όσο και να θέλει κάποιος να τα «φάει» για να «θεριέψει» ο ίδιος, δεν τρώγονται.
Ας το έχετε στα υπόψιν.
Κώστας Γ. Σεφτελής
