Οι Δημοτικές Εκλογές είναι προ των πυλών. Για άλλη μια φορά η Ηλιούπολη ετοιμάζεται να ζήσει τα γεγονότα περνώντας τη δυσκολότερη φάση στην Ιστορία της. Είναι πλέον γνωστό το ποιοι διεκδικούν την ψήφο των Ηλιουπολιτών.
Από τη μία Δημοτικές Παρατάξεις που συμπυκνώνουν τα χαρακτηριστικά των παλιών Δημοτικών αρχών που διοίκησαν διαχρονικά το Δήμο και τώρα δηλώνουν ότι εκπροσωπούν το νέο.
Έτσι παρατηρούμε ένα ακραίο μείγμα από ομάδες ισχύος, μία ζώνη ήπιου κέντρου, αμήχανη δεσμευμένη στο παρελθόν της, τις αμαρτίες της, την αλαζονεία της, τον αυταρχισμό της, αλλά και τα αδιέξοδά της. Χθεσινά και κυρίως σημερινά. Με πρόσωπα που στην ουσία ενσαρκώνουν, θα έλεγα, τον «Ντόριαν Γκρέυ» του Δήμου.
Ο Δήμος γερνάει αλλά τα πορτραίτα τους κρέμονται αναλλοίωτα, εκεί, αιώνια επιμυθείς, αυτοί που έκαναν όμως τους πάντες να τους αγαπήσουν γιατί απλά τους δίνονταν με όλη τους την ψυχή.
Είναι δοτοί όχι με την έννοια του μη εκλεγμένου αλλά με την έννοια ότι δεν διστάζουν να υποστηρίξουν κάτι και το ακριβώς αντίθετό του με όλο τους το είναι. Εξάλλου υπάρχει και το μυστικιστικό και γοητευτικό.
Όταν φτάσεις στο έσχατο σκαλί όλος ο Δήμος θα συνωμοτήσει για να σου δώσει μία θέση (έστω Δημοτικού Συμβούλου ) για να καθίσεις.
Και συγχρόνως με αυτούς «ευπρόσωπα» πια και ο νυν Δήμαρχος οραματίζεται μια νέα θητεία.
Αυτός που το 2012 σε συνέντευξή του βαρύγδουπα μας πληροφορούσε « Η εμπειρία μου έχει δείξει ότι πέραν της 8ετίας ο δήμαρχος γίνεται κατεστημένο και διαπλεκόμενος με την κοινωνία όχι απαραίτητα οικονομικά. Έχω δηλώσει και αυτό αποτελεί απόλυτη δέσμευσή μου ότι με το πέρας της 8ετίας μου ως Δήμαρχος θα πάω σπίτι μου και για μένα εκεί τελειώνει οποιαδήποτε πολιτική Αυτοδιοικητική μου καριέρα. …».
Ενώ σήμερα ανερυθρίαστα και πάλι υποψήφιος, δηλώνει «Είναι πρώτη μου προτεραιότητα να κοιτάζω στα μάτια τον συνδημότη μου. Είναι στοιχειώδες για μας αυτό που λέμε «ηθική των έργων». Θεωρούμε θεμελιώδη την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος στα μάτια του κόσμου….».
Απλά αυτές είναι οι απόψεις του αλλά εάν δεν σας αρέσουν έχει και άλλες. Χωρίς σχόλια.
Η Ηλιούπολη όμως δεν μπορεί να γυρίσει πίσω στην περίοδο των «δοτών»-αφεντάδων Δημάρχων.
Στους άχρονους, αιώνιους, διακομματικά παρόντες. Σε αυτούς που όπως όλοι οι γητευτές της εξουσίας δεν ανήκουν σε μία παράταξη αλλά ανήκουν στην ίδια την εξουσία.
Και από την άλλη η Δημοτική Κίνηση «ΗΛΙΟΥ-ΠΟΛΙΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΠΟΛΗ».
Μια αναδιαμορφούμενη αριστερή κίνηση, με όλες τις αντιφάσεις, τις σχολές σκέψης αλλά και με την πρωτοβουλία των κινήσεων.
Με συγκεκριμένα πολιτικό-αυτοδιοικητικά χαρακτηριστικά. Κίνηση που οι ιδέες και αξίες της έχουν απαρχή την ανανεωτική και ριζοσπαστική αριστερά.
Κίνηση που ο κόσμος της Αριστεράς (κοινωνικής, πολιτικής, κινηματικής), ο κόσμος της προόδου ξανασυναντιέται με την πολιτική του αυτοπεποίθηση εν όψει της μεγάλης αναμέτρησης, του μεγάλου σταθμού.
Με πρόγραμμα και θέσεις, με όραμα και ένα ολοκληρωμένο σχεδιασμό για την πόλη απέναντι στην «αόρατη» τωρινή δημοτική αρχή που κατά γενική ομολογία δεν έχει κάνει το παραμικρό σε βασικούς τομείς της Ηλιούπολης.
Οι Δημοτικές εκλογές λοιπόν στην Ηλιούπολη είναι πρώτιστα μία μάχη δημοκρατίας και αξιοπρέπειας απέναντι σε συμφέροντα και πρόσωπα που θεωρούν ότι η πόλη τους ανήκει.
Απέναντι σε παρατάξεις που ντυμένες με μοντέρνα ρούχα συναγωνίζονται μεταξύ τους ποια θα συμπεριλάβει στο ψηφοδέλτιο παλιούς (και νέους) εκπροσώπους του συστήματος, εκείνους που οδήγησαν την πόλη στη μιζέρια, στον αυταρχισμό, στην οικολογική δυστοπία, στα μπαζώματα, στη φιλοσοφία του κολλητού για να κάνουμε δουλειές.
Η πόλη διοικείται με αυτόματο πιλότο, χωρίς ολοκληρωμένο σχεδιασμό και όραμα. Αυτό το κενό καλύπτει η δημοτική κίνηση «ΗΛΙΟΥ ΠΟΛΙΣ- ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΠΟΛΗ».
Υ.Γ. Προς συνεργαζόμενους που εσχάτως ανακάλυψαν τους αξιόλογους και έμπειρους.
{Η νύχτα ακόμη κι αν είναι έναστρη είναι νύχτα.
Οι χαοτικές δίνες και όχι μόνο, οδήγησαν το ζωγράφο
στην έντονη κατάθλιψη και τον θάνατο.
Από τους μετα-ιμπρεσσιονιστές πιο γνήσιοι είναι
οι ιμπρεσσιονιστές. Προτείνω την «Εντύπωση-Ανατολή του Ήλιου»}
Απρίλης 2019 Γιάννης Παπαδάτος
Δικηγόρος
Υποψήφιος Δημοτικός σύμβουλος
«ΗΛΙΟΥ-ΠΟΛΙΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΠΟΛΗ»
