του Στάθη (www.topontiki.gr)

Η Novartis είναι σκάνδαλο; Μεγάλο! Έτσι όμως λειτουργούν οι εταιρείες. Εν προκειμένω η Novartis έδινε μίζες στα υψηλά κλιμάκια και ταυτοχρόνως δημιουργούσε έναν ιστό διαφθοράς γιατρών σε μαζική κλίμακα. Είναι η μόνη; Οι άλλες εταιρείες δεν κάνουν τα ίδια; Έτσι λειτουργεί ο καπιταλισμός.

Είναι μόνον οι φαρμακευτικές; δεν είναι οι εταιρείες τροφίμων; Όπλων; Αυτοκινήτων; Ενέργειας; Τεχνολογίας; Δεν μετέρχονται σκανδαλώδεις πρακτικές; Όμως έτσι λειτουργούν οι εταιρείες και ο καπιταλισμός. Είναι νόμιμες οι εναρμονισμένες πρακτικές που οδηγούν στη μονοπώληση κλάδων από ομάδες εταιρειών; Όχι, δεν είναι νόμιμες, αλλά είναι ηθικές (με βάση την ηθική του καπιταλισμού).

Είναι συχνά η ανάδυση σκανδάλων όπλο των εταιρειών στον ανταγωνισμό τους με τις άλλες; Είναι ο ίδιος ο ανταγωνισμός το βαρύ πυροβολικό που εξοντώνει τις ασθενέστερες εταιρείες μέχρι να μονοπωλήσουν τα πράγματα οι ισχυρότερες;

Όμως έτσι λειτουργεί ο καπιταλισμός. Μάλιστα ο ανταγωνισμός προβάλλεται και επαινείται, διότι ο καπιταλισμός είναι ένας κανίβαλος που πρέπει να καθιερώνει την ιδεολογία του. Να βασίζεται σ’ αυτήν (για να μην καταρρεύσει) και να κάνει την προπαγάνδα του θρησκεία στα μυαλά των θυμάτων του, κανόνα στον καθημερινό τρόπο της συμπεριφοράς τους.

Άνθρωποι που δεν έχουν να φάνε κόπτονται υπέρ του ανταγωνισμού – έτσι (δύναται να) λειτουργεί ο καπιταλισμός: αποβλακώνει. Αλλά μόνον μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο μπορούν να λειτουργήσουν οι εταιρείες. Με το κράτος να θέτει τους όρους του παιγνιδιού – ορίστε;! Συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.

Οι εταιρείες ρυθμίζουν τη συμπεριφορά των κρατών. Εδώ και χρόνια οι πολιτικοί ηγέτες δεν είναι παρά ντίλερ εταιρειών.

Το ίδιο και οι θεσμοί της δημοκρατίας (ως προς το αποτέλεσμα που παράγουν). Όλοι οι «θεσμοί», κυβερνήσεις, λόμπυ, κοινοβούλια, ΜΜΕ, δικαστήρια, χορεύουν στον ίδιο χορό της Διαπλοκής και της Διαφθοράς, δηλαδή των δύο θεραπαινίδων των σκανδάλων.

Διότι έτσι δουλεύει ο καπιταλισμός. Και για να δουλεύει πρέπει να κάνει την κοινωνία κρέας για τα κανόνια του. Διότι ο καπιταλισμός είναι πόλεμος (ταξικός και διακρατικός) εν καιρώ ειρήνης. Και στον πόλεμο οι νόμοι σιγούν και Νόμος γίνεται το δίκιο του ισχυρότερου.

Και έτσι, η πολιτική μετατρέπεται σε μια ποινική υπόθεση. Αυτό που συχνά λέμε ότι «δεν πρέπει να ποινικοποιείται η πολιτική ζωή», είναι μια κενολογία. Στο πλαίσιο του καπιταλισμού η ίδια η κυρίαρχη πολιτική είναι ποινικό αδίκημα. Και σκάνδαλο.

Δεν είναι σκάνδαλο η περικοπή των συντάξεων; ο ανασκολοπισμός των μισθών; η αρπαγή των μικροϊδιοκτησιών; Τι είναι η περιαγωγή της χώρας σε καθεστώς Εποπτείας (με θεσμούς προτεκτοράτου); Τι είναι η υποθήκευση των γενεών στο Υπερταμείο;

Ο εξαναγκασμός σε μετανάστευση δεν είναι εξοστρακισμός;

Δεν είναι εξανδραποδισμός; η ευέλικτη εργασία δεν είναι δουλεία; Και πόσο ελεύθερη είναι μια αγορά που διευθύνεται από τις εταιρείες και τα υποτελή σε αυτές κράτη με τους παραπάνω τρόπους;

Όμως έτσι λειτουργεί ο καπιταλισμός, οι εταιρείες λύκοι μεταξύ τους – κι Αρμαγεδδών εναντίον των πολιτών.

Η Γερμανία έχει αποδειχθεί ως η πιο διεφθαρμένη χώρα της Ευρώπης; Και τι έγινε; Διεφθαρμένοι και τεμπέληδες, καθιερώθηκαν απ’ την κυρίαρχη προπαγάνδα να είναι οι Έλληνες – κι ας δουλεύουν περισσότερο απ’ τους Γερμανούς.

Ναι (σου λέει το παπαγαλάκι της προπαγάνδας) αλλά το γερμανικό σύστημα είναι πιο αποδοτικό. Βεβαίως! με την εκμετάλλευση όλων των άλλων.

Αλλά έτσι λειτουργεί ο καπιταλισμός, αν δεν σου τρυπήσει το μυαλό με μαλακίες, δεν λειτουργεί.

Όμως, θα έλεγε κανείς (ευλόγως) αν όλα είναι σκάνδαλα, δεν υπάρχουν σκάνδαλα. Παρ’ ότι γενίκευση, είναι μια σωστή γενίκευση. Τα σκάνδαλα είναι γεγονότα που χειραγωγούν την κριτική σε όσα γεγονότα δεν έχουν πάρει ακόμα αυτό το χρίσμα.

Έτσι στα μάτια του κόσμου η Novartis είναι σκάνδαλο (και ορθώς διότι θίγεται το κοινό περί δικαίου αίσθημα), αλλά δεν είναι σκάνδαλο η πώληση των λιμένων, φέρ’ ειπείν, και χιλίων ακόμα τέτοιων υποθέσεων.

Διότι έτσι λειτουργεί ο καπιταλισμός. Αν για παράδειγμα αύριο κατηγορηθεί για σκανδαλώδεις συμβάσεις η COSCO, κάποια «άλλη COSCO» θα είναι πίσω απ’ την υπόθεση, κάποιο άλλο σύμμαχο κόμμα θα πρέπει να τη διεκπεραιώσει, κάποιες άλλες άκρες στα δικαστήρια θα πρέπει να ενεργοποιηθούν.

Σικέ λοιπόν το παιγνίδι; Αδιέξοδο; Ναι, διότι έτσι λειτουργεί ο καπιταλισμός: με αδιέξοδα, μονόδρομους, διλήμματα, ομογενοποιημένη σκέψη, εκφοβισμό, τρομοκρατία, εκμαυλισμό, αναξιοπρέπεια – μόνον σε αυτά και άλλα σαν αυτά μπορεί να στηριχθεί η Οικονομία της Φρίκης και οι δικτατορίες (συστημικές και αντισυστημικές) που πλέον αντικαθιστούν τις αστικές δημοκρατίες.

Πλην όμως, μόνον όσοι αντιμάχονται το καπιταλιστικό αδιέξοδο μέσα στο καπιταλιστικό πλαίσιο, θα μπορέσουν να ανατρέψουν αυτό το σύστημα – αντιθέτως όσοι παραλύουν απ’ αυτό το αδιέξοδο βοηθούν τον καπιταλιστικό Λεβιάθαν να επιβιώνει και να γιγαντώνεται.

Και τούτο ποιείν κακείνο μη αφιέναι. Και το ένα να σκέφτεσαι και το άλλο να μην ξεχνάς. Ναι είναι σκάνδαλο η Novartis που έχει βγει στη σέντρα, αλλά σκάνδαλο επίσης είναι όλο το παιγνίδι στο γήπεδο και τα αποδυτήρια.

Ο Άκης πήγε μέσα, όταν έπαψε να ’ναι ισχυρός. Άλλος Άκης δεν πήρε τη θέση του; Κι απ’ την άλλη πόσοι Άκηδες δεν πήγαν μέσα;

Θα μου πείτε, δεν τα ξέρουμε όλα αυτά; Δεν είναι βέβαιον. Ο διαμελισμός της Ιστορίας στα σχολεία και η υποβάθμιση των ανθρωπιστικών γραμμάτων δεν είναι καθόλου τυχαία.

Αλλά, και αν τω όντι γνωρίζουμε, ως πρόσωπα και πολίτες, όσο δεν σχηματίζονται ισχυρές ταξικές πολιτικές οντότητες δημοκρατικού χαρακτήρα, ο καπιταλισμός, ο ιμπεριαλισμός και ο πόλεμος, θα τρώνε τις ζωές μας και τον πλανήτη, διότι έτσι λειτουργούν ο καπιταλισμός, ο ιμπεριαλισμός και ο πόλεμος…

twitter: @st_stavropoulos

email: [email protected]